بحث:آیا اعتقاد به علم غیب معصوم شرک نیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۴۳
، ۱۲ آوریل ۲۰۲۱←نکات
(←نکات) |
(←نکات) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
## زیاده نویسی دارد مثلا این جمله در این پاسخ لازم نیست (غیب هر آن چیزی است که در دایرۀ محسوسات نباشد) {{پینگ|فرقانی}} هر پرسشی جدا از پرسش‌های دیگر در نظر گرفته می‌شود، تعریف غیب و علم غیب ضروری است. -- <small style="border:1px solid #444;background:red"> [[کاربر:wasity|<strong style="background:red;color:#FFF">واسطی</strong>]] [[بحث کاربر:wasity|<span style="color:white;background:black">بحث</span>]]</small> ۱۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۴۸ (+0430) | ## زیاده نویسی دارد مثلا این جمله در این پاسخ لازم نیست (غیب هر آن چیزی است که در دایرۀ محسوسات نباشد) {{پینگ|فرقانی}} هر پرسشی جدا از پرسش‌های دیگر در نظر گرفته می‌شود، تعریف غیب و علم غیب ضروری است. -- <small style="border:1px solid #444;background:red"> [[کاربر:wasity|<strong style="background:red;color:#FFF">واسطی</strong>]] [[بحث کاربر:wasity|<span style="color:white;background:black">بحث</span>]]</small> ۱۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۴۸ (+0430) | ||
## این جمله نیازمند منبع است (مانعی وجود ندارد که خداوند به برخی از بندگانش مقداری از علم غیب، علم ما کان و ما یکون، علم آسمان‌ها و زمین، علم اولین و آخرین و علم فرشتگان و رسولان را تعلیم دهد.) '''به نظر بنده این مورد ادعا نیست که نیازمند منبع باشد. هر چند آیات 26 و 27 سوره جن دلیل است و البته روایاتی هم در این زمینه وجود دارد. Bahmani''' | ## این جمله نیازمند منبع است (مانعی وجود ندارد که خداوند به برخی از بندگانش مقداری از علم غیب، علم ما کان و ما یکون، علم آسمان‌ها و زمین، علم اولین و آخرین و علم فرشتگان و رسولان را تعلیم دهد.) '''به نظر بنده این مورد ادعا نیست که نیازمند منبع باشد. هر چند آیات 26 و 27 سوره جن دلیل است و البته روایاتی هم در این زمینه وجود دارد. Bahmani''' | ||
## پاراگراف اول با پاسخ سوال مبنی بر اثبات عدم شرک بودن ... مرتبط نیست و حذف گردد (غیب هر آن چیزی است که در دایرۀ محسوسات نباشد[۱]. عالم به علوم غیب، فقط خداوند است و اوست که به پیامبران و رسولان خود، غیب را تعلیم می‌دهد[۲] و دلیل و مانعی وجود ندارد که خداوند به برخی از بندگانش مقداری از علم غیب، علم ما کان و ما یکون، علم آسمان‌ها و زمین، علم اولین و آخرین و علم فرشتگان و رسولان را تعلیم دهد.) | ## پاراگراف اول با پاسخ سوال مبنی بر اثبات عدم شرک بودن ... مرتبط نیست و حذف گردد (غیب هر آن چیزی است که در دایرۀ محسوسات نباشد[۱]. عالم به علوم غیب، فقط خداوند است و اوست که به پیامبران و رسولان خود، غیب را تعلیم می‌دهد[۲] و دلیل و مانعی وجود ندارد که خداوند به برخی از بندگانش مقداری از علم غیب، علم ما کان و ما یکون، علم آسمان‌ها و زمین، علم اولین و آخرین و علم فرشتگان و رسولان را تعلیم دهد.) '''جواب این مورد را آقای واسطی فرمودند. Bahmani''' | ||
## این عنوان: (تعلیم علم غیب به برخی از بندگان) ربطی به پاسخ سوال ندارد بلکه پاسخ باید روی مساله شرک تکیه کند بهتر است از همان عنوانی که در پاسخ تفصیلی زده شده در اینجا هم استفاده شود | ## این عنوان: (تعلیم علم غیب به برخی از بندگان) ربطی به پاسخ سوال ندارد بلکه پاسخ باید روی مساله شرک تکیه کند بهتر است از همان عنوانی که در پاسخ تفصیلی زده شده در اینجا هم استفاده شود | ||
##پاسخ اجمالی را چنین اصلاح کنید شروع شود: (بعضی می گویند: علم غیب منحصراً از آن خداوند است و او نیز گوشه ای از این علم را از طریق وحی به برخی از انبیای خود، داده و غیر از انبیاء، احدی از علم غیب برخوردار نیست لذا نسبت دادن آن به غیر خدا از آنجا که موجب تساوی خدا و غیر خدا است، شرک است[۴]. در پاسخ می گوییم: شرک انگاری برخورداری انبیا و ائمه از غیب، به دلایل مختلفی صحیح نیست از جمله اینکه علم غیب، بالذات و بالاصاله برای خداوند است و اوست که مقداری از آن را به غیر خود تعلیم می‌دهد. این قسم علم غیب تبعی محسوب می‌شود و لذاست که با علم غیب خداوندی تفاوت دارد[۳]. به عبارت دیگر علم همۀ مخلوقات نسبت به غیب و نسبت به امور مشهود، فقط به واسطه تعلیم خداوند به آنها حاصل می‌شود و اگر تعلیم خداوند نباشد نسبت به هیچ یک از امور مشهود و غیبی علم پیدا نمی‌کنند، لذا این اعتقاد شرک به خداوند سبحان نیست[۸].ثانیا: میان علم خدا و علم معصوم تفاوت هایی وجود دارد از جمله اینکه: علم خدا ذاتی، نامحدود و غیر قابل تغییر است به خلاف علم امام که تعلیمی یا اکتسابی، محدود و قابل تغییر است. [۹]. پس شرکی لازم نمی آید.) | ##پاسخ اجمالی را چنین اصلاح کنید شروع شود: (بعضی می گویند: علم غیب منحصراً از آن خداوند است و او نیز گوشه ای از این علم را از طریق وحی به برخی از انبیای خود، داده و غیر از انبیاء، احدی از علم غیب برخوردار نیست لذا نسبت دادن آن به غیر خدا از آنجا که موجب تساوی خدا و غیر خدا است، شرک است[۴]. در پاسخ می گوییم: شرک انگاری برخورداری انبیا و ائمه از غیب، به دلایل مختلفی صحیح نیست از جمله اینکه علم غیب، بالذات و بالاصاله برای خداوند است و اوست که مقداری از آن را به غیر خود تعلیم می‌دهد. این قسم علم غیب تبعی محسوب می‌شود و لذاست که با علم غیب خداوندی تفاوت دارد[۳]. به عبارت دیگر علم همۀ مخلوقات نسبت به غیب و نسبت به امور مشهود، فقط به واسطه تعلیم خداوند به آنها حاصل می‌شود و اگر تعلیم خداوند نباشد نسبت به هیچ یک از امور مشهود و غیبی علم پیدا نمی‌کنند، لذا این اعتقاد شرک به خداوند سبحان نیست[۸].ثانیا: میان علم خدا و علم معصوم تفاوت هایی وجود دارد از جمله اینکه: علم خدا ذاتی، نامحدود و غیر قابل تغییر است به خلاف علم امام که تعلیمی یا اکتسابی، محدود و قابل تغییر است. [۹]. پس شرکی لازم نمی آید.) | ||