بحث:آیا اعتقاد به علم غیب معصوم شرک نیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۳: خط ۱۳:
# این هم متنی که باید اضافه شود
# این هم متنی که باید اضافه شود


معنای لغوی شرک
#معنای لغوی شرک
شرک در لغت به معنای شریک، شرکت و مشارکت آمده است و «مشرک» به کسی گفته می شود که نسبت به خدا کفر ورزیده و برای او شریکی قائل شود. (ابن منظور، لسان العرب، ج10، 448؛ راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج1، ص451؛ فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج2، ص311؛ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج6، ص47). به گفته برخی شریک کسی است که در کاری یا چیزی با دیگری سهمیم است. لذا گفته شده که هر کس برای خدا شریک قائل شود، مشرک است زیرا برای او شریک قرار داده است.(ابن اثیر،  النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ج3، ص466؛ قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج5، ص20).  
شرک در لغت به معنای شریک، شرکت و مشارکت آمده است و «مشرک» به کسی گفته می شود که نسبت به خدا کفر ورزیده و برای او شریکی قائل شود. (ابن منظور، لسان العرب، ج10، 448؛ راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج1، ص451؛ فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج2، ص311؛ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج6، ص47). به گفته برخی شریک کسی است که در کاری یا چیزی با دیگری سهمیم است. لذا گفته شده که هر کس برای خدا شریک قائل شود، مشرک است زیرا برای او شریک قرار داده است.(ابن اثیر،  النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ج3، ص466؛ قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج5، ص20).  


خط ۱۹: خط ۱۹:
بر این اساس شرک انسان در دین بر دو گونه است: نخست شرک عظیم یا همان اثبات شریک برای خدای متعال و دوم: شرک صغیر به معنای مراعات غیر خدا با او در برخی امور که همان ریا و نفاق است. (راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، 1: 52)
بر این اساس شرک انسان در دین بر دو گونه است: نخست شرک عظیم یا همان اثبات شریک برای خدای متعال و دوم: شرک صغیر به معنای مراعات غیر خدا با او در برخی امور که همان ریا و نفاق است. (راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، 1: 52)


# معنای اصظلاحی شرک
# معنای اصطلاحی شرک
شرک در اصطلاح به معنای همتا قرار دادن برای خداست که این همتایی ممکن است در صفات، افعال و یا ذات او باشد.(جوادی آملی، توحید در قرآن، 571) لذا با تقارن دو یا چند فرد در عملی یا امری که برای هر یک از آنها بهره یا تاثیری در آن عمل یا امر باشد، شرک در عمل تحقق می یابد ( مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، 6: 48) بنابراین در تحقق مفهوم شرک، اعتقاد به عرضیت غیر خدا در کنار خدا نهفته است.
شرک در اصطلاح به معنای همتا قرار دادن برای خداست که این همتایی ممکن است در صفات، افعال و یا ذات او باشد.(جوادی آملی، توحید در قرآن، 571) لذا با تقارن دو یا چند فرد در عملی یا امری که برای هر یک از آنها بهره یا تاثیری در آن عمل یا امر باشد، شرک در عمل تحقق می یابد ( مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، 6: 48) بنابراین در تحقق مفهوم شرک، اعتقاد به عرضیت غیر خدا در کنار خدا نهفته است.


۱۱٬۰۹۸

ویرایش