اتباع در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

*'''[[آیه]] دوم:'''

*{{متن قرآن|وَلَقَدْ آتَيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ * وَآتَيْنَاهُمْ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ * ثُمَّ جَعَلْنَاک عَلَى شَرِیعَه مِّنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلا تَتَّبِعْ أَهْوَاء الَّذِینَ لا یعْلَمُونَ}}<ref>«ما بنى اسرائیل را کتاب آسمانى و حکومت و نبوّت بخشیدیم و از نعمت‌هاى پاکیزه به آنها روزى دادیم و آنان را بر جهانیان [= مردم عصر خویش] برترى بخشیدیم * و دلایل روشنى از امر (نبوّت و شریعت) در اختیارشان قرار دادیم؛ آنها اختلاف نکردند مگر بعد از علم و آگاهى؛ و این اختلاف به خاطر ستم و برترى‌جویى آنان بود؛ امّا پروردگارت روز قیامت در میان آنها در آنچه پیوسته اختلاف داشتند داورى مى‌کند * سپس تو را بر آیینی از فرمان قرار دادیم، پس از آن پیروی کن، و از هوای نفس جاهلان پیروی مکن» سوره جاثیه، آیه ۱۶-۱۸.</ref>.

*و [[راغب اصفهانی]] در المفردات در شرح معنای "شَرَع" می گوید: "شَرْع یعنی راه روشن؛ گفته می‌شود: شَرَعْتُ له طریقا. و الشَّرْعُ: مصدر بوده سپس نامی برای راه راست و روشن قرار داده شد و به آن گفتند: شِرع، شَرع و [[شریعت]]، و به عنوان استعاره در [[طریقت]] و راه و رسم [[الهی]] به کار برده می‌شود. {{متن قرآن|لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا}}<ref>«برای هریک از شما شرعت و منهاجی قرار دادیم» سوره مائده، آیه ۴۸.</ref><ref>{{عربی|الشَّرْعُ: نهج الطّريق الواضح. يقال: شَرَعْتُ له طريقاً، و الشَّرْعُ: مصدر، ثم جعل اسماً للطريق النّهج، فقيل له: شِرْعٌ، و شَرْعٌ، و شَرِيعَةٌ، و استعير ذلك للطريقة الإلهيّة. قال تعالى:}} {{متن قرآن|لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا}}؛ راغب اصفهانی، مفردات، ص۴۵۰، ماده «شرع».</ref>.

*بنابراین، معنای این جمله در [[آیه کریمه]] فوق: {{متن قرآن|ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَى شَرِيعَةٍ مِنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا}} این است که: پس از [[قانون]] و شریعتی که برای [[فرمانروایی]] و [[حکومت]] بر [[بنی‌اسرائیل]] نازل کردیم: {{متن قرآن|وَآتَيْنَاهُمْ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْأَمْرِ}}<ref>«و به آنان از کار (شریعت) برهان‌هایی (روشن) بخشیدیم» سوره جاثیه، آیه ۱۷.</ref>، [[قانون]] [[فرمانروایی]] و شریعتی بر تو - [[نبی اکرم]] [[محمد مصطفی]]{{صل}} - فرو فرستادیم و تو را [[قیم]] و [[مسئول]] آن قرار دادیم: {{متن قرآن|ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَى شَرِيعَةٍ مِنَ الْأَمْرِ}}<ref>«سپس تو را بر آبشخوری از کار (دین) برگماشتیم، از همان پیروی کن و از هوس‌های کسانی که (چیزی) نمی‌دانند پیروی مکن» سوره جاثیه، آیه ۱۸.</ref> اکنون به تو [[دستور]] [[تبعیت]] و [[پیروی]] از این [[قانون]] و [[شریعت]] می دهیم: {{متن قرآن|فَاتَّبِعْهَا}} و اینکه از [[هوای نفس]] [[جاهلان]] و بیدانشان [[پیروی]] نکن: {{متن قرآن|وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ}}. این بخش از [[آیه]] به طور ضمنی [[حاکمیت]] [[حاکمان]] غیر [[الهی]] را حاکمیتی مبتنی بر [[جهل]] و [[هوای نفس]] که نقطه مقابل [[علم]] و [[عدالت]] است، معرفی می کند: {{متن قرآن|وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«از هوای نفس جاهلان پیروی مکن» سوره جاثیه، آیه ۱۸.</ref>.