←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
سومین کاربست از کاربریهای این واژه، اسلام به معنای خصوص [[دین پیامبر خاتم]] است که آخرین و [[کاملترین دین آسمانی]] است و در سال ۶۱۰ میلادی با [[بعثت پیامبر خدا]]{{صل}} در [[مکه]] آغاز شد و پس از [[هجرت پیامبر]] و [[مسلمانان]] به [[مدینه]]، به سرعت گسترش یافت<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۲۵. </ref>. پایههای اساسی تشکیل این [[دین]] براساس [[توحید]]، [[نبوّت]] و [[معاد]] [[استوار]] است و کسی که با [[صدق]] و [[راستی]] به یکتایی [[خداوند]] و [[نبوت]] [[پیامبر]] معترف باشد [[مسلمان]] محسوب میشود<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۲۵. </ref>. | سومین کاربست از کاربریهای این واژه، اسلام به معنای خصوص [[دین پیامبر خاتم]] است که آخرین و [[کاملترین دین آسمانی]] است و در سال ۶۱۰ میلادی با [[بعثت پیامبر خدا]]{{صل}} در [[مکه]] آغاز شد و پس از [[هجرت پیامبر]] و [[مسلمانان]] به [[مدینه]]، به سرعت گسترش یافت<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۲۵. </ref>. پایههای اساسی تشکیل این [[دین]] براساس [[توحید]]، [[نبوّت]] و [[معاد]] [[استوار]] است و کسی که با [[صدق]] و [[راستی]] به یکتایی [[خداوند]] و [[نبوت]] [[پیامبر]] معترف باشد [[مسلمان]] محسوب میشود<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۲۵. </ref>. | ||
== | ==اسلام در فرهنگ مطهر== | ||
اسلام یعنی همان [[دین حق]] که در همه زمانها بوده و به دست [[پیغمبر اکرم]]{{صل}} به حدّ کمال خودش رسیده است. [[قرآن]] همه را اسلام میداند و تعبیر آن اسلام است<ref>سیری در سیره نبوی، ص۱۰۵.</ref>. | اسلام یعنی همان [[دین حق]] که در همه زمانها بوده و به دست [[پیغمبر اکرم]]{{صل}} به حدّ کمال خودش رسیده است. [[قرآن]] همه را اسلام میداند و تعبیر آن اسلام است<ref>سیری در سیره نبوی، ص۱۰۵.</ref>. | ||
اسلام، یعنی [[تسلیم]] به [[قانون]] [[خدا]]. خدا دو نوع قانون دارد. یک نوع، قوانینی که آن [[قوانین]] را در [[فطرت انسان]] [[ثبت]] کرده است، و نوع دیگر، قوانینی که در فطرت انسان نیست بلکه از همان قوانین [[فطری]] منشعب میشود و تنها به نوع وسیله [[انبیاء]] بیان شده است<ref>فلسفه اخلاق، ص۱۲۷.</ref>. اسلام طرحی است کلّی، جامع، همه جانبه، [[معتدل]] و [[متعادل]]، حاوی همه طرحهای جزئی و کارآمد در همه موارد<ref>مجموعه آثار، ج۳، ص۱۶۴.</ref>. | اسلام، یعنی [[تسلیم]] به [[قانون]] [[خدا]]. خدا دو نوع قانون دارد. یک نوع، قوانینی که آن [[قوانین]] را در [[فطرت انسان]] [[ثبت]] کرده است، و نوع دیگر، قوانینی که در فطرت انسان نیست بلکه از همان قوانین [[فطری]] منشعب میشود و تنها به نوع وسیله [[انبیاء]] بیان شده است<ref>فلسفه اخلاق، ص۱۲۷.</ref>. اسلام طرحی است کلّی، جامع، همه جانبه، [[معتدل]] و [[متعادل]]، حاوی همه طرحهای جزئی و کارآمد در همه موارد<ref>مجموعه آثار، ج۳، ص۱۶۴.</ref>. |