جز
جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار') |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
*[[انسان]] در [[سیر]] [[زندگی]] خود نیاز به [[الگوی عملی]] دارد تا با اقتدای به او حرکت کند. الگوهای بشری غالباً محدود به [[تاریخ]] و جغرافیای معینی هستند و در امتداد زمان و گستره [[زمین]]، [[الگو]] بودن خود را از دست می‌دهند، افزون بر اینکه [[الگو]] بودن آنها همه جانبه و فراگیر نیست و فقط به یک یا چند [[خصلت]] محدود می‌شود. [[پیامبران الهی]] به لحاظ برخورداری از [[شخصیت معنوی]]، الگوهای شایسته‌ای برای [[بشریت]] و در بسیط [[زمین]] و طول زمان هستند به گونه‌ای که نه هیچ زمینی آنها را محدود می‌کند و نه هیچ زمانی محصورشان می‌گرداند، [[الگوگیری]] از آنان نیز به مقدار [[اقتدا]] و پیرویشان، برای دیگران [[الگو]] خواهند بود. | *[[انسان]] در [[سیر]] [[زندگی]] خود نیاز به [[الگوی عملی]] دارد تا با اقتدای به او حرکت کند. الگوهای بشری غالباً محدود به [[تاریخ]] و جغرافیای معینی هستند و در امتداد زمان و گستره [[زمین]]، [[الگو]] بودن خود را از دست می‌دهند، افزون بر اینکه [[الگو]] بودن آنها همه جانبه و فراگیر نیست و فقط به یک یا چند [[خصلت]] محدود می‌شود. [[پیامبران الهی]] به لحاظ برخورداری از [[شخصیت معنوی]]، الگوهای شایسته‌ای برای [[بشریت]] و در بسیط [[زمین]] و طول زمان هستند به گونه‌ای که نه هیچ زمینی آنها را محدود می‌کند و نه هیچ زمانی محصورشان می‌گرداند، [[الگوگیری]] از آنان نیز به مقدار [[اقتدا]] و پیرویشان، برای دیگران [[الگو]] خواهند بود. | ||
*هیچ موجودی به اندازه [[ائمه اطهار]] برخوردار از کمال نیست، زیرا از جهت [[بینش]] [[معصوم]] و از جهت [[منش]] مصون هستند از این‌رو [[شایسته‌ترین]] و [[برترین]] [[الگو]] هستند<ref>عبدالله جوادی آملی، ادب فنای مقربان، ج۲، ص۱۰۹.</ref>. | *هیچ موجودی به اندازه [[ائمه اطهار]] برخوردار از کمال نیست، زیرا از جهت [[بینش]] [[معصوم]] و از جهت [[منش]] مصون هستند از این‌رو [[شایسته‌ترین]] و [[برترین]] [[الگو]] هستند<ref>عبدالله جوادی آملی، ادب فنای مقربان، ج۲، ص۱۰۹.</ref>. | ||
#[[امام باقر]]{{ع}} فرماید: "کس از [[امت اسلام]] صبح کند و [[امام]] | #[[امام باقر]]{{ع}} فرماید: "کس از [[امت اسلام]] صبح کند و [[امام]] آشکار و [[عادل]] از جانب [[خدا]] نداشته باشد، به [[گمراهی]] و گم گشتگی صبح کرده است"<ref>الکافی، ج۱، ص۱۸۴ و ۳۷۵.</ref>. | ||
#[[حضرت رسول]]{{صل}} می‌فرمایند: "[[اهل بیت]] من [[حق]] را از [[باطل]] جدا میکنند و هم ایشان‌اند آن امامانی که باید به آنها [[اقتدا]] کرد"<ref>{{متن حدیث|أَهْلُ بَيْتِي يَفْرُقُونَ بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ وَ هُمُ الْأَئِمَّةُ الَّذِينَ يُقْتَدَى بِهِم}}؛ الخصال، ج۲، ص۴۶۴.</ref>. | #[[حضرت رسول]]{{صل}} می‌فرمایند: "[[اهل بیت]] من [[حق]] را از [[باطل]] جدا میکنند و هم ایشان‌اند آن امامانی که باید به آنها [[اقتدا]] کرد"<ref>{{متن حدیث|أَهْلُ بَيْتِي يَفْرُقُونَ بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ وَ هُمُ الْأَئِمَّةُ الَّذِينَ يُقْتَدَى بِهِم}}؛ الخصال، ج۲، ص۴۶۴.</ref>. | ||
#همچنین فرمودند: "[[خشنودی]] و [[رضوان]] و [[گشایش]] و [[پیروزی]] و [[تقرب]] و [[دوستی خدا]] و [[رسول]] او برای کسی است که [[علی]] را [[دوست]] بدارد و به [[جانشینان]] او [[اقتدا]] کند"<ref>{{متن حدیث|الرَّوْحُ وَ الرَّاحَةُ وَ الرَّحْمَةُ وَ النُّصْرَةُ وَ الْيُسْرُ وَ الْيَسَارُ وَ الرِّضَا وَ الرِّضْوَانُ وَ الْمَخْرَجُ وَ الْفَلْجُ وَ الْقُرْبُ وَ الْمَحَبَّةُ مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ رَسُولِهِ لِمَنْ أَحَبَّ عَلِيّاً وَ ائْتَمَّ بِالْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ حَقّاً عَلَيَّ أَنْ أُدْخِلَهُمْ فِي شَفَاعَتِي وَ حَقٌّ عَلَى رَبِّي أَنْ يَسْتَجِيبَ لِي فِيهِمْ لِأَنَّهُمْ أَتْبَاعِي...}}؛ تفسیر عیاشی، ج۱، ص۱۶۹.</ref><ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۱۸۷- ۱۸۹.</ref>. | #همچنین فرمودند: "[[خشنودی]] و [[رضوان]] و [[گشایش]] و [[پیروزی]] و [[تقرب]] و [[دوستی خدا]] و [[رسول]] او برای کسی است که [[علی]] را [[دوست]] بدارد و به [[جانشینان]] او [[اقتدا]] کند"<ref>{{متن حدیث|الرَّوْحُ وَ الرَّاحَةُ وَ الرَّحْمَةُ وَ النُّصْرَةُ وَ الْيُسْرُ وَ الْيَسَارُ وَ الرِّضَا وَ الرِّضْوَانُ وَ الْمَخْرَجُ وَ الْفَلْجُ وَ الْقُرْبُ وَ الْمَحَبَّةُ مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ رَسُولِهِ لِمَنْ أَحَبَّ عَلِيّاً وَ ائْتَمَّ بِالْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ حَقّاً عَلَيَّ أَنْ أُدْخِلَهُمْ فِي شَفَاعَتِي وَ حَقٌّ عَلَى رَبِّي أَنْ يَسْتَجِيبَ لِي فِيهِمْ لِأَنَّهُمْ أَتْبَاعِي...}}؛ تفسیر عیاشی، ج۱، ص۱۶۹.</ref><ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۱۸۷- ۱۸۹.</ref>. | ||