ازدواج در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۵٬۴۳۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۱
خط ۱۹: خط ۱۹:


==ازدواج، [[سنت]] [[آفرینش]]==
==ازدواج، [[سنت]] [[آفرینش]]==
زوجیّت، قانونی فراگیر در میان همه جانداران و از‌جمله گیاهان است: "و‌اَنزَل مِن‌السَّماءِ ماءً فاَخرَجنا بِه اَزوجًا مِن نَبات‌شَتّی" (طه / ۲۰، ۵۳). زوجیّت در حیوان و [[انسان]]، پاسخی به [[غریزه جنسی]] است که به‌طور طبیعی، برای بقای [[نسل]] در آنها نهاده شده است: "جَعَلَ لَکُم مِن اَنفُسِکُم اَزوجـًا ومِنَ الاَنعـمِ اَزوجـًا‌.".. ‌([[شوری]] / ۴۲، ۱۱). [[انسان]] در مقابل غریزه جنسی، یکی از سه [[راه]] را می‌تواند برگزیند: یا از هر طریقی آن را ارضا کند ([[افراط]]) یا آن را [[سرکوب]] کند ([[تفریط]]) یا به‌صورت [[متعادل]] و [[مشروع]] در ارضای آن گام بردارد. راه نخست به نوعی [[مخالف]] [[نظام تکوین]] و [[طبیعت]] است؛ زیرا در [[غالب]] جانوران و پرندگان و حتی حشرات دیده می‌شود که در آمیزش به فرد [[گزینش]] شده‌ای از جنس [[مخالف]] بسنده می‌کنند و به نوعی [[تشکیل خانواده]] می‌دهند و جنس نر، از ورود [[بیگانه]] به [[حریم]] خویش [[غیرت]] نشان می‌دهد و جنس ماده، سراغ غیر جفت خود نمی‌رود. [[راه]] دوم که [[مسیحیّت]] و [[بودائیان]] و برخی [[اقوام]] در گوشه و کنار [[جهان]] پیرو آن هستند و با عنوان رهبانیّت * و [[ریاضت]] از آن یاد می‌شود، نیز اوّلا با [[طبیعت]] [[انسان]] و دیگر جانداران مخالف است؛ زیرا قوّه [[شهوت]] * در وجود انسان [[آفریده]] شده و بهره‌برداری از [[لذّات]] [[مادّی]] را هم طبیعت [[انسانی]] و هم [[ادیان الهی]] تجویز می‌کنند. ثانیاً موجب بروز [[اختلالات روانی]] در انسان می‌شود. [[قرآن]] می‌فرماید: "قُل مَن حَرَّمَ زینَةَ اللّهِ الَّتی اَخرَجَ لِعبادِه والطَّیِّبتِ مِنَ‌الرِّزق = چه کسی زینت‌های [[الهی]] را که برای [[بندگان]] آفریده شده، [[حرام]] کرده است؟" ([[اعراف]] / ۷، ۳۲) و در آیه‌۲۷ [[حدید]] / ۵۷ رهبانیّت را [[بدعت]] [[نصارا]] شمرده است که [[حقّ]] آن را رعایت نکرده‌اند: "... ‌و‌رَهبانِیَّةً ابتَدَعوها ما کَتَبنها عَلیهِم اِلاَّ ابتِغاءَ رضونِ اللّهِ فَما رَعَوها حقَّ رِعایَتِها"، و [[پیامبر]] با [[صراحت]] فرموده است: "لا رهبانیّة فی‌الاسلام".<ref>النهایه، ج۲، ص۲۰۸؛ مجمع‌البحرین، ج۲، ص۲۳۱؛ بحارالانوار، ج‌۶۵، ص‌۳۱۷.</ref> یکی از نتایج این رهبانیّت، [[تحریم]] [[ازدواج]] برای [[زنان]] و مردان [[تارک دنیا]] در مسیحیّت بوده است.
زوجیّت، قانونی فراگیر در میان همه جانداران و از‌جمله گیاهان است: {{متن قرآن|الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْ نَبَاتٍ شَتَّى}}<ref>«همان که زمین را برای شما گاهواره‌ای گردانید و در آن برایتان راه‌هایی گشود و از آسمان آبی فرو فرستاد که با آن از گیاهان رنگ‌رنگ گونه‌ها  برآوردیم» سوره طه، آیه ۵۳.</ref>. زوجیّت در حیوان و [[انسان]]، پاسخی به [[غریزه جنسی]] است که به‌طور طبیعی، برای بقای [[نسل]] در آنها نهاده شده است: {{متن قرآن|فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ}}<ref>«پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین است، برای شما از خودتان همسرانی آفرید و (نیز) از چارپایان جفت‌هایی  (پدید آورد)، شما را با آن (آفریدن جفت) افزون می‌گرداند، چیزی مانند او نیست و او شنوای بیناست» سوره شوری، آیه ۱۱.</ref>. [[انسان]] در مقابل غریزه جنسی، یکی از سه [[راه]] را می‌تواند برگزیند: یا از هر طریقی آن را ارضا کند ([[افراط]]) یا آن را [[سرکوب]] کند ([[تفریط]]) یا به‌صورت [[متعادل]] و [[مشروع]] در ارضای آن گام بردارد. راه نخست به نوعی [[مخالف]] [[نظام تکوین]] و [[طبیعت]] است؛ زیرا در [[غالب]] جانوران و پرندگان و حتی حشرات دیده می‌شود که در آمیزش به فرد [[گزینش]] شده‌ای از جنس [[مخالف]] بسنده می‌کنند و به نوعی [[تشکیل خانواده]] می‌دهند و جنس نر، از ورود [[بیگانه]] به [[حریم]] خویش [[غیرت]] نشان می‌دهد و جنس ماده، سراغ غیر جفت خود نمی‌رود. [[راه]] دوم که [[مسیحیّت]] و [[بودائیان]] و برخی [[اقوام]] در گوشه و کنار [[جهان]] پیرو آن هستند و با عنوان رهبانیّت و [[ریاضت]] از آن یاد می‌شود، نیز:
 
#با [[طبیعت]] [[انسان]] و دیگر جانداران مخالف است؛ زیرا قوّه [[شهوت]] در وجود انسان [[آفریده]] شده و بهره‌برداری از [[لذّات]] [[مادّی]] را هم طبیعت [[انسانی]] و هم [[ادیان الهی]] تجویز می‌کنند.  
راه سوم با ازدواج و تشکیل کانون گرم [[خانواده]] حاصل می‌شود: "واللّه جَعَل لکُم مِن اَنفسِکم اَزوجا‌."... (نحل / ۱۶، ۷۲؛[[شوری]] / ۴۲، ۱۱) [[خداوند]] در [[قلب]] [[مرد]]* و [[زن]] *، [[محبّت]] * فوق العاده‌ای افکنده است که بقای پیوند ازدواج را تضمین می‌کند و [[وابستگی]] هر کدام از آن دو به [[پدر]]، [[مادر]] و دیگر [[خویشان]] را، تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد: "... ‌و‌جَعل بَینَکم مَوَدَّةً و رَحمَة‌."... ([[روم]] / ۳۰، ۲۱) این نشان وجود ادراکی [[فطری]] در نهاد انسان است که قرآن از آن به "[[میثاق]] * غلیظ" ([[نساء]] / ۴، ۲۱) تعبیر کرده است.<ref>تفسیر مراغی، مج‌۲، ج‌۴، ص‌۲۱۶.</ref>.<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ |دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۲.</ref>
#موجب بروز [[اختلالات روانی]] در انسان می‌شود. [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ}}<ref>«بگو: چه کسی زیوری را که خداوند برای بندگانش پدید آورده و (نیز) روزی‌های پاکیزه را، حرام کرده است؟ بگو: آن (ها) در زندگی این جهان برای کسانی است که ایمان آورده‌اند، در روز رستخیز (نیز) ویژه (ی مؤمنان) است؛ این چنین ما آیات خود را برای گروهی که دانشورند روشن می‌داریم» سوره اعراف، آیه ۳۲.</ref> و در آیه {{متن قرآن|ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِمْ بِرُسُلِنَا وَقَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ وَجَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاءَ رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ}}<ref>«سپس پیامبران خود را در پی آنان آوردیم  و (نیز) عیسی پسر مریم را  و به او انجیل دادیم و در دل پیروان او مهر و بخشایشی نهادیم و ما رها کردن این جهان را که از خود درآوردند بر آنان مقرّر نداشتیم جز آنکه برای رسیدن به خشنودی خداوند چنین کردند امّا آن را چنان که سزاوار نگاهداشت آن است نگاه نداشتند آنگاه ما پاداش مؤمنانشان را ارزانی داشتیم و بسیاری از آنان بزهکارند» سوره حدید، آیه ۲۷.</ref> رهبانیّت را [[بدعت]] [[نصارا]] شمرده است که [[حقّ]] آن را رعایت نکرده‌اند، و [[پیامبر]] با [[صراحت]] فرموده است: {{متن حدیث|لَا رَهْبَانِیةَ فِي الْإِسْلَامِ}}<ref>النهایه، ج۲، ص۲۰۸؛ مجمع‌البحرین، ج۲، ص۲۳۱؛ بحارالانوار، ج‌۶۵، ص‌۳۱۷.</ref> یکی از نتایج این رهبانیّت، [[تحریم]] [[ازدواج]] برای [[زنان]] و مردان [[تارک دنیا]] در مسیحیّت بوده است.
#با ازدواج و تشکیل کانون گرم [[خانواده]] حاصل می‌شود: {{متن قرآن|وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ}}<ref>«و خداوند از خودتان برای شما همسرانی آفرید و برای شما از همسرانتان فرزندان و فرزندزادگانی پدید آورد و از چیزهای پاکیزه روزیتان داد؛ آیا باز هم آنان به باطل ایمان می‌آورند و به نعمت‌های خداوند ناسپاسی می‌ورزند؟» سوره نحل، آیه ۷۲.</ref>، {{متن قرآن|فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ}}<ref>«پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین است، برای شما از خودتان همسرانی آفرید و (نیز) از چارپایان جفت‌هایی  (پدید آورد)، شما را با آن (آفریدن جفت) افزون می‌گرداند، چیزی مانند او نیست و او شنوای بیناست» سوره شوری، آیه ۱۱.</ref> [[خداوند]] در [[قلب]] [[مرد]] و [[زن]]، [[محبّت]] فوق العاده‌ای افکنده است که بقای پیوند ازدواج را تضمین می‌کند و [[وابستگی]] هر کدام از آن دو به [[پدر]]، [[مادر]] و دیگر [[خویشان]] را، تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد: {{متن قرآن|وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ}}<ref>«و از نشانه‌های او این است که از خودتان همسرانی برایتان آفرید تا کنار آنان آرامش یابید و میان شما دلبستگی پایدار  و مهر  پدید آورد؛ بی‌گمان در این، نشانه‌هایی است برای گروهی که می‌اندیشند» سوره روم، آیه ۲۱.</ref> این نشان وجود ادراکی [[فطری]] در نهاد انسان است که قرآن از آن به "[[میثاق]] غلیظ" {{متن قرآن|وَكَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَى بَعْضُكُمْ إِلَى بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنْكُمْ مِيثَاقًا غَلِيظًا}}<ref>«و چگونه آن را باز می‌ستانید در حالی که با یکدیگر آمیزش کرده‌اید و آنان از شما پیمانی استوار، ستانده‌اند» سوره نساء، آیه ۲۱.</ref> تعبیر کرده است.<ref>تفسیر مراغی، مج‌۲، ج‌۴، ص‌۲۱۶.</ref>.<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ |دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۲.</ref>


==اهمیت [[ازدواج]] در [[ادیان الهی]]==
==اهمیت [[ازدواج]] در [[ادیان الهی]]==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش