دانشمندان علوم اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

روحانیت می‌تواند [[دین]]، اخلاق و [[معنویت]] را با عمل و زبان خود در جامعه پیاده کند و جامعه را اخلاق‌مدار نماید، چنانکه در موارد متعددی حضور یک [[روحانی]] مانع از خرابکاری [[دشمنان اسلام]] شده است<ref>[[امام خمینی]]، جهاد اکبر، ص۱۶؛ ر.ک: [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲/۲/۱۳۷۷.</ref>. از جمله [[وظایف علما]] استقرار [[احکام اسلامی]] و برقراری [[عدالت اجتماعی]] و پرورش استعدادهاست تا بدان وسیله [[اخلاق]] و ارزش‌های [[اسلامی]] را در [[جامعه]] رواج داده و [[روابط]] [[انسان‌ها]] را به صورت مطلوب تنظیم نمایند<ref>ر.ک: [[امام خمینی]]، تحریر الوسیله، ص۳۷۶؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۰/۲/۱۳۶۸.</ref>. روحانیت باید با [[هدایت مردم]] و [[تشویق]] آنان بر [[دین‌داری]]، آنان را با [[فضیلت‌ها]] و [[اخلاق اسلامی]] آشنا سازند و با عمل و زبان، [[فضیلت اخلاقی]] را در آنها به وجود آورند. روشن کردن این مشعل فروزان، [[دل‌ها]] را روشن و موجب ایجاد [[آگاهی]]، حرکت و [[ایمان]] عمیق می‌گردد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۰/۶/۱۳۷۳؛ ۲۳/۱/۱۳۷۸.</ref>. روحانیت افزون بر درس اخلاق و [[معنویت]]، که هشدار در برابر [[دشمن]] درونی و [[نفس اماره]] یا [[شیطان]] است، باید درس [[اخلاق سیاسی]] هم داشته باشند و در برابر شیطان‌های قدرتمند عرصه [[سیاسی]] که برای [[اغواء]] و [[تسلط]] بر [[ملت‌ها]] تلاش می‌کنند [[مردم]] را [[آگاه]] سازند<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۳/۱/۱۳۷۶.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۷۸.</ref>