جز
جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت'
جز (جایگزینی متن - 'سعیدیانفر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، [[فرهنگنامه' به 'سعیدیانفر و ایازی، [[فرهنگنامه') |
جز (جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت') |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*منظور دانستن خود [[پیامبر]] از آغاز ارتباط وحیانی است. این سخن در برابر [[کلام]] کسانی و از آن جمله برخی از [[مستشرقان]] مانند بلاشر است که با استناد به برخی [[روایات ضعیف]]<ref>این مقدمه به صورت مستقل ترجمه و نشر یافته است. ر.ک: در آستانه قرآن، ترجمه محمود رامیار.</ref> که در مقدمه خود بر ترجمه [[قرآن]] بر اساس سخن گفته این [[روایات]] معارض با [[قرآن]] میگوید، [[پیامبر]] در آغاز [[بعثت]] خویش به [[رسالت]] خود [[آگاه]] نبود و همین هم باعث شد که نداند و به دیگرانی مانند [[رقة بن نوفل]] مراجعه کند و از آنان در باره حالات خود بپرسد، یا انگیزهای برای [[کتابت قرآن]] نداشته باشد و سالها پس از حیات وی [[نگارش]] یابد. صرف نظر از نتیجه این دیدگاه، این پرسش مطرح است که آیا واقعاً [[پیامبر]] از [[رسالت]] خود از آغاز با خبر نبوده و نمیدانسته در چه | *منظور دانستن خود [[پیامبر]] از آغاز ارتباط وحیانی است. این سخن در برابر [[کلام]] کسانی و از آن جمله برخی از [[مستشرقان]] مانند بلاشر است که با استناد به برخی [[روایات ضعیف]]<ref>این مقدمه به صورت مستقل ترجمه و نشر یافته است. ر.ک: در آستانه قرآن، ترجمه محمود رامیار.</ref> که در مقدمه خود بر ترجمه [[قرآن]] بر اساس سخن گفته این [[روایات]] معارض با [[قرآن]] میگوید، [[پیامبر]] در آغاز [[بعثت]] خویش به [[رسالت]] خود [[آگاه]] نبود و همین هم باعث شد که نداند و به دیگرانی مانند [[رقة بن نوفل]] مراجعه کند و از آنان در باره حالات خود بپرسد، یا انگیزهای برای [[کتابت قرآن]] نداشته باشد و سالها پس از حیات وی [[نگارش]] یابد. صرف نظر از نتیجه این دیدگاه، این پرسش مطرح است که آیا واقعاً [[پیامبر]] از [[رسالت]] خود از آغاز با خبر نبوده و نمیدانسته در چه موقعیت [[تاریخی]] و [[فرهنگی]] قرار گرفته و یا [[پیامبر]] [[آگاه]] از [[رسالت]] خود بوده و میدانسته که این [[وحی]] که به او میشود، مبنای حرکت [[هدایت]] [[مسلمانان]] قرار میگیرد. جدا از حیثیت خود [[وحی]] و لوازم دریافت این [[علم]]، شواهدی از [[قرآن]] دیده میشود که حتی در [[آیات]] سورههای مکی، به ویژه [[آیات]] مکی الاوائل و در سال نخست [[بعثت]]، [[پیامبر]] به عنوان [[رسول]] و منذر معرفی میشود و یا کلمات و بیان تعبیراتی دیده میشود، که خود [[شاهد]] بر [[آگاهی]] [[پیامبر]] را به [[رسالت]] و [[مسئولیت]] دشوار [[پیامبر]] را نشان میدهد و [[خداوند]] با تعبیرهای مختلف، مانند: [[انذار]]، [[ابلاغ]]، [[رسالت]] خبر از [[آگاهی]] [[پیامبر]] و [[مسئولیت]] وی میدهد. | ||
#{{متن قرآن|رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً}}<ref>«(یعنی) پیامبری از سوی خداوند که برگهایی پاک را بخواند،» سوره بینه، آیه ۲.</ref> {{متن قرآن|فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ}}<ref>«(که) در آنها نگاشتههایی استوار است» سوره بینه، آیه ۳.</ref> | #{{متن قرآن|رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً}}<ref>«(یعنی) پیامبری از سوی خداوند که برگهایی پاک را بخواند،» سوره بینه، آیه ۲.</ref> {{متن قرآن|فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ}}<ref>«(که) در آنها نگاشتههایی استوار است» سوره بینه، آیه ۳.</ref> | ||
#{{متن قرآن|فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ}}<ref>«پس برای (رسیدن) فرمان پروردگارت شکیبایی پیشه کن و چون «همراه ماهی» (یونس) مباش آنگاه که بانگ برداشت در حالی که اندوهگین بود» سوره قلم، آیه ۴۸.</ref> | #{{متن قرآن|فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ}}<ref>«پس برای (رسیدن) فرمان پروردگارت شکیبایی پیشه کن و چون «همراه ماهی» (یونس) مباش آنگاه که بانگ برداشت در حالی که اندوهگین بود» سوره قلم، آیه ۴۸.</ref> |