جز
جایگزینی متن - 'عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره گفتهاند' به 'عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره گفته است'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره گفتهاند' به 'عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره گفته است') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== پاسخ نخست== | == پاسخ نخست== | ||
[[پرونده:1379670.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[ابراهیم صفرزاده]]]] | [[پرونده:1379670.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[ابراهیم صفرزاده]]]] | ||
::::::آقای '''[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده]]''' در [[کتاب ]]''«[[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره | ::::::آقای '''[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده]]''' در [[کتاب ]]''«[[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«در میان [[مشاغل]] [[جامعه]]، برای آن دسته از شغلها و منصبها که حساسیت بالاتری دارند؛ مثل [[امامت]] [[جماعت]] و [[جمعه]]، [[قضاوت]]، [[مرجعیت]] و [[رهبری]] [[امت]] شرایطی در نظر گرفتهاند که از جمله آنها "[[عدالت]]" است. از سویی [[امام]] نیز از آن جهت که رهبری مذهبی امت و قضاوت در [[امور اجتماعی]] [[مردم]] را برعهده دارد، این موضوع را در [[ذهن]] به وجود میآورد که، شاید مراد از شرط [[عصمت]] برای امام، همان عدالت باشد، لذا این نکته، محتاج بحث و بررسی است. | ::::::«در میان [[مشاغل]] [[جامعه]]، برای آن دسته از شغلها و منصبها که حساسیت بالاتری دارند؛ مثل [[امامت]] [[جماعت]] و [[جمعه]]، [[قضاوت]]، [[مرجعیت]] و [[رهبری]] [[امت]] شرایطی در نظر گرفتهاند که از جمله آنها "[[عدالت]]" است. از سویی [[امام]] نیز از آن جهت که رهبری مذهبی امت و قضاوت در [[امور اجتماعی]] [[مردم]] را برعهده دارد، این موضوع را در [[ذهن]] به وجود میآورد که، شاید مراد از شرط [[عصمت]] برای امام، همان عدالت باشد، لذا این نکته، محتاج بحث و بررسی است. | ||
::::::ما در یک [[تبیین]] میتوانیم میان عصمت و عدالت، دو وجه امتیاز و افتراق قائل شویم و یک وجه اشتراک. [[علامه طباطبایی]] در مورد وجه امتیاز این دو میفرماید: با داشتن عصمت، [[صدور گناه]] ممتنع میگردد، ولی با وجود عدالت، صدور گناه ممتنع نیست. [[خداوند]] به [[معصومین]] ملکهای [[علمی]] [[عطا]] کرد که آنها را از وقوع در [[گناه]] و [[ارتکاب معاصی]] بازمیدارد، و با این [[ملکه]] علمی صدور [[گناهان]] [[صغیره]] و [[کبیره]] از آنها ممتنع میگردد و به همین [[وصف]] ([[امتناع]] صدور گناه) از عدالت ممتاز میگردد، چون عدالت، صدور گناه را ممتنع نمیکند<ref>المیزان، ج۱۱، ص۱۶۲.</ref>. | ::::::ما در یک [[تبیین]] میتوانیم میان عصمت و عدالت، دو وجه امتیاز و افتراق قائل شویم و یک وجه اشتراک. [[علامه طباطبایی]] در مورد وجه امتیاز این دو میفرماید: با داشتن عصمت، [[صدور گناه]] ممتنع میگردد، ولی با وجود عدالت، صدور گناه ممتنع نیست. [[خداوند]] به [[معصومین]] ملکهای [[علمی]] [[عطا]] کرد که آنها را از وقوع در [[گناه]] و [[ارتکاب معاصی]] بازمیدارد، و با این [[ملکه]] علمی صدور [[گناهان]] [[صغیره]] و [[کبیره]] از آنها ممتنع میگردد و به همین [[وصف]] ([[امتناع]] صدور گناه) از عدالت ممتاز میگردد، چون عدالت، صدور گناه را ممتنع نمیکند<ref>المیزان، ج۱۱، ص۱۶۲.</ref>. |