ویژگی‌های حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

ویژگی‌های حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۴۸

۲ بایت حذف‌شده ، ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - 'خداوند متعالی' به 'خداوند متعال'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش

@@ خط ۱۳۹: / خط ۱۳۹: @@
 ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[مهدی مقامی]]'''، در کتاب ''«[[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]»'' در این‌باره گفته است:
 ::::::«[[حکومت جهانی حضرت مهدی]]{{ع}} ویژگی‌های [[معنوی]] و مادّی متعدد دارد.
-:::::#'''[[عدالت]] همه‌جانبه:''' [[حاکم نیشابوری]] در مستدرک، از [[ابوسعید خدری]] از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[نقل]] می‌کند که فرمودند: "در [[آخر زمان]]، بلای شدیدی بر [[امت]] من از سوی [[سلطان]] آنها وارد می‌شود، بلایی که شدیدتر از آن شنیده نشده است، تا آنجا که زمینِ گسترده بر آنها تنگ می‌شود و تا آنجا که [[زمین]] پر از [[جور]] و [[ظلم]] می‌گردد و [[مؤمن]] پناهگاهی برای [[پناه]] جستن به آن از [[ظلم]] نمی‌یابد. در این هنگام، [[خداوند]] متعالی مردی از عترتم را [[مبعوث]] می‌کند که [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] کند، آن‌گونه که از [[ظلم و ستم]] پر شده بود. ساکنان [[آسمان]] ([[فرشتگان]]) از او [[خشنود]] می‌شوند، و همچنین ساکنان [[زمین]]، [[زمین]] همه بذرهای خود را بیرون می‌فرستد و بارور می‌شود، در [[آسمان]] همه دانه‌های [[باران]] را بر آنها فرو می‌بارد (و همه جا را سیراب و پر [[برکت]] می‌کند)"<ref>{{متن حدیث| يَنْزِلُ بِأُمَّتِي فِي آخِرِ الزَّمَانِ بَلَاءٌ شَدِيدٌ مِنْ سُلْطَانِهِمْ لَمْ يَسْمَعِ النَّاسُ بِبَلَاءٍ أَشَدَّ مِنْهُ حَتَّى تَضِيقَ عَلَيْهِمُ الرَّحْبَةَ وَ حَتَّى تَمْلَأَ الْأَرْضَ جَوْراً وَ ظُلْماً ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ رَجُلًا يَمْلَأُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً يَرْضَى عَنْهُ سَاكِنُ السَّمَاءِ وَ سَاكِنُ الْأَرْضِ لَا تَدَّخِرُ الْأَرْضُ مِنْ بَذْرِهَا شَيْئاً إِلَّا أَخْرَجَتْهُ وَ السَّمَاءُ مِنْ قَطْرِهَا شَيْئاً إِلَّا صَبَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِمْ مِدْرَارا}}؛ إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج۲۹، ص۲۳۳.</ref>.
+:::::#'''[[عدالت]] همه‌جانبه:''' [[حاکم نیشابوری]] در مستدرک، از [[ابوسعید خدری]] از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[نقل]] می‌کند که فرمودند: "در [[آخر زمان]]، بلای شدیدی بر [[امت]] من از سوی [[سلطان]] آنها وارد می‌شود، بلایی که شدیدتر از آن شنیده نشده است، تا آنجا که زمینِ گسترده بر آنها تنگ می‌شود و تا آنجا که [[زمین]] پر از [[جور]] و [[ظلم]] می‌گردد و [[مؤمن]] پناهگاهی برای [[پناه]] جستن به آن از [[ظلم]] نمی‌یابد. در این هنگام، [[خداوند متعال]] مردی از عترتم را [[مبعوث]] می‌کند که [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] کند، آن‌گونه که از [[ظلم و ستم]] پر شده بود. ساکنان [[آسمان]] ([[فرشتگان]]) از او [[خشنود]] می‌شوند، و همچنین ساکنان [[زمین]]، [[زمین]] همه بذرهای خود را بیرون می‌فرستد و بارور می‌شود، در [[آسمان]] همه دانه‌های [[باران]] را بر آنها فرو می‌بارد (و همه جا را سیراب و پر [[برکت]] می‌کند)"<ref>{{متن حدیث| يَنْزِلُ بِأُمَّتِي فِي آخِرِ الزَّمَانِ بَلَاءٌ شَدِيدٌ مِنْ سُلْطَانِهِمْ لَمْ يَسْمَعِ النَّاسُ بِبَلَاءٍ أَشَدَّ مِنْهُ حَتَّى تَضِيقَ عَلَيْهِمُ الرَّحْبَةَ وَ حَتَّى تَمْلَأَ الْأَرْضَ جَوْراً وَ ظُلْماً ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ رَجُلًا يَمْلَأُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً يَرْضَى عَنْهُ سَاكِنُ السَّمَاءِ وَ سَاكِنُ الْأَرْضِ لَا تَدَّخِرُ الْأَرْضُ مِنْ بَذْرِهَا شَيْئاً إِلَّا أَخْرَجَتْهُ وَ السَّمَاءُ مِنْ قَطْرِهَا شَيْئاً إِلَّا صَبَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِمْ مِدْرَارا}}؛ إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج۲۹، ص۲۳۳.</ref>.
 :::::#'''[[دین]] و [[دینداری]]:''' [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "وقتی [[قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند [[دولت]] [[باطل]] از میان می‌رود"<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ الْقَائِمُ{{ع}} ذَهَبَتْ دَوْلَةُ الْبَاطِلِ‌}}؛ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۱۳.</ref>. و در جایی دیگر می‌فرماید: "[[خداوند]] او ([[امام زمان]]) را بر همه [[ادیان]] غالب می‌گرداند، هر چند [[مشرکین]] نخواهند، فرمود: هیچ کس نمی‌ماند جز اینکه [[اقرار]] به [[خاتمیت]] [[محمّد]] می‌کند"<ref>{{متن حدیث|فِي قَوْلِ اللَّهِ  {{متن قرآن|لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}} يَكُونُ أَنْ لَا يَبْقَى أَحَدٌ إِلَّا أَقَرَّ بِمُحَمَّدٍ}}بحارالأنوار، ج۵۳، ص۳۴۶.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "هنگامی‌ که [[قائم]] ما [[قیام]] کرد، جایی در روی [[زمین]] باقی نمی‌ماند، مگر اینکه در آنجا صدای اشهد ان [[لا اله الا الله]] و أشهد أن محمدا [[رسول الله]] بلند می‌شود<ref>{{متن حدیث|{{متن قرآن|وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا}} قَالَ إِذَا قَامَ الْقَائِمُ لَا يَبْقَى أَرْضٌ إِلَّا نُودِيَ فِيهَا شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ}}؛ بحارالأنوار، ج۵۳، ص۳۴۰.</ref>.
 :::::#'''[[برکات]] زمینی و آسمانی:''' از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[روایت]] شده که فرمود: "آب‌ها در [[دولت]] او فراوان می‌شود و [[زمین]]، [[برکات]] خویش را چند برابر می‌کند"<ref>{{متن حدیث|تزيد المياه في دولته و تمدّ الأنهار و تضاعف الأرض أكلها}}؛ إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج۲۹، ص۴۶۰.</ref>. نیز [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: "در روزگار [[حکومت]] [[مهدی]]{{ع}}[[آسمان]]، بارانش را، درخت میوه‌اش را، و [[زمین]] گیاهش را نثار می‌کند، و برای اهل [[زمین]] خود را می‌آراید"<ref>{{متن حدیث|تُعْطِي السَّمَاءُ قَطْرَهَا وَ الشَّجَرُ ثَمَرَهَا وَ الْأَرْضُ نَبَاتَهَا وَ تَتَزَيَّنُ لِأَهْلِهَا}}؛ بحارالأنوار، ج۵۳، ص۸۵.</ref>.