جز
جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان'
جز (جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان') |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
آن‌گاه [[بندگی]] و کوچکی خود را اظهار می‌نماید و [[طلب]] [[عفو]] می‌کند: "من، بنده‌ای هستم به [[عمل]] [[ناتوان]] و به [[آرزو]] بزرگ، رشته پیوندها از کف داده‌ام مگر [[رحمت]] توام سررشته به دست دهد، و [[سلسله]] امیدم از [[دل]] گسیخته، جز سلسله عفو تو که در آن چنگ زده‌ام. | آن‌گاه [[بندگی]] و کوچکی خود را اظهار می‌نماید و [[طلب]] [[عفو]] می‌کند: "من، بنده‌ای هستم به [[عمل]] [[ناتوان]] و به [[آرزو]] بزرگ، رشته پیوندها از کف داده‌ام مگر [[رحمت]] توام سررشته به دست دهد، و [[سلسله]] امیدم از [[دل]] گسیخته، جز سلسله عفو تو که در آن چنگ زده‌ام. | ||
«ای [[خداوند]] من، چون خواهم [[طاعات]] خویش بر شمرم اندک است و چون بخواهم به [[معاصی]] خود اعتراف کنم بسیار است. [[بنده]] تو، هرچه [[بدکردار]] بود، [[بخشایش]] خود از او دریغ نداری، پس مرا ببخشای». | «ای [[خداوند]] من، چون خواهم [[طاعات]] خویش بر شمرم اندک است و چون بخواهم به [[معاصی]] خود اعتراف کنم بسیار است. [[بنده]] تو، هرچه [[بدکردار]] بود، [[بخشایش]] خود از او دریغ نداری، پس مرا ببخشای». | ||
«ای خداوند من، [[علم]] تو بر [[اعمال]] [[نهان]] ما احاطه دارد و هر نهان در برابر علم تو آشکار است. نه خردترین چیزها از تو پوشیده است و نه هیچ [[راز]] نهانی از تو | «ای خداوند من، [[علم]] تو بر [[اعمال]] [[نهان]] ما احاطه دارد و هر نهان در برابر علم تو آشکار است. نه خردترین چیزها از تو پوشیده است و نه هیچ [[راز]] نهانی از تو پنهان». | ||
سپس [[امام]] به خطر [[وسوسه‌های شیطان]] پرداخته و عاجزانه از خداوند [[پناه]] می‌طلبد: «ای خداوند من! [[شیطان]]، آن [[دشمن]] تو که از تو [[زمان]] خواست تا مرا بفریبد و تو زمانش دادی، و برای [[گمراه]] ساختن من از تو تا [[روز قیامت]] مهلت‌طلبید و تو مهلتش [[عطا]] کردی، اینک بر من [[غلبه]] یافته است. | سپس [[امام]] به خطر [[وسوسه‌های شیطان]] پرداخته و عاجزانه از خداوند [[پناه]] می‌طلبد: «ای خداوند من! [[شیطان]]، آن [[دشمن]] تو که از تو [[زمان]] خواست تا مرا بفریبد و تو زمانش دادی، و برای [[گمراه]] ساختن من از تو تا [[روز قیامت]] مهلت‌طلبید و تو مهلتش [[عطا]] کردی، اینک بر من [[غلبه]] یافته است. | ||