بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==[[رفع اختلاف مردم]] یکی از [[فلسفههای بعثت]]== | ==[[رفع اختلاف مردم]] یکی از [[فلسفههای بعثت]]== | ||
{{همچنین ببینید|فلسفه بعثت}} | |||
*یکی از [[شئون]] اصلی [[حکومتها]]، رفع اختلافهاست و برای الزامآور بودن [[حکم قاضی]] نیز باید راهکارهای عملی اتخاذ شود. نگاه [[قرآن کریم]] به [[نبوت]] اینچنین است:{{متن قرآن|وَأَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ}}<ref>«مردم (در آغاز) امّتی یگانه بودند، (آنگاه به اختلاف پرداختند) پس خداوند پیامبران را مژدهآور و بیمدهنده برانگیخت و با آنان کتاب (آسمانی) را به حق فرو فرستاد تا میان مردم در آنچه اختلاف داشتند داوری کند و در آن جز کسانی که به آنها کتاب داده بودند، اختلاف» سوره بقره، آیه ۲۱۳.</ref>. [[آیه]] دیگری [[مردم]] را برای [[رفع اختلاف]] به [[انبیا]] و [[دین]] [[رجوع]] داده:{{متن قرآن|فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید و اگر به خداوند و روز بازپسین ایمان دارید، چون در چیزی با هم به ستیز برخاستید آن را به خداوند و پیامبر بازبرید که این بهتر و بازگشت آن نیکوتر است» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref><ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[دین و نبوت (کتاب)|دین و نبوت]]، ص ۲۷۰-۲۷۴.</ref>. در ادامه این [[آیه]]، این را [[شرط ایمان]] میانگارد: {{متن قرآن|إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ}}<ref>«اگر به خداوند و روز بازپسین ایمان دارید» سوره نساء، آیه۵۹.</ref>. [[آیات]] فوق، نظر سکولاریستها را رد میکند که برای [[حفظ]] [[قداست]] و اعتبار [[دین]]، [[دین]] نباید وارد صحنه [[سیاست]] و [[حکومت]] گردد. اما باید گفت این امر نهتنها دون [[شأن]] [[الهی]] [[انبیا]] نیست، بلکه بهعنوان [[غایت]] انزال [[کتب آسمانی]] توصیف شده است. مثلاً [[امام رضا]]{{ع}}، [[تعلیم]] [[منافع]] و مضرات بعضی از اشیای [[طبیعت]] را یکی از ضروریات وجود [[رسول]] بیان میکند <ref>[[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، ج۱۱، ص ۴۰.</ref>. | *یکی از [[شئون]] اصلی [[حکومتها]]، رفع اختلافهاست و برای الزامآور بودن [[حکم قاضی]] نیز باید راهکارهای عملی اتخاذ شود. نگاه [[قرآن کریم]] به [[نبوت]] اینچنین است:{{متن قرآن|وَأَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ}}<ref>«مردم (در آغاز) امّتی یگانه بودند، (آنگاه به اختلاف پرداختند) پس خداوند پیامبران را مژدهآور و بیمدهنده برانگیخت و با آنان کتاب (آسمانی) را به حق فرو فرستاد تا میان مردم در آنچه اختلاف داشتند داوری کند و در آن جز کسانی که به آنها کتاب داده بودند، اختلاف» سوره بقره، آیه ۲۱۳.</ref>. [[آیه]] دیگری [[مردم]] را برای [[رفع اختلاف]] به [[انبیا]] و [[دین]] [[رجوع]] داده:{{متن قرآن|فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید و اگر به خداوند و روز بازپسین ایمان دارید، چون در چیزی با هم به ستیز برخاستید آن را به خداوند و پیامبر بازبرید که این بهتر و بازگشت آن نیکوتر است» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref><ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[دین و نبوت (کتاب)|دین و نبوت]]، ص ۲۷۰-۲۷۴.</ref>. در ادامه این [[آیه]]، این را [[شرط ایمان]] میانگارد: {{متن قرآن|إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ}}<ref>«اگر به خداوند و روز بازپسین ایمان دارید» سوره نساء، آیه۵۹.</ref>. [[آیات]] فوق، نظر سکولاریستها را رد میکند که برای [[حفظ]] [[قداست]] و اعتبار [[دین]]، [[دین]] نباید وارد صحنه [[سیاست]] و [[حکومت]] گردد. اما باید گفت این امر نهتنها دون [[شأن]] [[الهی]] [[انبیا]] نیست، بلکه بهعنوان [[غایت]] انزال [[کتب آسمانی]] توصیف شده است. مثلاً [[امام رضا]]{{ع}}، [[تعلیم]] [[منافع]] و مضرات بعضی از اشیای [[طبیعت]] را یکی از ضروریات وجود [[رسول]] بیان میکند <ref>[[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، ج۱۱، ص ۴۰.</ref>. | ||
* [[علامه طباطبائی]] در تعریف [[نبی]] مینویسد: {{عربی|"النبي هو الذي يتبين الناس صلاح معاشهم ومعادهم"}}. باری! وضع [[قانون]] و [[حکومت]]، به منظور نیل [[انسان]] به [[قرب الهی]] که [[شریعت]]، نقش مقدمه موصله را ایفا میکند. | * [[علامه طباطبائی]] در تعریف [[نبی]] مینویسد: {{عربی|"النبي هو الذي يتبين الناس صلاح معاشهم ومعادهم"}}. باری! وضع [[قانون]] و [[حکومت]]، به منظور نیل [[انسان]] به [[قرب الهی]] که [[شریعت]]، نقش مقدمه موصله را ایفا میکند. | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==[[وجوب]] [[دفع اختلاف در جامعه]] یکی از [[ادله عقلی]] بر [[ضرورت وجود امام]]== | ==[[وجوب]] [[دفع اختلاف در جامعه]] یکی از [[ادله عقلی]] بر [[ضرورت وجود امام]]== | ||
{{همچنین ببینید|ضرورت امامت}} | |||
*این [[دلیل]] از سه مقدمه تشكیل میگردد: | *این [[دلیل]] از سه مقدمه تشكیل میگردد: | ||
# [[انسانها]] طبیعتاً دچار [[اختلاف]] میشوند. [[تضاد منافع]] از یكسو و [[محدودیت]] فرصتهای تأمین آنها از سوی دیگر، و افزون بر آن [[اختلاف]] [[افكار]]، [[عقاید]] و [[سلایق]] [[انسانها]] همگی عواملی هستند كه [[اختلاف]] را در [[جامعه]] [[بشر]] اجتناب ناپذیر میكنند. | # [[انسانها]] طبیعتاً دچار [[اختلاف]] میشوند. [[تضاد منافع]] از یكسو و [[محدودیت]] فرصتهای تأمین آنها از سوی دیگر، و افزون بر آن [[اختلاف]] [[افكار]]، [[عقاید]] و [[سلایق]] [[انسانها]] همگی عواملی هستند كه [[اختلاف]] را در [[جامعه]] [[بشر]] اجتناب ناپذیر میكنند. | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==[[رفع اختلاف مردم]] یکی از [[وظایف امام]] == | ==[[رفع اختلاف مردم]] یکی از [[وظایف امام]] == | ||
{{همچنین ببینید|وظایف امام}} | |||
* از جمله [[وظایف امام]] در این راستا موارد ذیل اند: | * از جمله [[وظایف امام]] در این راستا موارد ذیل اند: | ||
# [[حل اختلاف روشی]] در [[سیر و سلوک الی الله]] (پایه گذاری و محوریت [[نظام]] [[معنوی]] [[جامعه]] و [[پاسداری]] از آن به معنای [[پیشگیری از انحرافات در سیر و سلوک]])؛ | # [[حل اختلاف روشی]] در [[سیر و سلوک الی الله]] (پایه گذاری و محوریت [[نظام]] [[معنوی]] [[جامعه]] و [[پاسداری]] از آن به معنای [[پیشگیری از انحرافات در سیر و سلوک]])؛ | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{ | {{پانویس}} | ||