اتباع در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵: خط ۵:
*[[فیروزآبادی]] در قاموس می گوید: "[[تبعه]]... یعنی پشت سر او راه رفت، یا او را [[همراهی]] کرد - تا آنجا که می گوید: - و اتّباع... به معنای [[ولاء]] و [[پیوستن]] است<ref>{{عربی|تَبِعَهُ -كفَرِحَ- تَبَعاً، وَ تَبَاعَةً، مَشَى خَلْفَهُ أَوْ مَرَّ به فمَضى مَعَهُ}}؛ {{عربی|و الإِتْبَاعُ و الاتِّباعُ كالتَّبَع، و التِّبَاعُ، بالكَسْرِ: الوِلَاءُ}}؛ فیروزآبادی، القاموس المحیط، ماده «تبع».</ref>.
*[[فیروزآبادی]] در قاموس می گوید: "[[تبعه]]... یعنی پشت سر او راه رفت، یا او را [[همراهی]] کرد - تا آنجا که می گوید: - و اتّباع... به معنای [[ولاء]] و [[پیوستن]] است<ref>{{عربی|تَبِعَهُ -كفَرِحَ- تَبَعاً، وَ تَبَاعَةً، مَشَى خَلْفَهُ أَوْ مَرَّ به فمَضى مَعَهُ}}؛ {{عربی|و الإِتْبَاعُ و الاتِّباعُ كالتَّبَع، و التِّبَاعُ، بالكَسْرِ: الوِلَاءُ}}؛ فیروزآبادی، القاموس المحیط، ماده «تبع».</ref>.
*از مجموع کلمات لغویین و نیز از تتبع موارد استعمال واژه "اتّباع" نکات ذیل استفاده می شود:
*از مجموع کلمات لغویین و نیز از تتبع موارد استعمال واژه "اتّباع" نکات ذیل استفاده می شود:
#اتّباع و [[تبعیت]] بهطور مطلق [[پیروی]] در [[رفتار]] و گفتار است، نهتنها موافقت گفتاری با شخصی یا گروهی؛ زیرا اتّباع و [[تبعیت]] به معنای پا جای پای متبوعگذاشتن و از او جدا نشدن است.
#اتّباع و [[تبعیت]] به طور مطلق [[پیروی]] در [[رفتار]] و گفتار است، نهتنها موافقت گفتاری با شخصی یا گروهی؛ زیرا اتّباع و [[تبعیت]] به معنای پا جای پای متبوعگذاشتن و از او جدا نشدن است.
#اتّباع و [[تبعیت]]، [[پیوستگی]] پیرو با متبوع خویش را می‌رساند. بنابراین، [[تبعیت]] یا اتّباع به معنای [[پیروی]] پیوسته و مداوم است؛ زیرا لازم مفهوم اتّباع بهطور مطلق، اتصال و دوام [[پیوستگی]] [[پیروی]] است.
#اتّباع و [[تبعیت]]، [[پیوستگی]] پیرو با متبوع خویش را می‌رساند. بنابراین، [[تبعیت]] یا اتّباع به معنای [[پیروی]] پیوسته و مداوم است؛ زیرا لازم مفهوم اتّباع به طور مطلق، اتصال و دوام [[پیوستگی]] [[پیروی]] است.
#بنابراین اتّباع و [[تبعیت]] بهطور مطلق [[پیروی]] در همه [[افعال]] اختیاری را می‌رساند، مگر آنکه [[دلیل]] خاصی یا قید معینی [[پیروی]] را به جنبه خاص یا حالت و یا [[رفتار]] و یا مورد خاصی محدود کند<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[فقه نظام سیاسی اسلام ج۱ (کتاب)|فقه نظام سیاسی اسلام]]، ج۱.</ref>.
#بنابراین اتّباع و [[تبعیت]] به طور مطلق [[پیروی]] در همه [[افعال]] اختیاری را می‌رساند، مگر آنکه [[دلیل]] خاصی یا قید معینی [[پیروی]] را به جنبه خاص یا حالت و یا [[رفتار]] و یا مورد خاصی محدود کند<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[فقه نظام سیاسی اسلام ج۱ (کتاب)|فقه نظام سیاسی اسلام]]، ج۱.</ref>.
*[[پیروی]] که معادل آن در زبان [[عربی]] "تبعیّت" است به معنای با کسی همراه شدن و امری را جست و جو کردن <ref>لسان العرب، ج۲، ص۱۳، «تبع».</ref>، یا‌‌ پُشت سر کسی [[راه رفتن]]، و موافقت با [[فرمان]]<ref>المصباح، ص۷۲، «تبع».</ref> است، بنابراین در تفاوت این واژه با [[اطاعت]] می‌‌توان گفت که [[پیروی]] اعم از [[اطاعت]] است، زیرا در تحقق [[اطاعت]] وجود امر و [[فرمان]] ضروری است؛ ولی در [[پیروی]] و تبعیّت لازم نیست که حتماً امر و فرمانی باشد<ref>[[حسن رمضانی|رمضانی، حسن]]، [[پیروی (مقاله)|پیروی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.
*[[پیروی]] که معادل آن در زبان [[عربی]] "تبعیّت" است به معنای با کسی همراه شدن و امری را جست و جو کردن <ref>لسان العرب، ج۲، ص۱۳، «تبع».</ref>، یا‌‌ پُشت سر کسی [[راه رفتن]]، و موافقت با [[فرمان]]<ref>المصباح، ص۷۲، «تبع».</ref> است، بنابراین در تفاوت این واژه با [[اطاعت]] می‌‌توان گفت که [[پیروی]] اعم از [[اطاعت]] است، زیرا در تحقق [[اطاعت]] وجود امر و [[فرمان]] ضروری است؛ ولی در [[پیروی]] و تبعیّت لازم نیست که حتماً امر و فرمانی باشد<ref>[[حسن رمضانی|رمضانی، حسن]]، [[پیروی (مقاله)|پیروی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش