بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
===[[انتظار]] پیوند [[معنوی]]=== | ===[[انتظار]] پیوند [[معنوی]]=== | ||
*البته باید توجه داشت گرچه [[انتظار]]، در مفهوم غیر [[شیعی]] تنها به معنای نظرداشت [[ظهور منجی]] به‌کار می‌رود؛ ولی طبق دیدگاه [[شیعه]]، افزون بر چنین انتظاری، [[انتظار]] [[ملاقات]] و [[دیدار]] با [[منجی]] نیز قابل تصور است<ref>ر.ک. [[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن (مقاله)|نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن]]، ص ۹۷ انتظار موعود، ص ۲۷ ـ ۳۲.</ref> | *البته باید توجه داشت گرچه [[انتظار]]، در مفهوم غیر [[شیعی]] تنها به معنای نظرداشت [[ظهور منجی]] به‌کار می‌رود؛ ولی طبق دیدگاه [[شیعه]]، افزون بر چنین انتظاری، [[انتظار]] [[ملاقات]] و [[دیدار]] با [[منجی]] نیز قابل تصور است<ref>ر.ک. [[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن (مقاله)|نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن]]، ص ۹۷ انتظار موعود، ص ۲۷ ـ ۳۲.</ref> | ||
===[[چیستی انتظار]]=== | |||
*[[انتظار]] یک حالت قلبی و روحی است که از آن، آماده شدن برای چیزی که در انتظارش هستی استفاده می‌‌شود و هر [[قدر]] [[انتظار]] شدیدتر و زمان آمدن نزدیک‌تر شود، آماده شدن هم بیشتر می‌‌شود و این [[آمادگی]] دو مرتبه دارد: نخست، [[انتظار]] روحی یعنی [[آمادگی]] قبول [[دعوت]] برای رسیدن کسی که [[منتظر]] آمدنش است و دوم، [[انتظار عملی]] که [[آمادگی]] برای آمدن مهمان و [[پذیرایی]] از اوست. "[[انتظار]]" به معنای [[امید]] و [[انتظار ظهور]] است پس [[انسان]] [[منتظر]] در گرفتاری هایش هر [[قدر]] هم که سخت و شدید باشد از [[رحمت الهی]] مأیوس نمی‌شود<ref>ر.ک. [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص ۱۹-۲۱.</ref>. [[انتظار]] به بیانی دقیق تر؛ [[آمادگی]] برای [[پاک]] شدن و [[پاک]] ماندن، [[آمادگی]] برای حرکتی مستمر با تلاش پی‌گیر به همراه [[خودسازی]]، دگرسازی و [[زمینه‌سازی]] است. لذا [[انتظار]] [[بهترین]]، اساسی‌ترین و مؤثرترین عامل تحرک است<ref>ر.ک. [[محمد حسین رحیمیان|رحیمیان، محمد حسین]]، [[مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر ۲ (کتاب)|مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر]]، ص ۱۰-۱۲.</ref>. | |||
===[[انتظار]] در [[اسلام]] و [[ادیان]] دیگر=== | |||
*در [[اسلام]]، [[انتظار مهدی]] [[موعود]] {{ع}} یکی از مسایل حیاتی و [[اعتقادات]] قطعی عموم [[مسلمانان]] است که [[شیعه]] و [[سنی]] در طی قرون و اعصار پیاپی همه بر این [[عقیده]] [[اتفاق نظر]] دارند<ref>ر.ک. [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص ۷۷-۷۸.</ref>. [[انتظار]] در [[اسلام]] به ویژه [[تشیع]]، در برگیرندۀ [[ایمان]] به امام حاضر و ناظر است که همۀ [[اعتقادات]] بنیادین [[اسلام]] را در خود به همراه دارد و [[ظهور]] آخرین [[ذخیره]] و [[حجت الهی]]، اتمام دوران [[ظلم]] [[ظالمان]] و آغاز [[پیروزی]] نهایی [[صالحان]] است<ref>ر.ک. [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص ۱۹-۲۱.</ref>. اما اکثر [[ادیان]] دیگر [[منتظر]] یک وجود مافوق بشری هستند که در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] کند و [[عدالت]] را در [[جهان]] برقرار نماید. [[انتظار]] در این [[جوامع]]، از وجود بحران‌ها، نیازهای درونی و روحی انسان و ناتوانی [[بشر]] برای [[اصلاح]]؛ نشأت می‌گیرد و تنها [[امید]] این [[جوامع]] برای رهایی از این قیود، [[ظهور منجی]] و بروز یک [[انقلاب]] اجتماعی همه جانبه است<ref>ر.ک. [[زهرا ابراهیمی|ابراهیمی، زهرا]]، [[نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی (مقاله)|نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی]]، ص ۷۷-۷۹.</ref>. | |||
*به عبارت دیگر [[انتظار فرج]] در [[اسلام]] و به ویژه در [[مذهب]] تشیّع، عبارت از [[ایمان]] [[استوار]] به [[امامت]] و [[ولایت]] [[حضرت]] [[ولیّ]] عصر {{ع}} و [[امید به ظهور]] [[مبارک]] [[حجّت]] [[خداوند]] و آرزوی فرا رسیدن [[روزگار رهایی]] [[مستضعفان]] از چنگال [[مستکبران]] و [[فتح]] و [[پیروزی]] نهایی [[مؤمنان]] و آغاز [[حکومت صالحان]]، تا [[پایان جهان]] است که همۀ اعتقادهای اساسی [[اسلام]] را از یکتایی [[خدا]] و [[رسالت پیامبر]]{{صل}} و [[امامت]] [[امامان معصوم]]{{ع}} و تحقّق [[وعده]] تخلّف‌ناپذیر [[خداوند]] دربر دارد<ref>ر.ک: [[سید اسدالله هاشمی شهیدی|هاشمی شهیدی، سید اسدالله]]، [[ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان (کتاب)|ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان]]، ص۱۹۳.</ref>. | |||
*[[اسلام]]، درصدد ایجاد جامعه‌ای [[خداباور]]، منسجم و در نهایت نهادینه‌سازی [[عدالت]] در [[جامعه انسانی]] است و در هزار و چهار صد سال قبل چنین جامعۀ جهانی مبتنی بر [[عدل]] و [[اتحاد]] را [[پیش‌بینی]] نموده و مطرح می‌نماید که صالحان و مستضعفان بر [[کافران]] و [[ظالمان]] [[غلبه]] می‌یابند و شخصی از تبار [[ابراهیم]] {{ع}}و از [[خاندان]] [[حضرت]] رسول اکرم {{صل}} که نام او "[[محمد]]" و [[کنیه]] او "[[ابو القاسم]]" و [[لقب]] او "[[قائم]]" است، [[قیام]] خواهد نمود<ref>ر.ک. [[زهرا ابراهیمی|ابراهیمی، زهرا]]، [[نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی (مقاله)|نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی]]، ص ۷۷-۷۹.</ref>. البته باید توجه داشت همان‌گونه که دربارۀ [[مهدی]] و [[غیبت]] او [[عقاید]] [[انحرافی]] در میان [[مسلمانان]] وجود دارد، اصل [[اندیشه]] [[انتظار]] نیز به [[انحراف]] کشیده شده است؛ بدین معنا که گروه‌هایی از [[مسلمانان]] در طول [[تاریخ]] [[انتظار ظهور]] شخصی از [[قبیله]] یا [[طایفه]] خود را داشته‌اند<ref>ر.ک. [[مصطفی صادقی|صادقی، مصطفی]]؛ [[تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور (کتاب)|تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور]، ص ۷۹- ۸۱.</ref>. | |||
===نتیجه‌گیری=== | |||
*بنابراین، [[انتظار]] در [[اسلام]] از مسایل حیاتی و [[اعتقادات]] قطعی عموم [[مسلمانان]] است که [[شیعه]] و [[سنی]] همه بر این [[عقیده]] [[اتفاق نظر]] دارند. [[انتظار]] به معنی [[آمادگی]] برای حرکتی مستمر با تلاش پی‌گیر به همراه [[خودسازی]]، دگرسازی و [[زمینه سازی]] برای [[ظهور]] است. | |||
==پاسخ جامع قبل== | ==پاسخ جامع قبل== | ||