جز
جایگزینی متن - 'تحقیق' به 'تحقیق'
جز (جایگزینی متن - 'تبیین' به 'تبیین') |
جز (جایگزینی متن - 'تحقیق' به 'تحقیق') |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
#'''تبیین روش و [[سیره سیاسی]] [[کارگزاران]]:''' [[انتخاب]] [[کارگزاران]] و سفارشهای [[امام]] به آنها در مواجهه با [[خدا]]، خویشتن و [[مردم]]، وجود سه محور را در [[اندیشه]] [[سیاسی]] [[امام]] مطرح میکند: محور نخست، فرد در آستانه [[مسئولیت]]؛ محور دوم، ویژگیهای فردی؛ محور سوم، ویژگیهای [[حکومتی]]<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۴۷۶.</ref>. | #'''تبیین روش و [[سیره سیاسی]] [[کارگزاران]]:''' [[انتخاب]] [[کارگزاران]] و سفارشهای [[امام]] به آنها در مواجهه با [[خدا]]، خویشتن و [[مردم]]، وجود سه محور را در [[اندیشه]] [[سیاسی]] [[امام]] مطرح میکند: محور نخست، فرد در آستانه [[مسئولیت]]؛ محور دوم، ویژگیهای فردی؛ محور سوم، ویژگیهای [[حکومتی]]<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۴۷۶.</ref>. | ||
#'''[[نقش مردم]] در ساختار [[سیاسی]]:''' [[امام]]{{ع}} برای [[مردم]] نقشی ویژه و محوری قائل است، بهگونهای که فقدان آن، [[امر]] [[حکومت]] را با خطر مواجه میکند. این نقش متقابل در [[کلام]] زیر نمود عینی پیدا میکند. فرمود: [[رعیت]] [[اصلاح]] نمیشود مگر اینکه زماندار [[اصلاح]] شود و زمامدار [[اصلاح]] نمیشود مگر اینکه [[رعیت]] [[درستکار]] باشد<ref>{{متن حدیث|فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاةُ إِلَّا بِاسْتِقَامَةِ الرَّعِيَّة}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۱۶.</ref>. | #'''[[نقش مردم]] در ساختار [[سیاسی]]:''' [[امام]]{{ع}} برای [[مردم]] نقشی ویژه و محوری قائل است، بهگونهای که فقدان آن، [[امر]] [[حکومت]] را با خطر مواجه میکند. این نقش متقابل در [[کلام]] زیر نمود عینی پیدا میکند. فرمود: [[رعیت]] [[اصلاح]] نمیشود مگر اینکه زماندار [[اصلاح]] شود و زمامدار [[اصلاح]] نمیشود مگر اینکه [[رعیت]] [[درستکار]] باشد<ref>{{متن حدیث|فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاةُ إِلَّا بِاسْتِقَامَةِ الرَّعِيَّة}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۱۶.</ref>. | ||
*در [[منطق]] [[امام]]، [[انتخاب مردم]] زمینه | *در [[منطق]] [[امام]]، [[انتخاب مردم]] زمینه تحقیق [[حکومت]] است و بدون آن [[حکومت]] ممکن نخواهد شد. از اینرو [[بیعت]] [[اکثریت]] [[مردم]] یک اثر طبیعی و [[تکوینی]] داشت و آن حصول [[قدرت]] متمرکز و مردمی برای [[امام]] بود که در پرتو آن [[حکومت]] را به دست گرفت. از اینرو [[نقش مردم]] را از چند جهت میتوان در سخنان ایشان مورد نظر [[قرارداد]]: | ||
#نقش ایجادی که با [[بیعت]] [[مردم]] بهوجود میآید<ref>{{متن حدیث|فَمَا رَاعَنِي إِلَّا وَ النَّاسُ [إِلَيَ] كَعُرْفِ الضَّبُعِ إِلَيَّ يَنْثَالُونَ عَلَيَّ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ حَتَّى لَقَدْ وُطِئَ الْحَسَنَانِ وَ شُقَّ عِطْفَايَ مُجْتَمِعِينَ حَوْلِي كَرَبِيضَةِ الْغَنَمِ}}؛ خطبههای ۳ و ۲۲۰.</ref>؛ | #نقش ایجادی که با [[بیعت]] [[مردم]] بهوجود میآید<ref>{{متن حدیث|فَمَا رَاعَنِي إِلَّا وَ النَّاسُ [إِلَيَ] كَعُرْفِ الضَّبُعِ إِلَيَّ يَنْثَالُونَ عَلَيَّ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ حَتَّى لَقَدْ وُطِئَ الْحَسَنَانِ وَ شُقَّ عِطْفَايَ مُجْتَمِعِينَ حَوْلِي كَرَبِيضَةِ الْغَنَمِ}}؛ خطبههای ۳ و ۲۲۰.</ref>؛ | ||
#نقش ابقایی که با [[طاعت]] و مشارکت [[مردم]] در امور فراهم میآید؛ | #نقش ابقایی که با [[طاعت]] و مشارکت [[مردم]] در امور فراهم میآید؛ |