←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} از اینکه [[دشنام]] و [[بیهودهگویی]] سبب [[بیآبرویی]] مؤمنی شود به [[خدا]] [[پناه]] میبرد: ای [[خداوند]]،... هر [[ناسزا]] و لغو و دشنام در آبرو،... که اهریمن بر [[زبان]] من میافکند تو آن را به [[حمد]] و [[سپاس]] خود... بدل نمای<ref>نیایش بیستم.</ref>. | [[امام سجاد]]{{ع}} از اینکه [[دشنام]] و [[بیهودهگویی]] سبب [[بیآبرویی]] مؤمنی شود به [[خدا]] [[پناه]] میبرد: ای [[خداوند]]،... هر [[ناسزا]] و لغو و دشنام در آبرو،... که اهریمن بر [[زبان]] من میافکند تو آن را به [[حمد]] و [[سپاس]] خود... بدل نمای<ref>نیایش بیستم.</ref>. | ||
و از خدا میخواهد که به سبب [[توانگری]] آبرویش محفوظ باشد: بار خدایا [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش و آبرویم به توانگری مصون دار و [[جاه]] و منزلتم به [[بینوایی]] مکاه<ref>نیایش بیستم.</ref>. | و از خدا میخواهد که به سبب [[توانگری]] آبرویش محفوظ باشد: بار خدایا [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش و آبرویم به توانگری مصون دار و [[جاه]] و منزلتم به [[بینوایی]] مکاه<ref>نیایش بیستم.</ref>. | ||
[[حاجت]] خواستن از دیگران، بسیار میشود که از [[منزلت]] ما میکاهد و آبروی ما میبرد از این رو عرضه میدارد: بار خدایا،... آبروی مرا حفظ کن که چیزی از [[مردم]] زمانه نخواهم<ref>نیایش چهل وهفتم | [[حاجت]] خواستن از دیگران، بسیار میشود که از [[منزلت]] ما میکاهد و آبروی ما میبرد از این رو عرضه میدارد: بار خدایا،... آبروی مرا حفظ کن که چیزی از [[مردم]] زمانه نخواهم<ref>نیایش چهل وهفتم.</ref>. | ||
همچنین هستند حسودانی که آبروی انسان را [[هدف]] میگیرند: ای خدای من، بسا [[حسود]] مردی که بر [[نعمت]] من [[رشک]] بُرد... و آبروی مرا آماج تیرهای [[بهتان]] خود ساخت<ref>نیایش چهل و نهم | همچنین هستند حسودانی که آبروی انسان را [[هدف]] میگیرند: ای خدای من، بسا [[حسود]] مردی که بر [[نعمت]] من [[رشک]] بُرد... و آبروی مرا آماج تیرهای [[بهتان]] خود ساخت<ref>نیایش چهل و نهم.</ref>. | ||
هر چند [[حفظ آبرو]] در [[دنیا]] خیلی مهم است، اما مهمتر از آن [[سربلندی]] و [[آبرومندی]] در [[آخرت]] است: بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست... پس از بیرون شدن ما از دنیا، گورهای ما را [[بهترین]] منازلِ ما گردان و به [[فضل]] و [[رحمت]] خویش گورهای تنگ ما فراخ ساز و ما را در میان انبوه مردم که در عرصات گرد میآیند، به [[کیفر]] [[گناهان]] تباهکنندهمان رسوا مساز<ref>نیایش چهل و دوم</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ گفتار امیرالمؤمنین علی{{ع}}، ترجمه غررالحکم، سیدحسین شیخ الاسلامی، ج۲، انتشارات انصاریان، قم، ۱۳۷۹، چاپ پنجم</ref>.<ref>[[فضلالله خالقیان|خالقیان، فضلالله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «آبرو»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۵.</ref> | هر چند [[حفظ آبرو]] در [[دنیا]] خیلی مهم است، اما مهمتر از آن [[سربلندی]] و [[آبرومندی]] در [[آخرت]] است: بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست... پس از بیرون شدن ما از دنیا، گورهای ما را [[بهترین]] منازلِ ما گردان و به [[فضل]] و [[رحمت]] خویش گورهای تنگ ما فراخ ساز و ما را در میان انبوه مردم که در عرصات گرد میآیند، به [[کیفر]] [[گناهان]] تباهکنندهمان رسوا مساز<ref>نیایش چهل و دوم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ گفتار امیرالمؤمنین علی{{ع}}، ترجمه غررالحکم، سیدحسین شیخ الاسلامی، ج۲، انتشارات انصاریان، قم، ۱۳۷۹، چاپ پنجم.</ref>.<ref>[[فضلالله خالقیان|خالقیان، فضلالله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «آبرو»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۵.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |