بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<onlyinclude>{{درجه‌بندی | <onlyinclude>{{درجه‌بندی | ||
| لینک‌دهی دستی = <!--ندارد، دارد--> | | لینک‌دهی دستی = <!--ندارد، دارد-->دارد | ||
| رده = <!--ندارد، دارد-->ندارد | | رده = <!--ندارد، دارد-->ندارد | ||
| جعبه اطلاعات = <!--نه، ندارد، دارد-->نه | | جعبه اطلاعات = <!--نه، ندارد، دارد-->نه | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل--> | | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل--> | ||
| ارزیابی=<!--نشده، اولیه، نهایی--> | | ارزیابی=<!--نشده، اولیه، نهایی--> | ||
| شناسه = <!--ندارد، ناقص، کامل--> | | شناسه = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص | ||
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد--> | | رسا بودن = <!--ندارد، دارد--> | ||
| جامعیت = <!--ندارد، دارد--> | | جامعیت = <!--ندارد، دارد--> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
|اخلاق اسلامی = | |اخلاق اسلامی = | ||
}} | }} | ||
'''اطاعت از خدا''' به معنای فرمانبرداری کامل از پروردگار عالم که به حکم عقل و با دلایل قرآنی و روایی ثابت می‌شود. در [[قرآن کریم]]، [[اطاعت از پیامبر]] و [[اطاعت از اولوالامر|اولوالامر]] هم ردیف با اطاعت از خدا آمده است. | |||
==مفهوم‌شناسی اطاعت== | ==مفهوم‌شناسی اطاعت== | ||
[[اطاعت]] از ریشه «ط ـ و ـ ع» به معنای فرمان بردن<ref>مقاییس‌اللغه، ج۳، ص۴۳۱؛ المصباح، ج۲، ص۳۸۰؛ مفردات الفاظ قرآن کریم واژه «طوع».</ref> همراه با [[خضوع]] و رغبت<ref>مفردات، ص۵۲۹؛ التحقیق، ج۷، ص۱۳۸.</ref> و [[اختیار]] است<ref>ر.ک: حیدری اصفهانی، اطـاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم.</ref>.<ref>ر.ک: جعفر پیشه، مصطفی، دائرة المعارف قرآن ج ۳ ص ۵۲۷.</ref>. به همین جهت گفته شده [[اطاعت]] یعنی انجام کاری بدون [[اجبار]]، موافق اراده و خواست شخص دیگری که مقام بالاتری دارد<ref>رسائل سید مرتضی (مجموعه دوم) ۲۷۵ ـ ۲۷۶ رساله حدود و حقائق.</ref>.<ref>موسوعة الفقهیة المیسرة ج ۴ ص ۱۱.</ref> | [[اطاعت]] از ریشه «ط ـ و ـ ع» به معنای فرمان بردن<ref>مقاییس‌اللغه، ج۳، ص۴۳۱؛ المصباح، ج۲، ص۳۸۰؛ مفردات الفاظ قرآن کریم واژه «طوع».</ref> همراه با [[خضوع]] و رغبت<ref>مفردات، ص۵۲۹؛ التحقیق، ج۷، ص۱۳۸.</ref> و [[اختیار]] است<ref>ر.ک: حیدری اصفهانی، اطـاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم.</ref>.<ref>ر.ک: جعفر پیشه، مصطفی، دائرة المعارف قرآن ج ۳ ص ۵۲۷.</ref>. به همین جهت گفته شده [[اطاعت]] یعنی انجام کاری بدون [[اجبار]]، موافق اراده و خواست شخص دیگری که مقام بالاتری دارد<ref>رسائل سید مرتضی (مجموعه دوم) ۲۷۵ ـ ۲۷۶ رساله حدود و حقائق.</ref>.<ref>موسوعة الفقهیة المیسرة ج ۴ ص ۱۱.</ref> | ||