بنی عمرو بن عمیر: تفاوت میان نسخه‌ها

با [[ظهور اسلام]] بنی‌‌عمرو نیز در کنار قریش به [[انکار]] [[اسلام]] پرداختند. [[مفسران]] [[آیه]] {{متن قرآن|أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ}}<ref>«آیا گمان می‌دارند که ما راز و رازگویی آنان را نمی‌شنویم؟ چرا، (می‌شنویم) و فرستادگان  ما نزد آنان (آنها را) می‌نویسند» سوره زخرف، آیه ۸۰.</ref> را [[نشانه]] [[همراهی]] [[حبیب]] با [[صفوان بن امیه]] و [[ربیعه]] در انکار اسلام و [[قدرت خدا]] می‌‌دانند و معتقدند این آیه در رد [[عقیده]] سه نفر است که دو تای آنان [[قریشی]] و سومی از بنی‌‌ [[عمرو بن عمیر]] یا دو تای آنان از بنی‌‌ عمرو بن عمیر و سومی از قریش است که در کنار [[کعبه]] نشسته بودند و می‌‌گفتند: آیا [[خدا]] سخنان آهسته ما را چنان‌‌که [[محمد]] ادعا می‌‌کند می‌‌شنود؟ یکی گفت: نه و دیگری گفت: شاید قسمتی را بشنود و آن یک گفت: اگر بلند سخن بگوییم می‌‌شنود.<ref>کشف الاسرار، ج ۹، ص ۸۵.</ref>

با [[فتح مکه]] در [[سال هشتم هجری]]، [[طائف]] در برابر محاصره [[پیامبر]] [[مقاومت]] کرد و احتمالا بنی‌‌عمرو بن [[عمیر]] که از [[رهبران]] ثقیف بودند در این کار نقش برجسته‌‌ای داشتند. برخی [[مفسران]] [[آیات]] {{متن قرآن|بَلِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ  فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ }}<ref>«بلکه کافران دروغ می‌انگارند، و خداوند بر آنچه در ظرف دل می‌انبارند، آگاه‌تر است آنان را که به آیات خداوند کفر می‌ورزند و پیامبران را ناحقّ می‌کشند و دادفرمایان از مردم را به قتل می‌رسانند به عذابی دردناک نوید ده!» سوره انشقاق، آیه۲۲-۲۴.</ref> را که در طائف بر پیامبر نازل شده <ref>البرهان فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۱۹۷.</ref> در [[شأن]] [[فرزندان]] عمرو‌‌ بن عمیر دانسته‌‌اند که در آن [[زمان]] بر [[کفر]] خود ماندند.<ref>البرهان فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۱۹۷.</ref> در این آیات آنان کافرانی خوانده شده‌‌اند که [[خداوند]] از درونشان [[آگاه]] است و به عذابی دردناک گرفتار خواهند شد.<ref>تفسیر قرطبی، ج ۱۹، ص ۱۸۵.</ref>