اتباع در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[شیطان]] به عنوان [[دشمن]] [[فرزندان آدم]] [[سوگند]] یاد کرده تا آنها را [[گمراه]] سازد: {{متن قرآن|فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ}}<ref>«گفت: به ارجمندی تو سوگند که همگی آنان را گمراه خواهم کرد» سوره ص، آیه ۸۲.</ref> و نیز جهت محقق ساختن [[هدف]] خود، از همه امکانات و راه‌های گوناگون استفاده می‌‌کند: {{متن قرآن|ثُمَّ لَآتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَنْ شَمَائِلِهِمْ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ}}<ref>«آنگاه از پیش و پس و راست و چپ آنان به سراغشان خواهم رفت و بیشتر آنان را سپاسگزار نخواهی یافت» سوره اعراف، آیه ۱۷.</ref> و بر [[پیروان]] خویش که از [[بندگی خدا]] سر‌‌باز زده‌‌اند چیره می‌‌گردد: {{متن قرآن|إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ}}<ref>«بی‌گمان تو بر بندگان من چیرگی نداری مگر آن گمراهان که از تو پیروی کنند» سوره حجر، آیه ۴۲.</ref>، از این‌‌رو می‌‌توان [[پیروی]] از [[شیطان]] را، مهم‌‌ترین مصداق از مصادیق [[پیروی]] در مسیر [[ضلالت]] و [[گمراهی]] دانست، بر این اساس [[خداوند]] به [[مردم]] هشدار داده و آنان را از [[پیروی]] [[شیطان]] به عنوان [[دشمنی]] [[آشکار]]، برحذر داشته است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ}}<ref>«ای مردم از آنچه در زمین حلال و پاک است بخورید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او برای شما دشمنی آشکار است» سوره بقره، آیه ۱۶۸.</ref>؛ و نیز {{متن قرآن|كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ}}<ref>«از آنچه خداوند روزی شما کرده است بخورید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او برای شما دشمنی آشکار است» سوره انعام، آیه ۱۴۲.</ref> و به [[مؤمنان]] درباره [[پیروی]] از [[شیطان]] می‌‌فرماید: او به کارهای [[زشت]] و [[ناپسند]] [[فرمان]] می‌‌دهد: {{متن قرآن|وَمَنْ يَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ}}<ref>«و هر کس گام‌های شیطان را پی بگیرد (بداند که) بی‌گمان او به کار زشت و ناپسند فرمان می‌دهد» سوره نور، آیه ۲۱.</ref> و به طور حتم [[خدا]] [[وعده]] داده که [[جهنم]] را از [[شیطان]] و [[پیروان]] او لبریز کند: {{متن قرآن|لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَمِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ}}<ref>«که دوزخ را از تو و هر کس از ایشان که از تو پیروی کند همگی، خواهم انباشت» سوره ص، آیه ۸۵.</ref>؛ و نیز {{متن قرآن|قَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْءُومًا مَدْحُورًا لَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكُمْ أَجْمَعِينَ}}<ref>«فرمود: نکوهیده و رانده از آنجا بیرون رو! سوگند که از ایشان هر کس از تو پیروی کند دوزخ را از همه شما خواهم انباشت» سوره اعراف، آیه ۱۸.</ref>؛ {{متن قرآن|قَالَ اذْهَبْ فَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَاؤُكُمْ جَزَاءً مَوْفُورًا}}<ref>«فرمود: برو که از آنان هر که از تو پیروی کند بی‌گمان دوزخ کیفر شماست، کیفری تمام (و کامل)» سوره اسراء، آیه ۶۳.</ref><ref>المیزان، ج۱۷، ص۶۴.</ref>.

*[[تقلید]] و [[پیروی]] از غیر اگر با [[علم]] به [[حقانیت]] پیروی‌شونده همراه باشد مانند [[پیروی]] از [[انبیا]] و [[تقلید]] از [[مجتهدان]] در [[احکام دین]] نه تنها مذموم نیست، بلکه از مصادیق [[پیروی]] از [[ما انزل الله]] است<ref>تفسیر بیضاوی، ج۱، ص۱۶۱؛ تفسیر المنار، ج۲، ص‌‌۹۱.</ref>؛ ولی برخی از افراد، [[رهبران]] [[شایسته]] [[پیروی]] را رها کرده، دنبال [[گمراهان]] [[نیازمند]] [[هدایت]] می‌‌روند. [[قرآن کریم]] می‌‌فرماید: آیا کسی که به سوی [[حق]] [[رهبری]] می‌‌کند سزاوار [[پیروی]] است یا کسی که راه نمی‌‌یابد، مگر آنکه [[هدایت]] شود؟ شما را چه شده! و چگونه [[داوری]] می‌‌کنید: {{متن قرآن|أَفَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ}}<ref>«آیا آنکه به حقّ رهنمون می‌گردد سزاوارتر است که پیروی شود یا آنکه راه نمی‌یابد  مگر آنکه راه برده شود؟ پس چه بر سرتان آمده است؟ چگونه داوری می‌کنید؟» سوره یونس، آیه ۳۵.</ref> و خطاب به [[موسی]] و [[هارون]]{{عم}} می‌‌فرماید: در مسیر خویش ثابت‌ قدم بمانید و راه کسانی را که نمی‌‌دانند [[پیروی]] نکنید: {{متن قرآن|فَاسْتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«پس پایداری ورزید و از روش کسانی که دانایی ندارند پیروی نکنید» سوره یونس، آیه ۸۹.</ref> و نیز [[نصیحت]] [[مؤمن آل فرعون]] را یادآور شده است: ای [[قوم]] من مرا [[پیروی]] کنید تا شما را به راه درست [[هدایت]] کنم: {{متن قرآن|وَقَالَ الَّذِي آمَنَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِيلَ الرَّشَادِ}}<ref>«و آنکه مؤمن (آل فرعون) بود گفت: ای قوم من! از من پیروی کنید تا شما را به راه رستگاری رهنمون شوم» سوره غافر، آیه ۳۸.</ref>. آنان که از [[پیروی]] راهنمایان [[صالح]] سر‌‌باز بزنند و از کسانی که صلاحیت [[پیروی]] شدن را ندارند [[تبعیت]] کنند، در [[قیامت]] که روز [[آشکار]] شدن حقایق است، پشیمان شده، بر [[کارهای ناپسند]] و [[زشت]] خویش [[حسرت]] می‌‌خورند و نیز از [[آتش جهنم]] رهایی نخواهند یافت: {{متن قرآن|وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا كَذَلِكَ يُرِيهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ}}<ref>«و پیروان (آنان) می‌گویند: کاش برگشتی (به دنیا) می‌داشتیم تا از آنها دوری می‌جستیم چنان که آنان از ما دوری جستند؛ بدین گونه خداوند کردارهایشان را (چون) دریغ‌هایی به آنان می‌نمایاند در حالی که آنان از آتش بیرون آمدنی نیستند» سوره بقره، آیه ۱۶۷.</ref><ref>[[حسن رمضانی|رمضانی، حسن]]، [[پیروی (مقاله)|پیروی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.