ملاقات‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

==ادعای ملاقات، آغاز [[انحراف]]==

عدم [[معرفت]] به [[حقیقت]] [[وجود امام]] و چگونگی [[ارتباط]] صحیح با‌ ایشان‌ باعث شده تا فرصتی مناسب برای‌ [[معاندان]] و [[منکران مهدویت]] فراهم آید تا [[مشتاقان]] را به اموری ظاهری چون [[اصرار]] بر [[ملاقات با امام زمان]]{{ع}} در [[خواب]] و [[بیداری]] مشغول نماید و [[فرهنگ]] [[ملاقات‌گرایی]] را [[ترویج]] کند تا از باقی [[وظایف]] [[غافل]] شده و تنها به [[دیدار]] ـ به‌عنوان [[برترین]] [[وظیفه]] ـ بپردازند. در حالی که [[دیدار امام زمان]]{{ع}} [[توفیق]] است و جزء [[واجبات]] و [[وظایف منتظران]] نیست. [[دیدار امام زمان]]{{ع}} ملاک [[برتری]] نیست و [[تشویق]] به ملاقات، سبب [[ظهور]] مدعیانی است که بی‌دلیل ادعای ملاقات می‌کنند و این آغاز [[انحرافی]] در مبانی و بنیان مسئله [[مهدویت]] است.

'''نخست: [[گرایش]] افراطی''': [[پیروان]] این [[گرایش]]  بر این باورند که شرط لازم [[ارتباط با امام مهدی]]{{ع}} و بهره‌وری از ایشان در [[زمان غیبت]]، [[دیدار امام]] است و همۀ [[کمالات]] دیگر فرع و شاخۀ آن است؛ همچنین [[ملاقات با امام]] [[غایب]]{{ع}} برای هر کس و در هر شرایطی امر بسیار رایج و عادی است؛ با شیوع این طرز [[تفکر]]، علاقه و [[محبت]] عموم [[مردم]] به [[وجود مقدس امام زمان]]{{ع}} روزبه‌روز بیشتر می‌شود. این رویکرد تا آنجا پیش می‌رود که اگر کسی با [[نیت]] [[مقدس]]، ماجرایی هرچند ساختگی و [[دروغ]] دربارۀ [[ملاقات با امام عصر]]{{ع}} برای [[مردم]] [[نقل]] کند را مستحق [[حق‌شناسی]] و [[سپاس‌گزاری]] می‌‌داند، درحالی‌که [[نقل]] [[تشرفات]] [[اولویت]] [[درجه]] اوّل در [[مباحث مهدویت]] نیست و [[زیاده‌روی]] در [[نقل]] چنین اموری یقیناً آسیب‌زاست. گسترش [[اندیشه]] [[ملاقات‌گرایی]]، پیامدهای منفی [[اخلاقی]] فوق را در پی دارد، برای همین می‌تواند [[ظهور منجی موعود]] را به تأخیر بیندازد. بنابراین ادعای ملاقات از سوی [[فرد]] ضرورتی ندارد. پیامدهای این نگرش عبارت‌اند از: