تجاوز: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

تجاوز در لغت، گذشتن از حد، [[حق]] و [[عدل]] است<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۵، ص۶۴۴۰.</ref> و در اصطلاح، هر گونه زیر پاگذاشتن [[حق]]، تجاوز به حساب می‌آید و این [[حق]]، می‌تواند فردی، [[اجتماعی]] و بین المللی باشد. در [[منطق]] [[اسلام]] تجاوز، [[شایسته]] [[انسان]] نبوده و شخص [[متجاوز]] حرمتی ندارد<ref>{{متن قرآن|وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ}} «و در راه خداوند با آنان که با شما جنگ می‌کنند، جنگ کنید اما تجاوز نکنید که خداوند تجاوزکاران را دوست نمی‌دارد» سوره بقره، آیه ۱۹۰؛ {{متن قرآن|الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ}} «(این) ماه حرام در برابر (آن) ماه حرام است و حرمت شکنی‌ها قصاص دارد پس هر کس بر شما ستم روا داشت همان‌گونه که با شما ستم روا داشته است با وی ستم روا دارید، و از خداوند پروا کنید و بدانید که خداوند با پرهیزگاران است» سوره بقره، آیه ۱۹۴؛ وسایل الشیعه، ج۱۹، ص۲۲؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۲۲ و ۱۵۳.</ref>. [[اسلام]]، [[سکوت]] در برابر تجاوز را جایز نشمرده و مقابله با آن را - حتّی در جایی که [[توسل]] به [[زور]] ممکن نباشد - به زبان و [[دل]] لازم می‌داند<ref>وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۴۰۵.</ref>. یکی از مهم‌ترین اهداف [[انبیاء]]، [[نجات]] ملت‌های مورد تجاوز و تحت [[ستم]] بوده است و [[قرآن کریم]]، کوشش برای [[رهایی]] [[مردم]] [[مستضعف]] و [[محروم]] از تجاوز [[ستمگران]] را از [[وظایف]] اصلی [[جامعه اسلامی]] می‌داند<ref>{{متن قرآن|وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا}} «و چرا شما در راه خداوند نبرد نمی‌کنید و (نیز) در راه (رهایی) مستضعفان از مردان و زنان و کودکانی که می‌گویند: پروردگارا! ما را از این شهر که مردمش ستمگرند رهایی بخش و از سوی خود برای ما سرپرستی بگذار و از سوی خود برای ما یاوری بگمار» سوره نساء، آیه ۷۵.</ref>. در [[تعالیم اسلامی]]، معاون و [[راضی]] به [[عمل]] تجاوز در [[حکم]] [[متجاوز]] است<ref>وسایل الشیعه، ج۶، ص۴۱.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۶۵.</ref>.

==منابع==