تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی درباره غیب و شهود (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان            =  تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی<br/>درباره غیب و شهود

'''تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی درباره غیب و شهود''' عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی غیب و شهود از نگاه علامه طباطبایی می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۲ صفحه‌ای به قلم [[عباس الهی]] نگاشته شده و در [[معرفت (نشریه)|ماهنامه معرفت]] (شماره ۲۱۶، آذر ۱۳۹۴) منتشر گشته است.<ref name=p1>[http://www.magiran.com/magtoc.asp?mgid=1184&number=216&appendix=0 بانک اطلاعات نشریات کشور]</ref>

* نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: « غیب و شهود در آموزه‌های دینی شامل معنای خاصی می‌باشد که کانون توجه علامه طباطبایی بوده است. این مقاله تلاش دارد به روش تحلیلی ـ توصیفی با مراجعه به تفسیر المیزان، دیدگاه وی درباره مسائلی همچون غیب و شهود، مصادیق و نسبی بودن آن را استخراج کند».

* وی در ادامه می‌نویسد: «از یافته‌های این پژوهش آن است که علامه، «غیب» را حقیقتی نامحسوس و فرامادی می‌داند که وحی آسمانی به صراحت آن را تأیید کرده، درباره آن سخن گفته و آدمیان را به ایمان به آن فراخوانده است. انسان‌ها گرچه بر حسب فطرت الهی خود از وجود غیب آگاهی داشته و بدان مؤمن می‌باشند، اما شناخت تفصیلی غیب و موجودات و جهان‌های نامحسوسی که متعلق به غیب می‌باشند، جز از راه وحی آسمانی امکان‌پذیر نمی‌باشد و اما شهادت، آن امری است که مشهود و حاضر نزد مُدرِک است. همچنین شهادت دائرمدار احاطه به شیء، توسط حس یا خیال یا عقل یا احاطه وجودی است.».<ref name=p1>[http://www.magiran.com/magtoc.asp?mgid=1184&number=216&appendix=0 بانک اطلاعات نشریات کشور]</ref>