بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مترف در قرآن]] | [[مترف در حدیث]] | [[مترف در کلام اسلامی]]</div> | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مترف در قرآن]] | [[مترف در حدیث]] | [[مترف در کلام اسلامی]]| [[مترف در فقه سیاسی]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مترف (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مترف (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[اتراف]] و مترفین در [[قرآن]] مفهومی [[اخلاقی]] و [[اجتماعی]] دارد و برخاسته از شیوه [[زندگی]]، [[رفتار]] و خلقیات گروه و طبقهای از [[جامعه]] را به [[دلیل]] [[ثروت]] نشان میدهد. در جایی فرموده: {{متن قرآن|كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى * أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى}}<ref>«حاشا؛ انسان سرکشی میورزد، * چون خود را بینیاز بیند» سوره علق، آیه ۶-۷.</ref>. که در [[مقام]] [[مذمت]] طغیانگری و گرفتن [[فرهنگ]] [[اتراف]] است. نکته ارتباطی آن با این فرهنگنامه [[کشف]] [[دلیل]] [[مخالفت]] آن گروه با [[پیامبر]] و [[پیامبران]] و حقطلبان عالم، نه به [[دلیل]] [[ثروت]]، بلکه به [[دلیل]] [[اتراف]] و {{متن قرآن|أُولِي النَّعْمَةِ}}<ref>«و مرا با این دروغانگاران شاد خوار وا بگذار و به آنان اندکی مهلت بخش» سوره مزمل، آیه ۱۱.</ref> بودن و روش [[تبلیغی]] [[پیامبر]] برای [[اصلاح]] [[عقاید]] عمومی است. {{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ}}<ref>«و ما در هیچ شهری، بیمدهندهای نفرستادیم مگر که کامرانان آن (شهر) گفتند: ما منکر پیام رسالت شماییم» سوره سبأ، آیه ۳۴.</ref> البته این مذمتها به معنای استفاده نکردن از تمتعات مادی نیست؛ زیرا مطلق [[دنیا]] را [[مذمت]] نمیکند و [[ثروت]] به [[تنهایی]] مذموم نیست؛ بلکه آن [[دنیاطلبی]] و رفاهخواهی و [[تفاخر]] به [[ثروت]] است: {{متن قرآن|أَنَا أَكْثَرُ مِنْكَ مَالًا}}<ref>«من از تو در مال بیشتر و در نفر نیرومندترم» سوره کهف، آیه ۳۴.</ref> که [[هدف]] [[معنوی]] و [[اخلاقی]] را فراموش کند و تنها [[ثروت]] و [[شوکت]] را در [[زندگی]] اصل و [[ارزش]] بداند. | [[اتراف]] و مترفین در [[قرآن]] مفهومی [[اخلاقی]] و [[اجتماعی]] دارد و برخاسته از شیوه [[زندگی]]، [[رفتار]] و خلقیات گروه و طبقهای از [[جامعه]] را به [[دلیل]] [[ثروت]] نشان میدهد. در جایی فرموده: {{متن قرآن|كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى * أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى}}<ref>«حاشا؛ انسان سرکشی میورزد، * چون خود را بینیاز بیند» سوره علق، آیه ۶-۷.</ref>. که در [[مقام]] [[مذمت]] طغیانگری و گرفتن [[فرهنگ]] [[اتراف]] است. نکته ارتباطی آن با این فرهنگنامه [[کشف]] [[دلیل]] [[مخالفت]] آن گروه با [[پیامبر]] و [[پیامبران]] و حقطلبان عالم، نه به [[دلیل]] [[ثروت]]، بلکه به [[دلیل]] [[اتراف]] و {{متن قرآن|أُولِي النَّعْمَةِ}}<ref>«و مرا با این دروغانگاران شاد خوار وا بگذار و به آنان اندکی مهلت بخش» سوره مزمل، آیه ۱۱.</ref> بودن و روش [[تبلیغی]] [[پیامبر]] برای [[اصلاح]] [[عقاید]] عمومی است. {{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ}}<ref>«و ما در هیچ شهری، بیمدهندهای نفرستادیم مگر که کامرانان آن (شهر) گفتند: ما منکر پیام رسالت شماییم» سوره سبأ، آیه ۳۴.</ref> البته این مذمتها به معنای استفاده نکردن از تمتعات مادی نیست؛ زیرا مطلق [[دنیا]] را [[مذمت]] نمیکند و [[ثروت]] به [[تنهایی]] مذموم نیست؛ بلکه آن [[دنیاطلبی]] و رفاهخواهی و [[تفاخر]] به [[ثروت]] است: {{متن قرآن|أَنَا أَكْثَرُ مِنْكَ مَالًا}}<ref>«من از تو در مال بیشتر و در نفر نیرومندترم» سوره کهف، آیه ۳۴.</ref> که [[هدف]] [[معنوی]] و [[اخلاقی]] را فراموش کند و تنها [[ثروت]] و [[شوکت]] را در [[زندگی]] اصل و [[ارزش]] بداند. |