جهانی‌سازی امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

*و همچنین: [[مهدی]] {{ع}} را به این [[دلیل]]، [[مهدی]] نامیده‌اند که به امری مخفی [[هدایت]] می‌کند و [[تورات]] و [[انجیل]] را از زمینی که به آن [[انطاکیه]] گویند، در می‌آورد<ref>امام مهدی {{ع}} از ولادت تا ظهور (ترجمه دکتر فریدونی)، ص ۵۸۸ به نقل از عقد الدرر.</ref>. [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در خلال ارتباطات جهانی و [[توانایی]] و قدرتش بر یکی کردن روش‌ها و منش‌ها در تمام نقاط‍‌ [[جهان]]، جهانی کردن خویش را به [[ظهور]] می‌رساند. [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}} در مورد [[ندای آسمانی]] فرمودند: هر قومی به زبان خویش آن صدا و ندا را می‌شنود<ref>همان، ص ۴۴۱ به نقل از: بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵.</ref>. و این در حالی است که زبان، یکی از مشکل‌ترین و جدی‌ترین موانع و سدها در مسیر ارتباطات بشری است که از گفت‌وگوها و ایجاد ارتباطات متقابل ممانعت به عمل آورده و آن‌ها را به جدایی و [[تفرقه]] و [[گوشه‌نشینی]] سوق می‌دهد.

*[[جهان]] بشری که از بحران‌ها ضربه‌های فراوان خورده است در مسیر [[جهانی شدن]] به سمت مخالف تحقق [[سعادت]] بشری سیر می‌کند، حال آن‌که [[بشریت]] آرزویش [[عدالت]] است که از درد فراقش هماره به خود پیچیده است. درخت [[صبر]] و [[تحمل]] [[بشریت]] در این راستا آن زمان که آن [[امام]] [[منتظر]]، [[پرچم]] عدالتش را بر سر [[ظلم و ستم]] می‌کوبد به گل خواهد نشست. [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: هرگاه [[قائم]] ما [[قیام]] کند دستش را بر سر [[بندگان]] ([[خدا]]) می‌کشد و با آن عقل‌های‌شان را کامل می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.</ref>.

*با از بین بردن مرزها و حدود جغرافیایی، [[حکومت جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[تکامل]] می‌یابد و موانعی که به دست خود [[بشر]] ساخته شده برداشته می‌شود و او به منتهای [[آرزو]] و خواسته‌اش که [[آزادی]] در عمل و تحریک [[زندگی]] و حیاتش می‌باشد، می‌رسد. [[زمین]] است که وطن هرانسان در عصر [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} می‌شود.[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: [[مؤمن]] در زمان [[قائم]]، چنان می‌شود که شخصی که در شرق است برادرش را در غرب می‌بیند و او هم همین‌طور<ref>امام مهدی {{ع}} از ولادت تا ظهور، ص ۶۵۳ به نقل از: حق الیقین.</ref>.

*[[جامعه بشری]] به [[وحدت]] واقعی که [[جنگ‌ها]]، نابسامانی‌ها، بحران‌ها و مشکلات را ریشه‌کن سازد، دست نخواهد یافت مگر این‌که به مسائل اساسی و عوامل واقعی که جمعیت بشری را می‌تواند جمع کند، نظر بیفکند. و شکی نیست که مسائل مادی جز عاملی برای ایجاد [[اختلاف]] و [[جنگ]] و بهره‌کشی از همدیگر نیست. در حالی که [[عقل]] و [[فطرت]] عاملی هستند که [[بشریت]] را به اصل خویش [[هدایت]] می‌کنند و رسیدن به [[حقیقت]] وجودی جز با یک [[رهبری]] واقعی همانند [[تکامل عقلی]] و بازگشت به [[فطرت]] و [[تبری]] جستن از موانع کشنده ناشی از [[خودپرستی]] ممکن نیست که آن هم عصر [[عدالت]]، ازادی، [[امنیت]] و [[سعادت]] یعنی عصر [[امام]] [[منتظر]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>نشریه موعود، شماره ۳۳، ص ۴۹.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۵۶.</ref>.