بحث:آیا اعتقاد به علم غیب معصوم شرک نیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
#با فرض اینکه هر سوال مستقل از سوالات دیگر در نظر گرفته شده و نیاز به بیان مفهوم غیب و علم غیب ضروری باشد، جمله نخست این مقاله در بیان مفهوم علم غیب نه تنها زائد نیست بلکه نقصان هم دارد و با این فرض لازم است به طور خلاصه مفهوم لغوی و اصطلاحی غیب و علم غیب با منبع لغوی آنها ذکر شود
#با فرض اینکه هر سوال مستقل از سوالات دیگر در نظر گرفته شده و نیاز به بیان مفهوم غیب و علم غیب ضروری باشد، جمله نخست این مقاله در بیان مفهوم علم غیب نه تنها زائد نیست بلکه نقصان هم دارد و با این فرض لازم است به طور خلاصه مفهوم لغوی و اصطلاحی غیب و علم غیب با منبع لغوی آنها ذکر شود
# در صورتی که قصد حذف برخی عبارات که از نظر بنده غیر مرتبط با پاسخ سوال هستند یا حداقل اکتفا به آنها به تنهایی، پاسخ به این سوال محسوب نمی شود را در بخش پاسخ اجمالی، ندارید باز هم این پاسخ ناقص است و مخاطب را قانع نمی کند لذا نیاز است حتما پاراگرافی که بنده اضافه کردم در ادامه این پاسخ ذکر شود
# در صورتی که قصد حذف برخی عبارات که از نظر بنده غیر مرتبط با پاسخ سوال هستند یا حداقل اکتفا به آنها به تنهایی، پاسخ به این سوال محسوب نمی شود را در بخش پاسخ اجمالی، ندارید باز هم این پاسخ ناقص است و مخاطب را قانع نمی کند لذا نیاز است حتما پاراگرافی که بنده اضافه کردم در ادامه این پاسخ ذکر شود
(بعضی می گویند: علم غیب منحصراً از آن خداوند است و او نیز گوشه ای از این علم را از طریق وحی به برخی از انبیای خود، داده و غیر از انبیاء، احدی از علم غیب برخوردار نیست لذا نسبت دادن آن به غیر خدا از آنجا که موجب تساوی خدا و غیر خدا است، شرک است[۴]. در پاسخ می گوییم: شرک انگاری برخورداری انبیا و ائمه از غیب، به دلایل مختلفی صحیح نیست از جمله اینکه علم غیب، بالذات و بالاصاله برای خداوند است و اوست که مقداری از آن را به غیر خود تعلیم می‌دهد. این قسم علم غیب تبعی محسوب می‌شود و لذاست که با علم غیب خداوندی تفاوت دارد[۳]. به عبارت دیگر علم همۀ مخلوقات نسبت به غیب و نسبت به امور مشهود، فقط به واسطه تعلیم خداوند به آنها حاصل می‌شود و اگر تعلیم خداوند نباشد نسبت به هیچ یک از امور مشهود و غیبی علم پیدا نمی‌کنند، لذا این اعتقاد شرک به خداوند سبحان نیست[۸].ثانیا: میان علم خدا و علم معصوم تفاوت هایی وجود دارد از جمله اینکه: علم خدا ذاتی، نامحدود و غیر قابل تغییر است به خلاف علم امام که تعلیمی یا اکتسابی، محدود و قابل تغییر است. [۹]. پس شرکی لازم نمی آید.)
(بعضی می گویند: علم غیب منحصراً از آن خداوند است و او نیز گوشه ای از این علم را از طریق وحی به برخی از انبیای خود داده و غیر از انبیاء احدی از علم غیب برخوردار نیست، لذا نسبت دادن آن به غیر خدا از آنجا که موجب تساوی خدا و غیر خداست، شرک محسوب می‌شود[۴]. در پاسخ می گوییم: شرک انگاری برخورداری انبیا و ائمه از غیب، به دلایل مختلفی صحیح نیست از جمله اینکه علم غیب، بالذات و بالاصاله برای خداوند است و اوست که مقداری از آنرا به غیر خود تعلیم می‌دهد. این قسم علم غیب تبعی محسوب می‌شود و لذاست که با علم غیب خداوندی تفاوت دارد[۳]. به عبارت دیگر علم همۀ مخلوقات نسبت به غیب و نسبت به امور مشهود، فقط به واسطه تعلیم خداوند به آنها حاصل می‌شود و اگر تعلیم خداوند نباشد نسبت به هیچ یک از امور مشهود و غیبی علم پیدا نمی‌کنند، لذا این اعتقاد شرک به خداوند سبحان نیست[۸].ثانیا: میان علم خدا و علم معصوم تفاوت هایی وجود دارد از جمله اینکه: علم خدا ذاتی، نامحدود و غیر قابل تغییر است به خلاف علم امام که تعلیمی یا اکتسابی، محدود و قابل تغییر است. [۹]. پس شرکی لازم نمی آید.)


--[[کاربر:فرقانی|فرقانی]] ([[بحث کاربر:فرقانی|بحث]]) ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۰ (+0430)
--[[کاربر:فرقانی|فرقانی]] ([[بحث کاربر:فرقانی|بحث]]) ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۰ (+0430)
{{پینگ|}}
#برخی از سؤال ها به دلیل کمبود مطالب تنها پاسخ اجمالی برای آنها نوشته می شود.


==[[شرک]] نبودن برخورداری [[معصوم]] از علم غیب==
==[[شرک]] نبودن برخورداری [[معصوم]] از علم غیب==
۱۱۲٬۳۴۹

ویرایش