آیا اصحاب کهف به یاری امام مهدی می‌آیند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۰۶
، ۱۶ مارس ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'خروج' به 'خروج'
جز (جایگزینی متن - 'حجت الاسلام و المسلمین' به 'حجت الاسلام و المسلمین') |
جز (جایگزینی متن - 'خروج' به 'خروج') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«در [[روایات]] آمده است که [[اصحاب کهف]] [[هنگام ظهور]]، براى یارى [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} خواهند آمد<ref>ارشاد القلوب، ص ۲۸۶؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص ۶۰۱. </ref>. [[مفضل بن عمر]] مى‌گوید:[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "هنگامى که [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} [[ظهور]] کند، تعدادى از پشت [[کعبه]] بیرون مى‌آیند که هفت نفر از [[اصحاب کهف]]، از جمله آنان هستند<ref>چشم‌اندازى به حکومت مهدى {{ع}}، نجم الدین طبسى، ص ۱۰۱. </ref>. حلبى مى‌گوید: [[اصحاب کهف]] همگى از نژاد عرب‌اند و جز به عربى سخن نمى‌گویند و آنان [[وزیران]] مهدى هستند<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۸۵. </ref>. پیشواى ششم در مورد آخرین رو در رویى [[سپاه حق]] با [[قوم یهود]] مى‌فرماید:. . . وقتى [[دابة الارض]] خارج مى‌شود، [[خداوند]] [[اصحاب کهف]] را همراه با سگ‌شان برمى‌انگیزد، یکى از آنها "میلخاء" نام دارد و دیگرى "[[حملاها]]"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۵ و ج ۵۳، ص ۸۵. </ref>. | ::::::«در [[روایات]] آمده است که [[اصحاب کهف]] [[هنگام ظهور]]، براى یارى [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} خواهند آمد<ref>ارشاد القلوب، ص ۲۸۶؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص ۶۰۱. </ref>. [[مفضل بن عمر]] مى‌گوید:[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "هنگامى که [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} [[ظهور]] کند، تعدادى از پشت [[کعبه]] بیرون مى‌آیند که هفت نفر از [[اصحاب کهف]]، از جمله آنان هستند<ref>چشم‌اندازى به حکومت مهدى {{ع}}، نجم الدین طبسى، ص ۱۰۱. </ref>. حلبى مى‌گوید: [[اصحاب کهف]] همگى از نژاد عرب‌اند و جز به عربى سخن نمى‌گویند و آنان [[وزیران]] مهدى هستند<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۸۵. </ref>. پیشواى ششم در مورد آخرین رو در رویى [[سپاه حق]] با [[قوم یهود]] مى‌فرماید:. . . وقتى [[دابة الارض]] خارج مى‌شود، [[خداوند]] [[اصحاب کهف]] را همراه با سگ‌شان برمى‌انگیزد، یکى از آنها "میلخاء" نام دارد و دیگرى "[[حملاها]]"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۵ و ج ۵۳، ص ۸۵. </ref>. | ||
::::::از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] شده که: [[قائم]] {{ع}} ٣٠٩ سال [[حکومت]] مى‌کند، به تعداد سال‌هایى که [[اصحاب کهف]] در کهف درنگ کردند<ref>غیبة نعمانى، ص ۱۸۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۱؛ غیبة طوسى، ص ۲۸۳. </ref>. [[اصحاب کهف]]، افراد مؤمنى بودند که [[ایمان]] خود را از [[حاکم]] زمان خود، پنهان مى‌کردند و آنان به غارى [[پناه]] برده و سال‌ها در آن‌جا به [[خواب]] رفتند. بعد از گذشت سال‌هاى طولانى بیدار شدند و اندکى پس از آن [[وفات]] کردند که داستان آنان در [[سوره کهف]] آمده است»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۶.</ref>. از [[اصحاب کهف]] است که از [[انصار]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یکی از [[شاهدان]] [[حضرت]] هنگام | ::::::از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] شده که: [[قائم]] {{ع}} ٣٠٩ سال [[حکومت]] مى‌کند، به تعداد سال‌هایى که [[اصحاب کهف]] در کهف درنگ کردند<ref>غیبة نعمانى، ص ۱۸۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۱؛ غیبة طوسى، ص ۲۸۳. </ref>. [[اصحاب کهف]]، افراد مؤمنى بودند که [[ایمان]] خود را از [[حاکم]] زمان خود، پنهان مى‌کردند و آنان به غارى [[پناه]] برده و سال‌ها در آن‌جا به [[خواب]] رفتند. بعد از گذشت سال‌هاى طولانى بیدار شدند و اندکى پس از آن [[وفات]] کردند که داستان آنان در [[سوره کهف]] آمده است»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۶.</ref>. از [[اصحاب کهف]] است که از [[انصار]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یکی از [[شاهدان]] [[حضرت]] هنگام خروج خواهد بود<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۲۹.</ref>. | ||
:::::*تمنیحا از [[اصحاب کهف]] است که از انصار [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یکی از شاهدان حضرت هنگام خروج خواهد بود<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۲۹.</ref>. | :::::*تمنیحا از [[اصحاب کهف]] است که از انصار [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یکی از شاهدان حضرت هنگام خروج خواهد بود<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۲۹.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||