فقر: تفاوت میان نسخه‌ها

: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">مدخل‌های وابسته به این بحث:</div>

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[فقر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>

واژه فقر از مفاهیمی است که معانی مختلف دارد. گرچه [[فقر اقتصادی]] امری مذموم و نکوهیده است، اما فقر در مفاهیمی می‌تواند [[ارزش]] تلقی شود<ref>دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۶۲۱.</ref>.

#'''[[فقر اقتصادی]]:''' محرومیت از امکانات ضروری، [[غذا]] و [[خوراک]]. در این حالت [[طاقت]] و توان [[انسان]] از دست می‌رود، سلامتش به‌مخاطره می‌افتد و در مرز [[زندگی]] و [[مرگ]] در تکاپوست. در [[فقر اقتصادی]] [[انسان]] در چشم‌ها [[خوار]] می‌شود. فقر، بر خلاف تصور برخی، هرگز محصول [[مشیت]] و [[قضا و قدر الهی]] نیست. [[قرآن کریم]] نیز [[فقر اقتصادی]] را در مواردی چند مطرح کرده و از آن به‌عنوان پدیده‌ای شوم یاد می‌کند. [[امام علی]]{{ع}} می‌فرماید: بارخدایا! با [[توانگری]]، آبرویم را پاس دار و با فقر و [[تنگ‌دستی]]، فر و شکوهم را ناچیز مدار<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ صُنْ وَجْهِي بِالْيَسَارِ وَ لَا تَبْذُلْ جَاهِيَ بِالْإِقْتَارِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۱۶</ref>. هم‌چنین فقر را [[مرگ]] بزرگ می‌داند<ref>نک: حکمت ۱۵۴</ref>. [[امام علی]]{{ع}} [[فقر اقتصادی]] را ابزار [[خواری]] [[نفس]] می‌داند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 621- 622.</ref>.

#'''[[فقر روحی]] و [[فقر معنوی|معنوی]]:''' [[انسان]] آمیزه‌ای از جسم و [[روح]] است و اگر از نظر روحی تقویت نشود، دچار [[فقر معنوی]] خواهد شد، که همان فقر [[نفس]]، [[قلب]] و روان است. فقر [[نفس]] عبارت است از [[حرص]] و آزی که [[نفس]] دارد. [[امام علی]]{{ع}} فقر [[نفس]] را بدترین فقر می‌داند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 622.</ref>.