ارکان‌ الارض: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

از دیگر تعابیری که می‌تواند در [[شناخت]] [[چیستی امامت]] تأثیرگذار باشد، تعبیر {{متن حدیث|أَرْكَان الْأَرْضِ}} است؛ البته گاه این مفهوم به شکل {{متن حدیث|أَرْكَان الْبِلَادِ}} نیز به کار رفته است. واژه "ارکان" جمع "رکن" است و [[خلیل]] فراهیدی رکن را به معنای نقطه یا ناحیه‌ای [[قوی]] و مستحکم از کوه یا [[خانه]] دانسته است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، العین، ج۵، ص۳۵۴.</ref>. دیگر ارباب لغت این معنا را تعمیم داده و بر این باورند که رکن هر چیزی، به معنای بخش [[قوی]] و مستحکم آن است که به آن تکیه می‌شود<ref>احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۳۰؛ محمد بن مکرم بن منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۱۸۵؛ حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات، ص۳۶۵.</ref>؛ از این‌رو، می‌توان تعبیر ارکان الارض را کنایه از آن چیزی دانست که ستون [[زمین]] و مایه پا برجایی آن است و در صورت نبود آن، [[زمین]] [[استواری]] خود را از [[دست]] می‌دهد و فرو می‌افتد.

{{متن حدیث|أَرْكَان الْأَرْضِ}} {{متن حدیث|أَرْكَان الْبِلَادِ}} ضمن آن‌که به نظر می‌رسد این مفهوم برای اولین بار در دوران [[امام باقر]]{{ع}} به کار رفته است، این [[روایات]] را در ضمن بیان ویژگی‌های {{متن حدیث|أَرْكَان الْأَرْضِ}} [[نقل]] خواهیم کرد<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان (کتاب)|معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان]]، ص ۳۷۸.</ref>.