←آثار و پیامدهای ظلم (عواقب و خطرات ظلم)
(←پانویس) |
|||
| خط ۲۸۳: | خط ۲۸۳: | ||
# دچارشدن به [[عذاب‌های دنیوی]] ([[عذاب]] [[استیصال]]، گرفتار [[غم]] و [[اندوه]] شدن) | # دچارشدن به [[عذاب‌های دنیوی]] ([[عذاب]] [[استیصال]]، گرفتار [[غم]] و [[اندوه]] شدن) | ||
# [[زوال نعمت]] | # [[زوال نعمت]] | ||
===آسیب‌های ظلم=== | |||
[[سیره]] و روش [[ظلم]]، زشت‌ترین شیوه‌ها است ({{متن حدیث|أَقْبَحُ السَّيْرِ الظُّلْمُ}})<ref>لیثی واسطی، عیون الحکم و المواعظ، ص۱۱۸، ح۲۶۳۲.</ref> که باعث [[رستگار نشدن]] ({{متن قرآن|لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ}}<ref>«بی‌گمان ستمگران رستگار نخواهند شد» سوره انعام، آیه ۲۱.</ref>) [[انسان]] شده و [[سعادت]] و [[شقاوت انسان]] در ترک یا مرتکب شدن آن است و [[ظلم]] موجب [[تاریکی]] [[قبر]] و [[قیامت]] [[انسان]] می‌شود ({{متن حدیث|فَإِنَّ الظُّلْمَ ظُلُمَاتٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ}})<ref>رسول خدا{{صل}} فرمودند: {{متن حدیث|اتَّقُوا الظُّلْمَ فَإِنَّ الظُّلْمَ ظُلُمَاتٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ}} (کلینی، اصول کافی، ج۲، ص۳۳۲، ح۱۱)؛ از ستمگری بپرهیزید که مایه تاریکیِ روز رستاخیز است.</ref>. همچنین [[ظلم]] باعث ویرانی آبادی‌ها ({{متن حدیث|الظُّلْمُ يُدَمِّرُ الدِّيَارَ}})<ref>تمیمی آمدی، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص۴۵۶.</ref> و [[قطع]] شدن نسل‌ها ({{متن قرآن|فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا}}<ref>«پس واپسین بازمانده گروه ستمگران از میان برداشته شد» سوره انعام، آیه ۴۵.</ref>) می‌شود؛ حتّی هرگونه [[گرایش]] به [[ظلم]]، [[قبیح]] و [[ناپسند]] شمرده شده و [[وعده]] [[آتش]] داده شده است ({{متن قرآن|وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ}}<ref>«و به ستمگران مگرایید که آتش (دوزخ) به شما رسد» سوره هود، آیه ۱۱۳.</ref>). | |||
در [[حقیقت]] [[زندگی]] با [[ستم]]، [[مرگ]] و نابودی تلقی شده ({{متن حدیث|الْجَوْرُ مَمْحَاةٌ}})<ref>{{متن حدیث|قَالَ عَلِيٌّ{{ع}}: الْعَدْلُ حَيَاةٌ الْجَوْرُ مَمْحَاةٌ}} (نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۱۱، ص۳۱۸)؛ عدالت زندگی است و ظلم و ستم، مرگ است.</ref> و برعکس، [[ظلم]] نکردن باعث [[سعادت انسان]] می‌شود. کسی که صبح کند و [[نیت]] [[ظلم]] در سر نداشته باشد ({{متن حدیث|مَنْ أَصْبَحَ لَا يَنْوِي ظُلْمَ أَحَدٍ}})، [[خداوند]] گناهانش را می‌آمرزد ({{متن حدیث|غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا أَذْنَبَ ذَلِكَ الْيَوْمَ}})<ref>{{متن حدیث|قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ{{ع}}: مَنْ أَصْبَحَ لَا يَنْوِي ظُلْمَ أَحَدٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا أَذْنَبَ ذَلِكَ الْيَوْمَ مَا لَمْ يَسْفِكْ دَماً أَوْ يَأْكُلْ مَالَ يَتِيمٍ حَرَاماً}} (کلینی، الکافی (ط - الإسلامیه)، ج۲، ص۳۳۱)؛ حضرت امام صادق{{ع}} فرمودند: هر که صبح کند و در دل قصد ستم کردن به کسی را نکند خداوند هر گناهی که آن روز کرده بیامرزد مادامی که خونی نریزد و مال یتیمی را به حرام (و ناحق) نخورد.</ref>؛ ازاین‌رو پرداختن به مباحث مربوط به [[ظلم]]، ضروری است<ref>[[علی رضا آزادی|آزادی، علی رضا]]، [[ ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات (کتاب)|ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات]]</ref>. | |||
==نشانه‌های [[ظالم]]== | ==نشانه‌های [[ظالم]]== | ||
*در [[روایات]] برای [[ظالم]] چهار نشانه آمده است. [[رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: {{متن حدیث|أَمَّا عَلَامَةُ الظَّالِمِ فَأَرْبَعَةٌ يَظْلِمُ مَنْ فَوْقَهُ بِالْمَعْصِيَةِ وَ يَمْلِكُ مَنْ دُونَهُ بِالْغَلَبَةِ وَ يُبْغِضُ الْحَقَّ وَ يُظْهِرُ الظُّلْمَ}}<ref>حسن بن علی بن شعبه حرانی، تحف العقول عن آل الرسول ص۲۱.</ref>؛ [[ظالم]] چهار نشانه دارد با [[نافرمانی]] به مافوق خود [[ستم]] می‌کند، زیردستان را با [[قهر]] و [[غلبه]] مالک می‌شود، با [[حق]] [[دشمنی]] می‌کند و به ظلم کمک می‌کند. | *در [[روایات]] برای [[ظالم]] چهار نشانه آمده است. [[رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: {{متن حدیث|أَمَّا عَلَامَةُ الظَّالِمِ فَأَرْبَعَةٌ يَظْلِمُ مَنْ فَوْقَهُ بِالْمَعْصِيَةِ وَ يَمْلِكُ مَنْ دُونَهُ بِالْغَلَبَةِ وَ يُبْغِضُ الْحَقَّ وَ يُظْهِرُ الظُّلْمَ}}<ref>حسن بن علی بن شعبه حرانی، تحف العقول عن آل الرسول ص۲۱.</ref>؛ [[ظالم]] چهار نشانه دارد با [[نافرمانی]] به مافوق خود [[ستم]] می‌کند، زیردستان را با [[قهر]] و [[غلبه]] مالک می‌شود، با [[حق]] [[دشمنی]] می‌کند و به ظلم کمک می‌کند. | ||