خطبه مکیه امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = خطبه‌های امام حسین

| عنوان مدخل  = خطبه مکیه امام حسین

| مداخل مرتبط = [[خطبه مکیه امام حسین در تاریخ اسلامی]]

| پرسش مرتبط  =  

[[پرونده:علل قیام کربلا قسمت اول.jpg|300px|بندانگشتی|]]

[[امام حسین]] {{ع}} خطبه‌ای در [[منی]] ایراد کرده‌اند پیرامون [[امر به معروف و نهی از منکر]] و علل قیام خود را بر ضد [[دولت اموی]] تبیین کرده‌اند: "جریان امور ([[حکومتی]] و [[اجتماعی]] و سرنخ [[کارها]]) به دست دانشمندان الهی است که [[امین]] بر [[حلال و حرام]] [[خدا]] هستند". [[امام]] مقام زعامت و [[رهبری امت]] را مربوط به [[علما]] می‌داند اگر امام [[معصوم]] حاضر نبود، علما به اطلاق [[روایت]] متصدی [[زعامت]] خواهند شد.

== خطبه در منا ==

[[خطابه]] مشهوری را [[امام حسین]]{{ع}} در «[[منا]]» پیرامون [[امر به معروف و نهی از منکر]] بیان فرموده و خواسته است در آخرین دیدار خود از [[مکّه]] ضمن استفاده از موقعیت [[کنگره حج]]، [[تکلیف]] [[مردم]] را در قبال دستگاه یزیدی روشن کند و علل [[قیام]] خود را بر ضد [[دولت اموی]] تبیین نماید. در این خطابه آمده است: «جریان امور ([[حکومتی]] و [[اجتماعی]] و سرنخ [[کارها]]) به دست [[دانشمندان الهی]] است که [[امین بر حلال و حرام]] [[خدا]] هستند»<ref>{{متن حدیث|...مَجَارِيَ الْأُمُورِ وَ الْأَحْكَامِ عَلَى أَيْدِي الْعُلَمَاءِ بِاللَّهِ الْأُمَنَاءِ عَلَى حَلَالِهِ وَ حَرَامِهِ}}؛ تحف العقول، ص۱۷۲، بیروت.</ref>.

براساس این [[سخن امام]]{{ع}}، عالم به خدا کسی است که [[امین]] [[احکام]] و [[قوانین الهی]] باشد و این تعبیر شامل [[فقها]] و [[علما]] در [[عصر غیبت]] هم می‌شود. اگر امام حسین{{ع}}، [[تصدی]] [[امور حکومتی]] و اجتماعی مردم و [[بیان احکام اسلام]] را منحصر به [[امامان معصوم]]{{عم}} می‌دانست و علما را [[شایسته]] آن نمی‌دانست، باید چنین می‌فرمود: {{عربی| مَجَارِيَ الْأُمُورِ وَ الْأَحْكَامِ عَلَى أَيْدِي الْأَئِمَّةِ الْمَعْصُومِينَ}} یا {{عربی|عَلَى أَيْدِينَا}}، در حالی که [[امام]]{{ع}} {{متن حدیث|الْعُلَمَاءِ بِاللَّهِ}} را ذکر فرموده است که این تعبیر علاوه بر اینکه [[امامان]]{{عم}} را شامل می‌شود، [[فقهای عادل]] و امین در هر عصر به ویژه در عصر غیبت را نیز در بر می‌گیرد. [[امام خمینی]] درباره این [[روایت]] چنین فرموده است: "از این روایت دو مطلب مهم به دست می‌آید: یکی [[ولایت فقیه]] و دیگری اینکه فقها باید با [[جهاد]] خود و با امر به معروف و نهی از منکر [[حکام جائر]] را [[رسوا]] و [[متزلزل]] و مردم را بیدار کنند<ref>ولایت فقیه، ص۱۲۵.</ref>.<ref>[[عبدالله ابراهیم‌زاده آملی|ابراهیم‌زاده آملی، عبدالله]]، [[امامت و رهبری - ابراهیم‌زاده آملی (کتاب)| امامت و رهبری]]، ص۱۵۰-۱۵۶.</ref>

 

 

== منابع ==

# [[پرونده:1100439.jpg|22px]] [[عبدالله ابراهیم‌زاده آملی|ابراهیم‌زاده آملی، عبدالله]]، [[امامت و رهبری - ابراهیم‌زاده آملی (کتاب)| '''امامت و رهبری''']]

== پانویس ==

[[رده:اثبات نقلی ولایت فقیه]]

[[رده:احادیث نامدار]]