ضرورت نصب امام در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'عدالت الهی' به 'عدالت الهی'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{خرد}} +))
جز (جایگزینی متن - 'عدالت الهی' به 'عدالت الهی')
خط ۳۴: خط ۳۴:
#[[امت]] پس از [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} هم‌چنان به [[تفسیر دین]] [[نیازمند]] است.
#[[امت]] پس از [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} هم‌چنان به [[تفسیر دین]] [[نیازمند]] است.
#خداوندی که [[بندگان]] را به [[دین]] واحدِ [[نیازمند]] به [[تفسیر]] [[تکلیف]] کرده است، اگر [[تفسیر دین]] را با [[نصب]] مفسّرانی در اختیارشان قرار ندهد، به ما لایطاق [[تکلیف]] کرده است.
#خداوندی که [[بندگان]] را به [[دین]] واحدِ [[نیازمند]] به [[تفسیر]] [[تکلیف]] کرده است، اگر [[تفسیر دین]] را با [[نصب]] مفسّرانی در اختیارشان قرار ندهد، به ما لایطاق [[تکلیف]] کرده است.
*با مقدمات فوق، تلازم مقدّم و [[تالی]] [[اثبات]] می‌شود. [[هشام بن حکم]] بطلان [[تالی]] (استحاله [[تکلیف]] به ما لا یطاق) را براساس [[عدل الهی]] [[اثبات]] کرده و مبنای [[عدالت]] نیز [[حسن و قبح عقلی]] است. بنابراین، برای صحت [[استدلال]] افزون بر [[پذیرش]] مقدمات پنج‌گانه، باید [[عدالت]] [[الهی]] و مبنای آن پذیرفته شود<ref>[[علی رضا اسعدی|اسعدی، علی رضا]]، [[هشام بن حکم (کتاب)|هشام بن حکم]]، ص۲۰۴-۲۰۵.</ref>.
*با مقدمات فوق، تلازم مقدّم و [[تالی]] [[اثبات]] می‌شود. [[هشام بن حکم]] بطلان [[تالی]] (استحاله [[تکلیف]] به ما لا یطاق) را براساس [[عدل الهی]] [[اثبات]] کرده و مبنای [[عدالت]] نیز [[حسن و قبح عقلی]] است. بنابراین، برای صحت [[استدلال]] افزون بر [[پذیرش]] مقدمات پنج‌گانه، باید [[عدالت الهی]] و مبنای آن پذیرفته شود<ref>[[علی رضا اسعدی|اسعدی، علی رضا]]، [[هشام بن حکم (کتاب)|هشام بن حکم]]، ص۲۰۴-۲۰۵.</ref>.
===[[دلیل]] سوم: [[برهان]] [[اضطرار]]===
===[[دلیل]] سوم: [[برهان]] [[اضطرار]]===
*[[استدلال]] دیگر [[هشام بن حکم]] را در [[مناظره]] با [[ضرار بن ضبی]] [[برهان]] "اضطرار" می‌توان نامید <ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج۲، ص۳۶۵؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۱، ص۳۰۵.</ref>. او خود این [[استدلال]] را چنین تقریر می‌کند: پس از [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} وضعیت [[امت]] از سه احتمال خارج نیست:
*[[استدلال]] دیگر [[هشام بن حکم]] را در [[مناظره]] با [[ضرار بن ضبی]] [[برهان]] "اضطرار" می‌توان نامید <ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج۲، ص۳۶۵؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۱، ص۳۰۵.</ref>. او خود این [[استدلال]] را چنین تقریر می‌کند: پس از [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} وضعیت [[امت]] از سه احتمال خارج نیست:
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش