شرک در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

#{{متن قرآن|قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ}}<ref>«بگو: من به شما نمی‌گویم که گنجینه‌های خداوند نزد من است و غیب نمی‌دانم و به شما نمی‌گویم که من فرشته‌ام؛ جز از آنچه به من وحی می‌شود پیروی نمی‌کنم؛ بگو: آیا نابینا و بینا برابر است پس آیا نمی‌اندیشید؟» سوره انعام، آیه ۵۰.</ref>. '''نکته''': در مقابل توقعات نا به جای در [[اختیار]] داشتن [[خزائن الهی]]، [[آگاهی]] به [[غیب]] و [[فرشته]] بودن، و درخواست‌های غیراصولی [[مشرکان]] از [[پیامبر]] که از [[پیامبران]] چهره‌ای اسطوره‌ای و [[فوق بشری]] ترسیم میکردند وحتی در [[ادیان]] پشین به [[تحریف]] [[الوهیت]] [[پیامبران]] رسیده بودند، [[خداوند]] به [[پیامبر]] [[آموزش]] میدهد و می‌گوید به آنها بگو: من هرگز ادعا نمی‌کنم که [[خزائن الهی]] به دست من است {{متن قرآن|قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ}} «[[خزائن]]» جمع خزینه به معنی منبع و مرکز هر چیزی است و به این ترتیب [[خزائن]] [[اللّه]]، منبع همه چیز را در بر می‌گیرد که از ذات بی‌انتهای او که سر چشمه جمیع [[کمالات]] و قدرت‌هاست، می‌باشد. سپس در برابر افرادی که [[انتظار]] داشتند [[پیامبر]] آنها را از تمام [[اسرار]] [[آینده]] و گذشته [[آگاه]] سازد، و حتی به آنها بگوید در [[آینده]] چه حوادثی مربوط به [[زندگی]] آنها روی می‌دهد، تا برای دفع ضرر و جلب [[منفعت]] به پا خیزند، می‌گوید: من هرگز ادعا نمی‌کنم که از همه امور پنهانی و [[اسرار غیب]] آگاهم {{متن قرآن|وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ}} و با تأکید بر [[بشر]] بودن خویش میگوید من هرگز ادعا نمی‌کنم فرشته‌ام {{متن قرآن|وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ}} بلکه من تنها از [[دستورات]] و تعلیماتی [[پیروی]] می‌کنم که از [[طریق وحی]] از [[ناحیه]] [[پروردگار]] به من می‌رسد {{متن قرآن|إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ}} [[پیامبر اسلام]] حتی آن‌چه را ندارد صریحاً بیان می‌کند و ادعای گزاف نمی‌کند و با شخصیت‌سازی کاذب به [[مبارزه]] برمی‌خیزد و در همین راستاست که [[قرآن]] [[پیروان ادیان]] را از غُلو منع کرده است و [[ائمه معصومین]] نیز [[مردم]] را از غُلو در باره خود منع کرده‌اند.

# [[خداوند]] توطئه‌های پی‌درپی و جدّی [[مشرکان]] علیه [[پیامبر]] را مطرح کرده و می‌فرماید: بلکه آنها [[تصمیم]] محکمی بر [[توطئه]] گرفتند ما نیز [[اراده]] محکم و [[تغییرناپذیری]] درباره آنها داریم {{متن قرآن|أَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ}} آنها توطئه‌ها چیدند تا [[نور]] [[اسلام]] را خاموش کنند، و [[پیامبر]] را به [[قتل]] رسانند، و از هر طریقی بتوانند ضربه بر [[مسلمین]] وارد کنند. ما نیز [[اراده]] کرده‌ایم آنها را در این [[جهان]] و [[جهان]] دیگر سخت [[کیفر]] دهیم. آیا آنها می‌پندارند که ما [[اسرار]] پنهانی و سخنان در گوشی آنها را نمی‌شنویم {{متن قرآن|أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ}} ولی چنین نیست، هم ما می‌شنویم، و هم [[رسولان]] و [[فرشتگان]] ما نزد آنان حاضرند و نجوای آنها را می‌نویسند {{متن قرآن|بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ}}؛