نظام سیاسی خلافت مسلمین در فقه سیاسی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۲۰
، ۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۱←مقدمه
(←مقدمه) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[خلافت]]، همان [[امارت]] و [[فرمانروایی]] است. بعضی گفته‌اند: خلیفه همان [[سلطان]] بزرگ و [[فرمانروا]] است<ref>لسان‌العرب، ج۹، ص۸۲-۸۴.</ref>. ولی | [[خلافت]]، همان [[امارت]] و [[فرمانروایی]] است. بعضی گفته‌اند: [[خلیفه]] همان [[سلطان]] بزرگ و [[فرمانروا]] است<ref>لسان‌العرب، ج۹، ص۸۲-۸۴.</ref>. ولی خلافت در مواردی به کار می‌رود که مسأله [[جانشینی]]، در [[زمان]] و یا مکان، مطرح باشد؛ اما در اینجا مراد ما، فرمانروایی و [[حکومت]] از سوی [[خدا]] و [[رسول]] اوست؛ یعنی [[فرمان خدا]] و [[پیامبر]]، اصیل است و خلیفه به عنوان [[جانشین]] او، [[اداره شؤون مسلمین]] و [[ریاست دولت]] را بعد از [[وفات رسول خدا]]{{صل}} عهده‌دار می‌شود. | ||
نظریه خلافت، به عنوان [[رقیب]] | نظریه خلافت، به عنوان [[رقیب]] [[نظریه امامت]]، پس از [[رحلت پیامبر گرامی اسلام]] دنبال شد و تا سالیان متمادی، عرصه [[جامعه اسلامی]] را در اختیار خود گرفت. در ابتدا واژه خلیفه به عنوان “[[خلیفه رسول الله]]” به کار رفت: اما در مورد برخی [[خلفا]]؛ از عبارت “[[امیرالمؤمنین]]” و حتی “[[خلیفه الله]]” نیز استفاده شده است که برای اولین بار، [[معاویه]] از این نام استفاده کرد و بعد از او، [[خلفای اموی]]، [[عباسی]]، [[فاطمیان]] و [[اسماعیلیان]] آن را به کار بردند. ویژگی‌های [[نظام خلافت]] را، می‌توان در سه مقوله بررسی کرد: | ||
==شرایط [[تعیین خلیفه]]== | ==شرایط [[تعیین خلیفه]]== | ||