←سرانجام واثله
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
ابن اسقع گوید: سپس [[جندب]] تا [[زمان]] [[حسین بن علی]]{{ع}} [[زندگی]] کرد و سپس به [[طائف]] رفت. [[نعیم]] بن ابی [[قیس]] برایم گفت: من در طائف به نزد او وارد شدم و او مریض بود. پس شربتی از شیر‌طلبیده، آشامید و گفت: "این چنین [[رسول خدا]]{{صل}} با من [[عهد]] فرموده که آخرین توشه من از [[دنیا]] شربتی از شیر است. سپس از دنیا رفت و او را در طائف در مکانی که به کوراء معروف است، [[دفن]] کردند؛ خدای او را [[رحمت]] کند<ref>کفایة الاثر، خزار قمی، ص۶۱-۵۷.</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[واثلة بن اسقع (مقاله)|مقاله «واثلة بن اسقع»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۷ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۷، ص۴۴۲-۴۴۵.</ref> | ابن اسقع گوید: سپس [[جندب]] تا [[زمان]] [[حسین بن علی]]{{ع}} [[زندگی]] کرد و سپس به [[طائف]] رفت. [[نعیم]] بن ابی [[قیس]] برایم گفت: من در طائف به نزد او وارد شدم و او مریض بود. پس شربتی از شیر‌طلبیده، آشامید و گفت: "این چنین [[رسول خدا]]{{صل}} با من [[عهد]] فرموده که آخرین توشه من از [[دنیا]] شربتی از شیر است. سپس از دنیا رفت و او را در طائف در مکانی که به کوراء معروف است، [[دفن]] کردند؛ خدای او را [[رحمت]] کند<ref>کفایة الاثر، خزار قمی، ص۶۱-۵۷.</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[واثلة بن اسقع (مقاله)|مقاله «واثلة بن اسقع»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۷ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۷، ص۴۴۲-۴۴۵.</ref> | ||
==سرانجام | ==سرانجام واثله== | ||
همان طور که نقل شد، واثله در آغاز [[جنگ تبوک]] [[مسلمان]] شد و وقتی که [[بصره]] به دست [[مسلمانان]] افتاد، در آنجا ماندگار شد زیرا در آنجا خانه‌ای داشت. سپس به [[شام]] رفت و در قریه بلاط در سه فرسخی [[دمشق]] [[منزل]] کرد و [[شاهد]] [[فتح دمشق]] بود. در جنگ‌های [[شام]] و [[حمص]] شرکت داشت و سپس به [[فلسطین]] کوچ کرد و در [[بیت المقدس]] یا [[بیت]] جبرین [[منزل]] گرفت، تا اینکه سرانجام در سال ۸۳ با ۸۵ [[هجری]] در ۹۸ و یا ۱۰۵ سالگی در حالی که چشمانش [[نابینا]] شده و محاسنش به زردی‌گراییده بود، [[زندگی]] را بدرود گفت<ref>اسد الغابه ابن اثیر، ج۴، ص۶۵۳.</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[واثلة بن اسقع (مقاله)|مقاله «واثلة بن اسقع»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۷ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۷، ص۴۴۶.</ref> | همان طور که نقل شد، واثله در آغاز [[جنگ تبوک]] [[مسلمان]] شد و وقتی که [[بصره]] به دست [[مسلمانان]] افتاد، در آنجا ماندگار شد زیرا در آنجا خانه‌ای داشت. سپس به [[شام]] رفت و در قریه بلاط در سه فرسخی [[دمشق]] [[منزل]] کرد و [[شاهد]] [[فتح دمشق]] بود. در جنگ‌های [[شام]] و [[حمص]] شرکت داشت و سپس به [[فلسطین]] کوچ کرد و در [[بیت المقدس]] یا [[بیت]] جبرین [[منزل]] گرفت، تا اینکه سرانجام در سال ۸۳ با ۸۵ [[هجری]] در ۹۸ و یا ۱۰۵ سالگی در حالی که چشمانش [[نابینا]] شده و محاسنش به زردی‌گراییده بود، [[زندگی]] را بدرود گفت<ref>اسد الغابه ابن اثیر، ج۴، ص۶۵۳.</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[واثلة بن اسقع (مقاله)|مقاله «واثلة بن اسقع»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۷ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۷، ص۴۴۶.</ref> | ||