ابولیلی انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

ملقب به ایسر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۰۷.</ref> که در نامش اختلاف بسیار است. او را اوس، یسار، یسر، بلال، بلیل و داود گفته‌اند. در جنگ احد و دیگر غزوات شرکت داشت<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۹۲.</ref>. او از جمله اصحابی است که به کوفه رفت و در محله قبیله جُهَینَه مسکن گزید. ابولیلی، از یاران امیر مؤمنان{{ع}} بود که به همراه پسرش عبدالرحمان، در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان شرکت داشت<ref>ابن عبد البر، ج۴، ص۳۰۷.</ref> گفته شده در صفین شهید شد<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۹۲.</ref>.

ابولیلی از رسول خدا{{صل}} سیزده روایت نقل کرده است<ref>ابن حزم، ص۱۴۲.</ref>. ترمذی، نسائی، ابوداود و ابن ماجه، حدیث او را در صحاح خود آورده‌اند<ref>مزی، ج۲۱، ص۴۸۹.</ref>.

پسر ابولیلی، [[عبدالرحمان بن ابولیلی انصاری|عبدالرحمان]] تابعی، قاری، فقیه و محدث مشهور است که از اصحاب و دوستداران امیر مؤمنان{{ع}} به شمار می‌رود<ref>ذهبی، العبر، ج۱، ص۷۱؛ همو، سیر اعلام، ج۳، ص۵۱۱ و ج۴، ص۲۶۴.</ref>. او تنها ۱۲۰ نفر انصاری از اصحاب رسول خدا{{صل}} را دید<ref>ابن سعد، ج۶، ص۱۶۶.</ref>. در حلقه درس او، اصحاب پیامبر، از جمله براء بن عازب حاضر می‌شدند و از او حدیث می‌شنیدند<ref>مزی، ج۱۱، ص۳۵۳.</ref>. خانه او محل اجتماع قاریان قرآن بود که به دور او جمع می‌شدند<ref>ابن سعد، ج۶، ص۱۶۶.</ref>. از اخبار مربوط به او چنین به دست می‌آید که وی از نظر فقهی و سیاسی، کاملا گرایش شیعی داشته است. از این رو، وقتی حجاج می‌خواست منصب قضا را بدو واگذارد، ابوالعوام بن حوشب به او گفت: اگر می‌خواهی علی بن ابی طالب را بر قضا بگماری، این کار را بکن <ref>ابن سعد، ج۶، ص۱۶۶.</ref>.

عبدالرحمان در قیام محمد بن عبدالرحمان بن اشعث شرکت کرد و به سال ۸۳ در دیر جَماجِم<ref>هفت فرسخی بیرون کوفه به طرف بصره؛ ر.ک: باقوت حموی، ج۲، ص۵۰۳.</ref> کشته شد یا در رود دجیل (شعبه‌ای از دجله بغداد) غرق گردید<ref>ابن سعد، ج۶، ص۱۶۸؛ مزی، ج۱۱، ص۳۵۳.</ref>.

از نوادگان ابولیلی، [[محمد بن عبدالرحمان بن ابی لیلی]] است که فقیه و قاضی عراق، و هم تراز ابوحنیفه به شمار می‌رود<ref>ذهبی، سیر اعلام، ج۶، ص۳۱۱.</ref>.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابولیلی انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۹۱.</ref>