بحث:آیا اعتقاد به علم غیب معصوم شرک نیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۰۲
، ۱۰ آوریل ۲۰۲۱←ادعای منحصر دانستن علم غیب به خدا و نقد آن
(صفحهای تازه حاوی «==تعلیم علم غیب به برخی از بندگان== غیب هر آن چیزی است که در دایرۀ محس...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۴: | خط ۴: | ||
در این گونه موارد، هیچگاه [[تصور]] اینکه [[انسان]] با خداوند [[شریک]] در علم غیب و یا علم ظاهری است نمیشود و میان این دو علم تفاوت بسیار زیادی است؛ علم غیب، بالذات و [[بالاصاله]] برای خداوند است و مقداری از آن را به غیر خود تعلیم میدهد که این [[قسم]] علم غیب تبعی محسوب میشود و لذاست که با علم غیب خداوندی تفاوت دارد<ref>ر.ک. امینی، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ص۱۱۳؛ حسینی طهرانی، سید محمد حسین، امامشناسی ج۱۲.</ref>. | در این گونه موارد، هیچگاه [[تصور]] اینکه [[انسان]] با خداوند [[شریک]] در علم غیب و یا علم ظاهری است نمیشود و میان این دو علم تفاوت بسیار زیادی است؛ علم غیب، بالذات و [[بالاصاله]] برای خداوند است و مقداری از آن را به غیر خود تعلیم میدهد که این [[قسم]] علم غیب تبعی محسوب میشود و لذاست که با علم غیب خداوندی تفاوت دارد<ref>ر.ک. امینی، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ص۱۱۳؛ حسینی طهرانی، سید محمد حسین، امامشناسی ج۱۲.</ref>. | ||
== | ==[[شرک]] نبودن علم غیب داشتن [[معصوم]]== | ||
برخی معتقدند، علم غیب و هرگونه مشاهدۀ غیبی منحصراً از آن خداوند است و اشتراک [[معصوم]] با خداوند در داشتن علم غیب و نسبت دادن آن به غیر خدا [[شرک]] است و خداوند تنها به برخی از [[انبیا]]، علم غیب داده، آن هم در محدودۀ [[احکام شریعت]] و به واسطۀ [[وحی]] و علم غیب داشتن آنان، [[معجزه]] و دلیل [[نبوت]] آنان بوده است، لذا غیر از [[انبیاء]] احدی از علم غیب برخوردار نیست چون [[معتقد]] بودن به علم غیب برای [[پیامبر]]{{صل}} یا [[اولیای الهی]]، مستلزم [[تساوی]] میان [[خداوند متعال]] و آنان است، همان گونه که [[مشرکان]] میگفتند: "ما شما را با [[پروردگار]] عالمیان مساوی میدانستیم"<ref>ر.ک. طباطبایی، محمد حسین، بررسیهای اسلامی؛ مهدی فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن، ص۴۴؛ عرفانی، محمد نظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص۲۱۴؛ رضوانی، علی اصغر، علم و سلطه غیبی اولیا، ص ۶۷ ـ ۷۲.</ref>. | برخی معتقدند، علم غیب و هرگونه مشاهدۀ غیبی منحصراً از آن خداوند است و اشتراک [[معصوم]] با خداوند در داشتن علم غیب و نسبت دادن آن به غیر خدا [[شرک]] است و خداوند تنها به برخی از [[انبیا]]، علم غیب داده، آن هم در محدودۀ [[احکام شریعت]] و به واسطۀ [[وحی]] و علم غیب داشتن آنان، [[معجزه]] و دلیل [[نبوت]] آنان بوده است، لذا غیر از [[انبیاء]] احدی از علم غیب برخوردار نیست چون [[معتقد]] بودن به علم غیب برای [[پیامبر]]{{صل}} یا [[اولیای الهی]]، مستلزم [[تساوی]] میان [[خداوند متعال]] و آنان است، همان گونه که [[مشرکان]] میگفتند: "ما شما را با [[پروردگار]] عالمیان مساوی میدانستیم"<ref>ر.ک. طباطبایی، محمد حسین، بررسیهای اسلامی؛ مهدی فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن، ص۴۴؛ عرفانی، محمد نظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص۲۱۴؛ رضوانی، علی اصغر، علم و سلطه غیبی اولیا، ص ۶۷ ـ ۷۲.</ref>. | ||