جندب بن زهیر ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[جندب بن زهیر ازدی در تاریخ اسلامی]] | [[جندب بن زهیر ازدی در تراجم و رجال]]</div>

*"جندب بن زهیر" (و به قولی [[جندب بن عبدالله بن زهیره]]) [[ازدی]] غامدی، معروف به [[جندب الخير]]<ref>جندب الخير، به قولی همان کسی است که در زمان حکومت «ولید بن عقبه» در کوفه مرد جادوگری را به قتل رساند و قول قوی‌تر آن است که قاتل مرد جادوگر، «جندب بن کعب» بوده است. (اسد الغابه، ج۳، ص۳۰۳).</ref> از بزرگان [[کوفه]] و از [[اصحاب پیامبر]] [[اسلام]]{{صل}} است، و از آن [[حضرت]] و نیز از امیرالمؤمنین علی{{ع}} [[نقل]] حديث کرده است <ref>سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۲۵.</ref>.

*جندب، [[ایمان]] و [[وفاداری]] خود را به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} تا آنجا به منصه [[ظهور]] گذاشت که در [[جنگ صفین]] در رکاب آن [[حضرت]] جنگید و در همان [[جنگ]] سال ۳۷ [[هجری]] به [[درجه]] رفیع [[شهادت]] رسید<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۳۰۳.</ref>. و به قولی او [[پس از شهادت حضرت علی]]{{ع}}{{ع}} [[زندگی]] می‌کرد و از [[شیعیان]] [[حضرت]] در [[کوفه]] بود و مورد [[اهانت]] [[ابن زیاد]] قرار گرفت و در سال ۶۱ [[هجری]] از [[دنیا]] رفت <ref>مقتل خوارزمی، ج۲، ص۵۵.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۳۰۷.</ref>

*جندب از [[فرماندهان]] نیروهای [[سپاه]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[جنگ جمل]] بود. [[شیخ مفید]] [[روایت]] می‌کند: او در [[جنگ جمل]] [[فرمانده]] نیروهای [[ازد]] بود و در کنار [[مالک اشتر]] چنان مردانه به [[سپاه]] [[دشمن]] می‌تاخت که [[رعب]] و [[وحشت]] به [[جان]] نیروهای [[سپاه]] [[جمل]] افتاده بود. [[ابن زبیر]] می‌گوید: من در طرف راست مردی [[ایستاده]] بودم، ناگهان فریادی از میان [[سپاه]] برخاست که می‌گفت: "ای گروه [[قریش]]! شما را از مقابله با دو نفر؛ یعنی جندب عامری (غامدی) و [[مالک اشتر]] بر [[حذر]] می‌دارم"<ref>الجمل، ص۳۲۰ و ۳۶۵.</ref>.

*وی در [[صفین]] نیز [[فرمانده]] نیروهای [[ازد]] و يمن بود که بسیار مردانه جنگید. او در یکی از روزها [[پرچم]] [[قوم]] خود را به دوش کشید و به میدان آمد و فریاد زد: "به [[خدا]] قسم، از میدان باز نمی‌گردم تا [[پرچم]] را با [[خون]] رنگین کنم"<ref>{{عربی|وَ اللَّهِ لَا أَنْتَهِي حَتَّى أَخْضِبَهَا}}</ref>. در همان [[نبرد]] بسیاری از [[شامیان]] را به [[قتل]] رساند و مکررا [[پرچم]] او به [[خون]] آغشته شد تا این که مردی از سران [[قبیله ازد]] [[شام]] به مقابل وی آمد و این مرد [[خدا]] و [[یار]] باوفای [[علی]]{{ع}} را به [[شهادت]] رساند<ref>وقعة صفین، ص۲۰۵ و ۲۶۲ و ۴۰۸ و تاریخ طبری، ج۵، ص۲۷.</ref>.

*[[شیخ مفید]] از [[امام باقر]]{{ع}} چنین [[نقل]] می‌کند: "سه نفر از [[تابعین]] همرا [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} در [[جنگ صفین]] به [[شهادت]] رسیدند و با آن‌که [[رسول خدا]]{{صل}} آنان را ندیده بود، آنان را به [[بهشت]] [[بشارت]] داد: یکی [[اویس قرنی]]، دومی [[زید بن صوحان عبدی]] و سومی [[جندب الخير]] [[ازدی]]، [[رحمت خدا]] بر هر سه آنان باد"<ref>{{متن حدیث|شَهِدَ مَعَ عَلِيّ بنِ أبي طالبِ{{ع}} من التَّابعين، ثلاثةُ نَفَرٍ بصِفِّينَ، شَهِدَ لَهُم رسُول اللَّهِ{{صل}} بالجنَّةِ، ولم يَرَهُم: أويسُ القرنيّ، و زَيْدُ بنُ صُوحان العبدي، و جُنْدُبُ الخيرِ الأزْدِيّ، [[رحمة]] اللَّه عليهم}}؛ الاختصاص، ص۸۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref>