←حقیقت کلام الهی در قرآن و روایات
(←مقدمه) |
|||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
*[[آیت الله]] [[جعفر سبحانی]]، پس از بیان نظریه [[حکما]]، از میان نظریات مختلف، این قول را به صواب نزدیک میداند که میتوان آن را از برخی [[آیات]] و [[روایات]] [[استنباط]] کرد<ref>سبحانی، الالهیات، ج۱، ص۱۹۴؛ سبحانی، تعلیقه بر کشف المراد، ص۳۲.</ref>.<ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۱۷۰-۱۷۱.</ref>. | *[[آیت الله]] [[جعفر سبحانی]]، پس از بیان نظریه [[حکما]]، از میان نظریات مختلف، این قول را به صواب نزدیک میداند که میتوان آن را از برخی [[آیات]] و [[روایات]] [[استنباط]] کرد<ref>سبحانی، الالهیات، ج۱، ص۱۹۴؛ سبحانی، تعلیقه بر کشف المراد، ص۳۲.</ref>.<ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۱۷۰-۱۷۱.</ref>. | ||
==[[حقیقت]] [[کلام الهی]] در [[قرآن]] و [[روایات]]== | ==[[حقیقت]] [[کلام]] [[الهی]] در [[قرآن]] و [[روایات]]== | ||
*نظر [[مکتب]] [[امامیه]]، در [[حقیقت]] برگرفته از دو منبع [[قرآن]] و [[روایت]] است. در [[قرآن کریم]] از چهار نوع [[کلام الهی]] سخن به میان آمده است: | *نظر [[مکتب]] [[امامیه]]، در [[حقیقت]] برگرفته از دو منبع [[قرآن]] و [[روایت]] است. در [[قرآن کریم]] از چهار نوع [[کلام]] [[الهی]] سخن به میان آمده است: | ||
#'''[[کلام]] لفظی:''' این [[کلام]]، با خلق حروف و اصوات صورت میگیرد، مثل سخن گفتن [[خدا]] با [[موسی]]<ref>قصص (۲۸): ۳۰. علامه مجلسی همین نظریه را قبول دارد. (بنگرید به: مجلسی، بحارالأنوار، ج۴، ص۱۵۰)</ref>؛ | #'''[[کلام]] لفظی:''' این [[کلام]]، با خلق حروف و اصوات صورت میگیرد، مثل سخن گفتن [[خدا]] با [[موسی]]<ref>قصص (۲۸): ۳۰. علامه مجلسی همین نظریه را قبول دارد. (بنگرید به: مجلسی، بحارالأنوار، ج۴، ص۱۵۰)</ref>؛ | ||
#'''[[کلام]] ایجایی:''' این [[کلام]]، با القای معنی بدون واسطه یا با واسطه ایجاد میشود<ref>شعراء (۲۶): ۱۹۴ - ۱۹۳؛ شوری (۴۲): ۵۱.</ref>؛ | #'''[[کلام]] ایجایی:''' این [[کلام]]، با القای معنی بدون واسطه یا با واسطه ایجاد میشود<ref>شعراء (۲۶): ۱۹۴ - ۱۹۳؛ شوری (۴۲): ۵۱.</ref>؛ |