مؤمن آل فرعون: تفاوت میان نسخه‌ها

*در [[روایات]] از [[مؤمن آل فرعون]] به‌عنوان یکی از [[یاران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} یاد شده که [[هنگام ظهور]] زنده می‌شود<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۶؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۵۰.</ref>.

*نام [[مؤمن آل فرعون]]، حزبیل است. وی پسرعم و نیز [[ولیعهد]] [[فرعون]] بوده که پنهانی، [[مردم]] را به [[یکتاپرستی]] [[خداوند]] و [[نبوت]] [[موسی]] [[دعوت]] می‌کرد، تا این‌که سخن‌چینان این ماجرا را به [[فرعون]] گزارش دادند. [[فرعون]] گفت: حزبیل که عموزاده و [[ولیعهد]] من است اگر چنین کاری کند مستوجب عقوبتی شدید خواهد بود. ولی اگر ثابت شد که شما سعایتگران به وی بهتان می‌زنید شما را به اشد مجازات [[شکنجه]] می‌کنم. حزبیل را فراخواند و آن‌ها را نیز احضار نمود. بازجویان در حضور [[فرعون]] به حزبیل گفتند: توئی که منکر خدائی [[فرعون]] شده و نعمت‌های او را کفران نموده‌ای‌؟ وی رو به [[فرعون]] کرد و گفت: آیا تاکنون دروغی از من شنیده‌ای‌؟ [[فرعون]] گفت: نه. حزبیل گفت: از این جمع بپرس خدای شما کیست‌؟ چون پرسید، همه گفتند: [[فرعون]]. حزبیل گفت: آفریدگارتان‌؟ گفتند: [[فرعون]]. گفت: روزی‌دهنده شما کیست‌؟ گفتند: [[فرعون]]. حزبیل گفت: ای [[فرعون]]! تو و این جمع حاضر را [[گواه]] می‌گیرم که خدای من و [[آفریدگار]] و روزی‌بخش من همان کسی است که [[خدا]] و [[آفریدگار]] و روزی‌بخش این‌ها است و جز خدای این‌ها خدای دیگری ندارم و تو و این [[جماعت]] را [[گواه]] می‌گیرم که از خدائی جز خدای این‌ها بیزارم. [[فرعون]] رو به سعایتگران کرد و گفت: شما ای فتنه‌جویان و ای [[مفسدان]]! می‌خواستید میان من و عموزاده‌ام [[فتنه]] برانگیزید؟ پس [[دستور]] داد همه را به شدیدترین [[شکنجه]] اعدام کردند<ref>معارف و معاریف، ج ۴، ص ۴۷۳.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در معنی {{متن قرآن|فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا}} [[روایت]] شده که فرمود: مراد این [[آیه]] [[مؤمن آل فرعون]] است (که می‌فرماید [[خداوند]] او را از مکر [[فرعونیان]] [[نجات]] داد). به [[خدا]] [[سوگند]] سرانجام او را قطعه‌قطعه کردند، ولی [[خداوند]] او را از این‌که دینش را از دستش بربایند، [[نجات]] داد<ref>بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۱۶۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۲۴.</ref>.