حوادث جنگ صفین: تفاوت میان نسخه‌ها

حوادث جنگ صفین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۴۱

۸ بایت حذف‌شده ، ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۰۵۸

ویرایش

@@ خط ۴۱: / خط ۴۱: @@
 *شرح [[نهج البلاغة]]: پس از کشته شدن [[عمار]]، [[سپاهیان]] [[شام]] آشفته شدند؛ زیرا [[روایت]] [[عمرو بن عاص]] [از [[پیامبر خدا]]] به یادشان بود که: "[[عمار]] را گروهک متجاوز خواهند کشت". از این رو، [[معاویه]] گفت: جز این نیست که [[عمار]] را کسی کشت که او را به‌ میدان [[جنگ]] کشاند و در معرض کشته شدن قرار داد! [[امیر مؤمنان]] گفت: "پس [[قاتل]] حمزه [نیز] [[پیامبر]] خداست!"<ref>شرح نهج البلاغة، ج ۲۰، ص ۳۳۴، ح ۸۳۵.</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۴۳۷-۴۴۷.</ref>.
 ==[[شهادت]] [[خزیمة بن ثابت]] (ذو شهادتین)==
-*[[الطبقات الکبری‌ (کتاب)|الطبقات الکبری‌]]- به [[نقل]] از [[عمارة بن خزیمة بن ثابت]]-: [[خزیمة بن ثابت]] در [[جنگ]] جَمَل حضور داشت، ولی دست به [[شمشیر]] نبُرد. وی در صِفین نیز حاضر بود و گفت: من هرگز نمی‌جُنبم تا آن‌گاه که [[عمار]] کشته شود. پس می‌نگرم که چه کسی او را می‌کشد؛ زیرا از [[پیامبر خدا]] شنیدم که گفت: "او را گروهک متجاوز، خواهند کشت". آن‌گاه که [[عمار بن یاسر]] کشته شد، [[خزیمه]] گفت: اکنون گم‌راهی [[آشکار]] شد. پس [به معرکه‌] نزدیک شد و به [[نبرد]] پرداخت، چندان که کشته شد<ref>الطبقات الکبری، ج ۳، ص ۲۵۹.</ref>.
+*[[الطبقات الکبری‌ (کتاب)|الطبقات الکبری‌]]- به [[نقل]] از [[عمارة بن خزیمة بن ثابت]]-: [[خزیمة بن ثابت]] در [[جنگ]] جَمَل حضور داشت، ولی دست به [[شمشیر]] نبُرد. وی در صِفین نیز حاضر بود و گفت: من هرگز نمی‌جُنبم تا آن‌گاه که [[عمار]] کشته شود. پس می‌نگرم که چه کسی او را می‌کشد؛ زیرا از [[پیامبر خدا]] شنیدم که گفت: "او را گروهک متجاوز، خواهند کشت". آن‌گاه که [[عمار بن یاسر]] کشته شد، [[خزیمه]] گفت: اکنون گم‌راهی آشکار شد. پس [به معرکه‌] نزدیک شد و به [[نبرد]] پرداخت، چندان که کشته شد<ref>الطبقات الکبری، ج ۳، ص ۲۵۹.</ref>.
 ==نبردِ اشتر==
 رویدادهای سنگین و سختی‌های [[زندگی]] و دگرگونی‌های روزگار، در [[صیقل]] دادنِ افراد و نمود یافتنِ والایی و [[شکوه]] آنان، بسیار نقش دارند. این‌گونه رویدادها همان‌گونه که [[عظمت]] [[روح]] [[انسان]] را آشکارا هویدا می‌کنند، اثری ژرف بر ایجاد زمینه بروز [[شخصیت انسان]] در هنگامه‌های خاص و رخ نمودنِ جنبه‌های پنهانِ افراد دارند. در دگرگونی‌ها و رخدادهای روزگار، [[حقیقت]] [[انسان]] شناخته می‌شود و این سخن [[امیر مؤمنان]]، [[بهترین]] روشنگرِ این [[حقیقت]] ژرف است که: "در دگرگونی‌های اوضاعِ [روزگار]، گوهرهای مردان شناخته می‌شود"<ref>نهج البلاغة، حکمت ۲۱۷.</ref>. بدین‌سان، آوردگاهِ [[صفین]] آینه‌ای شد که شخصیت مالک در آن [[تجلی]] یافت؛ همان شخصیت تابناک [[تاریخ]] [[تشیع]] که رزمنده برجسته و پهلوان دلیر و جنگجوی یان [[نبرد]] بود.
-#نقش مالک در برانگیختنِ کوفیانِ گوش به فرمانِ وی و فرستادن آنان به میدان [[نبرد]]، [[آشکار]] بود.
+#نقش مالک در برانگیختنِ کوفیانِ گوش به فرمانِ وی و فرستادن آنان به میدان [[نبرد]]، آشکار بود.
 #وی در آراستنِ [[سپاه]]، نقشی بنیانی داشت.
 #او [[فرمانده]] پیش‌قراولان [[سپاه علی]]{{ع}} بود و [[شوکت]] شگرف و [[نبرد]] قهرمانه‌اش در برابر پیش‌قراولان [[سپاه معاویه]] به [[فرماندهی]] ابو [[اعور]] سُلَمی، آنان را به [[گریز]] از میدان وا داشت.