←مقدمه
(←مقدمه) |
|||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
*خالد [[فرزند]] [[زید بن کلیب بن ثعلبه خزرجی مدنی]] و کنیه‌اش [[ابوایوب انصاری]] و همگان او را هم به اسم و هم به کنیه‌اش می‌شناسند<ref>ر.ک: الاصابه، ج۲، ص۲۳۴؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۱۲؛ رجال طوسی، ص۴۰، ش۱؛ طبقات الکبری، ج۱، ص۲۳۶ وسیر أعلام النبلاء، ج۴، ص۶۱.</ref>. | *خالد [[فرزند]] [[زید بن کلیب بن ثعلبه خزرجی مدنی]] و کنیه‌اش [[ابوایوب انصاری]] و همگان او را هم به اسم و هم به کنیه‌اش می‌شناسند<ref>ر.ک: الاصابه، ج۲، ص۲۳۴؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۱۲؛ رجال طوسی، ص۴۰، ش۱؛ طبقات الکبری، ج۱، ص۲۳۶ وسیر أعلام النبلاء، ج۴، ص۶۱.</ref>. | ||
*[[ابوایوب]] از بزرگان [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود که در [[جنگ بدر]] و دیگر غزوه‌های [[پیامبر]] [[شرکت]] کرده است. وی از [[سابقین در اسلام]] است و در [[بیعت عقبه]] در [[مکه مکرمه]] جزو آن هفتاد نفری بود که با [[رسول خدا]]{{صل}} مخفیانه [[بیعت]] و [[حضرت]] را به [[مدینه]] [[دعوت]] کردند و در این [[بیعت]]، هر گونه [[حمایت]] و [[فداکاری]] را برعهده گرفتند؛ و [[رسول خدا]]{{صل}} در [[عقد]] اخوتی که بین [[اصحاب]] برقرار کرد، بین [[ابوایوب]] و [[مصعب بن عمیر]] [[عقد]] [[برادری]] خواند، او از [[یاران]] [[مخلص]] و حامیان خاص [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} گردید و در جنگ‌های [[جمل]]، [[صفین]] و [[نهروان]] سالار [[سپاه]] و از پیشتازان در رکاب آن [[حضرت]] بود<ref>ر.ک: اسد الغابه، ج۵، ص۱۴۳؛ الاصابه، ج۲، ص۲۳۴؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۱۲ و تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۵۳.</ref>. وی به هنگام ورود [[پیامبر]]{{صل}} به [[مدینه]]، به [[افتخار]] مهمان‌داری [[حضرت]] نایل آمد و تا زمانی که [[مسجد]] [[مدینه]] و خانه‌های اطراف آن ساخته شد، [[رسول خدا]] در منزل [[ابوایوب]] ساکن بود<ref>تا قبل از هجرت پیامبر، این شهر را «یثرب» و پس از ههجرت پیامبر به «مدینه الرسول» شهرت یافت.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۷۰-۷۱.</ref> | *[[ابوایوب]] از بزرگان [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود که در [[جنگ بدر]] و دیگر غزوه‌های [[پیامبر]] [[شرکت]] کرده است. وی از [[سابقین در اسلام]] است و در [[بیعت عقبه]] در [[مکه مکرمه]] جزو آن هفتاد نفری بود که با [[رسول خدا]]{{صل}} مخفیانه [[بیعت]] و [[حضرت]] را به [[مدینه]] [[دعوت]] کردند و در این [[بیعت]]، هر گونه [[حمایت]] و [[فداکاری]] را برعهده گرفتند؛ و [[رسول خدا]]{{صل}} در [[عقد]] اخوتی که بین [[اصحاب]] برقرار کرد، بین [[ابوایوب]] و [[مصعب بن عمیر]] [[عقد]] [[برادری]] خواند، او از [[یاران]] [[مخلص]] و حامیان خاص [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} گردید و در جنگ‌های [[جمل]]، [[صفین]] و [[نهروان]] سالار [[سپاه]] و از پیشتازان در رکاب آن [[حضرت]] بود<ref>ر.ک: اسد الغابه، ج۵، ص۱۴۳؛ الاصابه، ج۲، ص۲۳۴؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۱۲ و تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۵۳.</ref>. وی به هنگام ورود [[پیامبر]]{{صل}} به [[مدینه]]، به [[افتخار]] مهمان‌داری [[حضرت]] نایل آمد و تا زمانی که [[مسجد]] [[مدینه]] و خانه‌های اطراف آن ساخته شد، [[رسول خدا]] در منزل [[ابوایوب]] ساکن بود<ref>تا قبل از هجرت پیامبر، این شهر را «یثرب» و پس از ههجرت پیامبر به «مدینه الرسول» شهرت یافت.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۷۰-۷۱.</ref> | ||
==نسب== | |||
[[ابو ایوب]] [[خالد بن زید بن کلیب]] [[انصاری]] [[بدری]]، [[مدینی]]، [[خزرجی]] مشهور به [[ابوایوب انصاری]] او از [[تاریخ‌نگاران]] و [[روات حدیث]] است. در بین [[اهل سنت]] برخی او را [[صحابی]] می‌دانند. در [[مدینه]] [[زندگی]] می‌کرد و در محلی به نام [[روم]] درگذشت<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/2650/%D8%AE%D8%A7%D9%84%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D8%B2%D9%8A%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D9%83%D9%84%D9%8A%D8%A8-%D8%A8%D9%86-%D8%AB%D8%B9%D9%84%D8%A8%D8%A9-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D9%85%D8%B1%D9%88-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D8%A8%D8%AF-%D8%B9%D9%88%D9%81-%D8%A8%D9%86-%D8%BA%D9%86%D9%85-%D8%A8%D9%86-%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%83-%D8%A8%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%AC%D8%A7%D8%B1 موسوعة الحدیث]</ref> | |||
==ارادت و [[اخلاص]] [[ابوایوب]] به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}== | ==ارادت و [[اخلاص]] [[ابوایوب]] به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}== | ||
*[[ابوایوب]]، هیچ‌گاه [[ایمان]] و ارادتش به [[ولایت]] و [[جانشینی]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بعد از [[پیامبر]]{{صل}} کم نشد و همواره به توصیه‌های [[رسول خدا]]{{صل}} در [[حق]] [[اهل‌بیت]]{{ع}} گوش [[جان]] سپرده و در راه تحقق این [[امر الهی]] از هیج تلاشی فروگذار نبود<ref>ر.ک: وقعه صفین، ص۹۳؛ الجمل، ص۱۰۵ و شرح ابن ابی الحدید ج۷، ص۳۶ و ۳۹.</ref>. وی از جمله [[دوازده]] نفری است که با [[خلافت ابوبکر]] صریحاً [[مخالفت]] کردند و [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} را بر او مقدم شمرد، این [[دوازده نفر]] از [[مهاجرین]] و [[انصار]] بودند<ref>دوازده نفر عبارتند از: ۱. خالد بن سعید بن عاص ۲. مقداد بن اسود ۳. ابی بن کعب ۴. عمار یاسر ۵. ابوذر غفاری ۶. سلمان فارسی ۷. عبدالله بن مسعود ۸. بریده اسلمی (از مهاجرین) ۹. خزیمه بن ثابت (ذوالشهادتین). ۱۰. سهل بن حنیف ۱۱. ابو ایوب انصاری ۱۲. ابو الهیثم بن تیهان (و تعدادی دیگر از انصار بودند).</ref> که هر کدام مطالب بسیار ارزنده‌ای در برابر [[مردم]] و [[ابوبکر]] ایراد کردند، از جمله آنان [[ابوایوب انصاری]] بود که بعد از [[سهل بن حیف]] برخاست و به [[ابوبکر]] چنین گفت: از [[خدا]] بترسید و درباره [[اهل بیت]] پیامبرتان [[ظلم]] نکنید وامر [[خلافت]] و [[رهبری]] [[جامعه]] را به [[اهل بیت]] و [[رسول خدا]]{{صل}} بازگردانید، که همانا شما و ما در این جا و جاهای دیگر به تکرار از [[پیامبر خدا]]{{صل}} شنیده‌ایم که می‌فرمود: "[[اهل‌بیت]] من به امر [[خلافت]] و [[رهبری]] [[امت اسلامی]] از شما سزاوارترند". این را گفت و نشست<ref>خصال صدوق، ج۲، ص۴۶۵، باب اثنی عشر، ح۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۷۱.</ref> | *[[ابوایوب]]، هیچ‌گاه [[ایمان]] و ارادتش به [[ولایت]] و [[جانشینی]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بعد از [[پیامبر]]{{صل}} کم نشد و همواره به توصیه‌های [[رسول خدا]]{{صل}} در [[حق]] [[اهل‌بیت]]{{ع}} گوش [[جان]] سپرده و در راه تحقق این [[امر الهی]] از هیج تلاشی فروگذار نبود<ref>ر.ک: وقعه صفین، ص۹۳؛ الجمل، ص۱۰۵ و شرح ابن ابی الحدید ج۷، ص۳۶ و ۳۹.</ref>. وی از جمله [[دوازده]] نفری است که با [[خلافت ابوبکر]] صریحاً [[مخالفت]] کردند و [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} را بر او مقدم شمرد، این [[دوازده نفر]] از [[مهاجرین]] و [[انصار]] بودند<ref>دوازده نفر عبارتند از: ۱. خالد بن سعید بن عاص ۲. مقداد بن اسود ۳. ابی بن کعب ۴. عمار یاسر ۵. ابوذر غفاری ۶. سلمان فارسی ۷. عبدالله بن مسعود ۸. بریده اسلمی (از مهاجرین) ۹. خزیمه بن ثابت (ذوالشهادتین). ۱۰. سهل بن حنیف ۱۱. ابو ایوب انصاری ۱۲. ابو الهیثم بن تیهان (و تعدادی دیگر از انصار بودند).</ref> که هر کدام مطالب بسیار ارزنده‌ای در برابر [[مردم]] و [[ابوبکر]] ایراد کردند، از جمله آنان [[ابوایوب انصاری]] بود که بعد از [[سهل بن حیف]] برخاست و به [[ابوبکر]] چنین گفت: از [[خدا]] بترسید و درباره [[اهل بیت]] پیامبرتان [[ظلم]] نکنید وامر [[خلافت]] و [[رهبری]] [[جامعه]] را به [[اهل بیت]] و [[رسول خدا]]{{صل}} بازگردانید، که همانا شما و ما در این جا و جاهای دیگر به تکرار از [[پیامبر خدا]]{{صل}} شنیده‌ایم که می‌فرمود: "[[اهل‌بیت]] من به امر [[خلافت]] و [[رهبری]] [[امت اسلامی]] از شما سزاوارترند". این را گفت و نشست<ref>خصال صدوق، ج۲، ص۴۶۵، باب اثنی عشر، ح۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۷۱.</ref> | ||