امامت به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۸: خط ۳۸:
:::::#غالب [[اندیشمندان]] [[شیعه]] به این نظریه معتقدند که: "امامت، [[ریاست]] عمومی بر امور دین است در [[دار تکلیف]] بالاصاله"<ref>سدیدالدین حمصی رازی، المنقذ من التقلید، ج۲، ص۲۳۵؛ میر سیدشریف جرجانی، شرح مواقف، ج۸، ص۲۴۵.</ref>.
:::::#غالب [[اندیشمندان]] [[شیعه]] به این نظریه معتقدند که: "امامت، [[ریاست]] عمومی بر امور دین است در [[دار تکلیف]] بالاصاله"<ref>سدیدالدین حمصی رازی، المنقذ من التقلید، ج۲، ص۲۳۵؛ میر سیدشریف جرجانی، شرح مواقف، ج۸، ص۲۴۵.</ref>.
::::::از میان نظرات، نظریه دوم دقیق‌تر است. نظریه اول خدشه دارد، چون طبق آن، [[امام]]، [[رئیس]] امور [[دنیایی]] [[مردم]] در [[مشاغل]] نیست، بلکه امامت به تعبیر صاحب "[[قواعد]] العقاید" ریاست عام [[دینی]] است که مشتمل بر [[ترغیب]] عموم مردم در [[حفظ]] [[مصالح دینی]] و دنیایی آنها و دور کردن آنان از چیزهایی است که بر حسب دین و دنیا، به حال مردم ضرر دارد<ref>خواجه نصیر طوسی، قواعد العقائد، ص۱۰۸</ref>.
::::::از میان نظرات، نظریه دوم دقیق‌تر است. نظریه اول خدشه دارد، چون طبق آن، [[امام]]، [[رئیس]] امور [[دنیایی]] [[مردم]] در [[مشاغل]] نیست، بلکه امامت به تعبیر صاحب "[[قواعد]] العقاید" ریاست عام [[دینی]] است که مشتمل بر [[ترغیب]] عموم مردم در [[حفظ]] [[مصالح دینی]] و دنیایی آنها و دور کردن آنان از چیزهایی است که بر حسب دین و دنیا، به حال مردم ضرر دارد<ref>خواجه نصیر طوسی، قواعد العقائد، ص۱۰۸</ref>.
::::::لذا [[منافع دنیوی]] امامت از جهت [[خوف]] از [[تأدیب]] امام، تابع مصالح دینی است، چون امام به عنوان رئیس دینی مردم است»<ref>[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده]]، [[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]] ص ۱۳۳.</ref>.
::::::لذا [[منافع دنیوی]] امامت از جهت [[خوف]] از [[تأدیب]] امام، تابع مصالح دینی است، چون امام به عنوان رئیس دینی مردم است»<ref>[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم]]، [[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]] ص ۱۳۳.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


۷۲٬۸۳۱

ویرایش