جامعه بشری در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[مواسات]] در [[جامعه]] نشانه وجود مواردی از [[ارزش‌های دینی]] [[اخلاقی]] است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود: هرکس فقیری را در [[مال]] خود شریک کند... [[مؤمن]] [[راستین]] است؛ [[مواسات]] نشانه [[جوان‌مردی]] است؛ [[مواسات]]، نشان رشد [[عقلی]] است؛ [[مواسات]]، [[عمل صالح]] است؛ [[مواسات]]، [[دیدار]] برادر ایمانی و [[مهربانی]] کردن با آنان است؛ [[مواسات]]، [[محبت]] به برادران و اهمیت دادن به نحوه معیشت آنان است؛ [[مواسات]]، برطرف کردن نیازهای [[برادران ایمانی]] است. آشکار است که اگر افراد در [[جوامع اسلامی]] این‌گونه بیندیشند و تعامل داشته باشند، بسیاری از [[گرفتاری‌ها]] و مشکلات موجود در [[جوامع]] حل می‌شود و [[انسان‌ها]] در سایه [[برادری]] و [[امنیت]] به سر خواهند برد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 235.</ref>.