دارالاماره در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مقرّ استاندار]] و [[فرماندار]]، [[خانۀ امیر]]، [[حاکم]] نشین، [[ارگ]]، [[ارگ حکومتی]]. در شهرهایی که [[امیر]] و حاکم آنجا حضور داشت، اغلب کنار [[مسجد جامع شهر]]، [[مقرّ امارت]] و [[قصر حکومتی]] ساخته می‌‌شد، تا برای [[اقامۀ نماز جمعه]] و ایراد [[خطبه]]، فاصله‌ای نباشد. در [[کوفه]] محل استقرار [[ابن زیاد]] را دار الإماره می‌‌گفتند و مجالس عمومی را در [[مسجد جامع]] برگزار می‌‌کردند. [[اسرای اهل بیت]] را در کوفه وارد آن مجلس عمومی ساختند و آن گفتگوها میان ابن زیاد و [[عترت طاهره]] پیش آمد. در همین قصر که نامش “طمار” بوده، [[مسلم بن عقیل]] و [[هانی]] را به [[دستور]] ابن زیاد [[شهید]] کردند.

ساختمان دار الإماره کوفه، بعنوان قدیمی‌ترین بنای دولتی در [[اسلام]]، به دست [[سعد بن ابی وقاص]] انجام گرفت. “آثار کوفۀ قدیم، از جمله دار الإماره از بین رفته و تنها بقایایی از مسجد جامع وجود دارد. ادارۀ آثار باستانی [[عراق]]، با تلاش‌های زیاد، پایه‌های آن را با حفّاری‌ها پیدا کرد. علایم نشان می‌‌دهد که دار الإماره، چهار دیوار به طول ۱۷۰ متر داشته که ارتفاع متوسّط آن ۱۴ متر بوده و هر دیوار از ضلع خارجی به ۶ [[برج]] نیم دایره متّصل بوده و فاصلۀ هر برج با دیگری ۲۴/۶۰ متر و ارتفاع آنها حدود ۲۰ متر بوده است. بنای محکم قصر و نوع مهندسی آن، دار الإماره را از [[هجوم]] خارجی مصون می‌‌داشته است. کنار برخی درهای اصلی آن نیز اتاق‌هایی بعنوان [[زندان]] و مطبخ بوده است<ref>حیاة الامام الحسین بن علی، ج۲، ص۳۵۷ (پاورقی).</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۸۵.</ref>.