|
|
| خط ۱۹: |
خط ۱۹: |
| ==[[حجت الهی بودن اهل بیت]]== | | ==[[حجت الهی بودن اهل بیت]]== |
| ==[[حجت الهی بودن حضرت فاطمه]]== | | ==[[حجت الهی بودن حضرت فاطمه]]== |
| ==[[حجت الله]] بودن [[معصومین]] {{عم}}==
| |
| در ادبیات گفتاری و نوشتاری [[شیعه]]، حجت دو مفهوم وصفی همسنگ دارد:
| |
| #مفهومی وصفی عام که درباره هر [[دلیل]] و [[برهان]] الهی چون [[پیامبران]] و [[امامان]]{{عم}} یا [[عقل]] به کار برده میشود و این [[دلیل]] همواره در زمین بر [[انسان]] آشکار است؛ ازاین رو در روایت [[امام کاظم]]{{ع}} آمده است که فرمود: [[خداوند]] سبحانه و تعالی را بر [[مردم]] دو حجّت است: یکی ظاهر که آن عبارت است از [[پیامبران]] و [[رهبران دینی]] و دیگری باطن که آن [[عقول]] [[مردم]] است<ref>{{عربی|" إِنَ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حُجَّتَيْنِ حُجَّةً ظَاهِرَةً وَ حُجَّةً بَاطِنَةً فَأَمَّا الظَّاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَ الْأَنْبِيَاءُ وَ الْأَئِمَّةُ {{عم}} وَ أَمَّا الْبَاطِنَةُ فَالْعُقُولُ "}}، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۵</ref>.
| |
| #مفهوم وصفی خاصی که از نگاه [[شیعه]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} آخرین حجّت الهی است؛ ازاین رو به [[امام مهدی|حجة بن الحسن العسکری]]{{ع}} شهرت دارد<ref>محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۵، ح ۶ و ج ۹۷، ص ۳۴۳</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۶۳ - ۱۶۵.</ref>
| |
|
| |
| توجه به این نکته ضروری است که قلمرو [[حجت]] بودن [[امام]] تنها به [[شیعیان]] یا [[مسلمانان]] یا حتی [[انسان‌ها]] محدود نمی‌شود، بلکه [[امام]] کسی است که بر تمام آفریدگان، اعم از [[انسان]] و غیر [[انسان]]، [[حجیت]] دارد؛ چنان‌که [[پیامبر خدا]]{{صل}}، خود در [[روایت]] دیگری با عبارت {{متن حدیث|حُجَّةَ اللَّهِ عَلَى بَرِيَّتِهِ}}<ref>شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۳۰۶؛ علی بن محمد خزاز قمی، کفایة الاثر، ص۱۸۷-۱۸۹.</ref>، بر این نکته تأکید کرده‌اند. همچنین امام [[هادی]]{{ع}} به هنگام [[زیارت]] [[قبر]] [[پدر]] بزرگوارشان، [[امام جواد]]{{ع}} فرمودند: "خدایا بر [[محمد بن علی]]... حجتت بر هر کسی که بر بالای زمین‌ها و زیر [[خاک]] است، [[درود]] فرست"<ref>جعفر بن محمد بن قولویه قمی، کامل الزیارات، ص۳۰۲؛ شیخ صدوق، من لا یحضر الفقیه، ج۲، ص۶۰۱.</ref>.<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان (کتاب)|معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان]]، ص ۱۲۳-۱۲۶.</ref>.
| |
|
| |
| ==[[حجت الله]] بودن [[ائمه]]{{عم}} در [[روایات]]== | | ==[[حجت الله]] بودن [[ائمه]]{{عم}} در [[روایات]]== |
| متون [[روایی]] [[شیعه]] از این واقعیت حکایت می‌کند که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[ائمه اطهار]]{{عم}}، همگی از مفهوم [[حجت الله]] برای [[تبیین]] و توصیف [[حقیقت]] [[مقام امامت]] استفاده کرده‌اند. [[روایات]] موجود در این باره، چنان فراوان است که بی‌گمان [[متواتر]] [[معنوی]] است و محقق را از [[بررسی سندی]] انبوه [[روایات]] یاد شده [[بی‌نیاز]] می‌سازد. دو نمونه از این روایات عبارت‌اند از: | | متون [[روایی]] [[شیعه]] از این واقعیت حکایت می‌کند که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[ائمه اطهار]]{{عم}}، همگی از مفهوم [[حجت الله]] برای [[تبیین]] و توصیف [[حقیقت]] [[مقام امامت]] استفاده کرده‌اند. [[روایات]] موجود در این باره، چنان فراوان است که بی‌گمان [[متواتر]] [[معنوی]] است و محقق را از [[بررسی سندی]] انبوه [[روایات]] یاد شده [[بی‌نیاز]] می‌سازد. دو نمونه از این روایات عبارت‌اند از: |
