امام عسکری در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

امام عسکری در معارف مهدویت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۱۲

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - 'جایگاه امام' به 'جایگاه امام'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش

@@ خط ۲۸: / خط ۲۸: @@
 * از دیگر فعالیت‏های [[سیاسی]] امام عسکری{{ع}}، تقویت و توجیه [[سیاسی]] [[رجال]] مهم [[شیعه]]، برابر فشارها و سختی‏های [[مبارزات]] [[سیاسی]]، برای [[حمایت]] از آرمان‏های بلند [[تشیع]] بود. از آن‏جا که شخصیت‏های بزرگ [[شیعه]] در فشار بیشتری بودند، [[امام]] به تناسب مورد، آنان را [[راهنمایی]] می‏کرد و [[روحیه]] آنان را بالا می‏برد. همچنین می‏کوشید [[صبر]] و [[آگاهی]] آنان در برابر فشارها، تنگناها و تنگدستی‏ها فزونی یابد، تا بتوانند [[مسؤولیت]] بزرگ [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] و [[وظایف دینی]] خود را به خوبی انجام دهند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۱، ص۱۵۷.</ref>.
 ===ششم: بهره‏‌گیری از [[دانش غیبی]] برای [[ارشاد]] دیگران‏===
-* [[امامان]]{{عم}}، در پرتو ارتباط با [[پروردگار]] [[جهان]]، از [[دانش غیبی]] برخوردار بودند و در مواردی که اساس [[حقانیت]] [[اسلام]] یا [[مصالح]] بلند مرتبه [[امت اسلامی]]، در خطر قرار می‏گرفت، از این [[آگاهی]] به صورت "ابزار [[هدایت]]" استفاده می‏‌کردند. پیش‏گویی‌‏ها و گزارش‏های غیبی آنان، بخش مهمّی از [[زندگی]] ایشان را در بر می‏‌گیرد؛ با مطالعه در [[زندگی]] امام عسکری{{ع}}، چنین به نظر می‌‏رسد که آن [[حضرت]]، بیش از [[امامان]] دیگر، [[دانش غیبی]] خود را [[آشکار]] می‌‏ساخته است<ref>  محمد جواد طبسی، حیاة الامام العسکری علیه السّلام، ص ۱۲۱</ref>. پس از انتقال [[امام هادی]]{{ع}} به [[سامرا]]، آن [[حضرت]] تحت [[مراقبت]] و کنترل شدید بود؛ ازاین‌‏رو امکان معرفی فرزندش [[امام حسن]]{{ع}} به عموم [[شیعیان]]، در [[جایگاه]] [[امام]] بعدی وجود نداشت. به طور اصولی این کار، [[زندگی]] او را از [[ناحیه]] [[حکومت]] وقت، در معرض خطر جدّی قرار می‏داد. به همین سبب کار معرفی امام عسکری{{ع}} به [[شیعیان]] و [[گواه]] گرفتن آنان در این باب، در ماه‌‏های پایانی [[عمر]] [[امام هادی]]{{ع}} صورت گرفت؛ به گونه‏‌ای که هنگام [[رحلت]] آن [[حضرت]]، گروهی از [[شیعیان]] از [[امامت]] امام عسکری{{ع}}، [[آگاهی]] نداشتند<ref>  مسعودی، اثبات الوصیة، ص ۲۳۴</ref>. امام عسکری{{ع}} برای زدودن زنگار شک‏ها و تردیدها و نیز برای حفظ [[یاران]] خود از خطر یا [[هدایت]] [[گمراهان]]، ناگزیر می‏شد پرده‏‌های [[حجاب]] را کنار زده، از آن سوی [[جهان]] ظاهر خبر دهد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۶۴-۷۰.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۱، ص۱۵۷.</ref>.
+* [[امامان]]{{عم}}، در پرتو ارتباط با [[پروردگار]] [[جهان]]، از [[دانش غیبی]] برخوردار بودند و در مواردی که اساس [[حقانیت]] [[اسلام]] یا [[مصالح]] بلند مرتبه [[امت اسلامی]]، در خطر قرار می‏گرفت، از این [[آگاهی]] به صورت "ابزار [[هدایت]]" استفاده می‏‌کردند. پیش‏گویی‌‏ها و گزارش‏های غیبی آنان، بخش مهمّی از [[زندگی]] ایشان را در بر می‏‌گیرد؛ با مطالعه در [[زندگی]] امام عسکری{{ع}}، چنین به نظر می‌‏رسد که آن [[حضرت]]، بیش از [[امامان]] دیگر، [[دانش غیبی]] خود را [[آشکار]] می‌‏ساخته است<ref>  محمد جواد طبسی، حیاة الامام العسکری علیه السّلام، ص ۱۲۱</ref>. پس از انتقال [[امام هادی]]{{ع}} به [[سامرا]]، آن [[حضرت]] تحت [[مراقبت]] و کنترل شدید بود؛ ازاین‌‏رو امکان معرفی فرزندش [[امام حسن]]{{ع}} به عموم [[شیعیان]]، در [[جایگاه امام]] بعدی وجود نداشت. به طور اصولی این کار، [[زندگی]] او را از [[ناحیه]] [[حکومت]] وقت، در معرض خطر جدّی قرار می‏داد. به همین سبب کار معرفی امام عسکری{{ع}} به [[شیعیان]] و [[گواه]] گرفتن آنان در این باب، در ماه‌‏های پایانی [[عمر]] [[امام هادی]]{{ع}} صورت گرفت؛ به گونه‏‌ای که هنگام [[رحلت]] آن [[حضرت]]، گروهی از [[شیعیان]] از [[امامت]] امام عسکری{{ع}}، [[آگاهی]] نداشتند<ref>  مسعودی، اثبات الوصیة، ص ۲۳۴</ref>. امام عسکری{{ع}} برای زدودن زنگار شک‏ها و تردیدها و نیز برای حفظ [[یاران]] خود از خطر یا [[هدایت]] [[گمراهان]]، ناگزیر می‏شد پرده‏‌های [[حجاب]] را کنار زده، از آن سوی [[جهان]] ظاهر خبر دهد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۶۴-۷۰.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۱، ص۱۵۷.</ref>.
 ===هفتم: معرفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به عنوان جانشین‏===
 * یکی از مسؤولیت‏‌های بزرگ امام عسکری{{ع}}، معرّفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به [[جانشینی]] خود بود. این امر، زمانی سخت‏‌تر می‏شد که آن [[حضرت]] می‌بایست بنا به دلایلی، [[فرزند]] خود را در پرده "[[پنهان‌‏زیستی]]" نگه دارد، تا از گزند بدخواهان در [[امان]] بماند. با این حال در موارد فراوانی، به معرفی [[جانشین]] خود به افراد مورد [[اطمینان]] پرداخته است. تعابیری که [[امام یازدهم]] برای معرفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به کار برده، بدین قرار است:{{عربی|"هَذَا صَاحِبُكُمْ‏ بَعْدِي‏"}}<ref>این، بعد از من صاحب شما است؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۴۸.</ref>؛ {{عربی|" إِنَ‏ ابْنِي‏ هُوَ الْقَائِمُ‏ مِنْ‏ بَعْدِي‏ ‏"}}<ref>همانا فرزندم، قائم بعد از من است؛  [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۵۲۴، ح ۴.</ref>؛ {{عربی|" هَذَا إِمَامُكُمْ‏ مِنْ‏ بَعْدِي‏ وَ خَلِيفَتِي‏ عَلَيْكُم‏‏ ‏"}}<ref>این پیشوای شما پس از من و جانشین من بر شما است؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۳۵، ح ۲.</ref>؛ {{عربی|" ابنی محمد هو الامام الحجة بعدی‏‏ ‏"}}<ref>فرزندم محمد، همان امام و حجت پس از من است؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۰۹، ح ۹</ref> و مواردی از این دست که در کتاب‌‏ها بدان اشاره شده است.