ضرورت نصب امام در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

#با [[نفی]] احتمال اول و دوم، اصل [[ضرورت]] [[معلم]] [[دین]] [[اثبات]] می‌شود. اما [[هشام بن حکم]] فراتر از این را نتیجه گرفته است. او می‌گوید: "معلمی از سوی خداوند" ضروری است. آیا چنین استنتاجی صحیح است؟ با اندکی [[تأمل]] و با افزودن مقدمه‌ای به [[استدلال]] [[هشام بن حکم]]، می‌توان [[استنتاج]] او را صحیح دانست، زیرا وقتی اصل [[ضرورت]] [[معلم]] با [[نفی]] احتمالِ اول و دوم [[اثبات]] شد، این [[پرسش]] مطرح می‌گردد که [[معلم]] و [[مرجع]] [[دین]] باید از چه ویژگی‌ها و شرایطی برخوردار باشد و چگونه می‌توان او را [[شناخت]]. از جمله ویژگی‌هایی که [[شیعه]] بر آن تأکید کرده، [[عصمت]] است. اگر [[دلایل عصمت]] تام باشد، [[امت]] به [[معلم]] [[معصوم]] محتاج‌اند و از آنجا که [[شناخت]] [[معصوم]] تنها از طرف [[خداوند]] ممکن است، پس [[تعیین]] آن تنها از سوی [[خداوند]] ممکن و [[واجب]] است. بنابراین، افزودن این مقدمه که "معلم [[دین]] [[معصوم]] است" ضروری است. البته، [[هشام بن حکم]] خود به این مطلب توجه داشته و ذکر صفات و [[ویژگی‌های امام]] از جمله [[مصونیت از خطا]]، [[اشتباه]] و [[گناه]]، [[گواه]] این مدعاست.

#به نظر می‌رسد افزودن این مقدمه نیز صرفاً نیاز [[بشر]] به [[معلم]] [[معصوم]] و [[ضرورت]] [[تعیین]] آن را از سوی [[خداوند]] [[اثبات]] می‌کند، ولی [[اثبات]] نمی‌کند که [[خداوند]] چنین کرده است. ممکن است ادعا شود که هر چند بر [[خداوند]] چنین امری [[واجب]] است، اما [[خداوند]] امامانی [[معصوم]] [[نصب]] نکرده است. از این‌رو، باید به [[استدلال]] مقدمه دیگری نیز افزود و آن [[حکمت خداوند]] است. از آنجا که عدم [[تعیین]] [[معلم]] [[معصوم]] از سوی [[خداوند]] مستلزم [[نقض غرض]] و ناسازگار با [[حکمت الهی]] است، پس بالضروره [[معلم]] را [[تعیین]] کرده است<ref>[[علی رضا اسعدی|اسعدی، علی رضا]]، [[هشام بن حکم (کتاب)|هشام بن حکم]]، ص۲۰۵-۲۰۷.</ref>.

==منابع==