ابولاس خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن سعد<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۲.</ref> وی را در شمار اصحابی آورده است که پیش از فتح مکه مسلمان شدند. با آنکه برخی بر ناآگاهی از نام وی تأکید کرده‌اند<ref>دولابی، ج۱، ص۱۰۸.</ref>، اما شماری دیگر نام وی را به اختلاف، عبدالله و زیاد<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۰۳؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۰؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۲۴۷.</ref> و کنیه‌اش را ابولاش<ref>ذهبی، تجرید، ج۲، ص۱۹۷.</ref> نیز گفته‌اند. به علاوه آنکه نسبت او را حارثی نیز دانسته<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۰۳؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۰؛ حسنی ناسی، ج۶، ص۳۲۲.</ref> و وی را ابن لاس<ref>احمدبن حنبل، ج۴، ص۲۲۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۸۹.</ref> و احتمالاً به خطا ابن کاس<ref>ر.ک: ابن جوزی، ص۲۸۳.</ref> هم خوانده‌اند. برخی نام او را عبدالله بن عتمه دانسته‌اند که خود او از صحابه بوده، مدخلی جداگانه دارد و با نسبت‌های متعددی چون مزنی و ضَبّی معرفی شده است. ابن حجر<ref>الاصابه، ج۷، ص۲۸۹.</ref> می‌گوید: به گفته بغوی، می‌گویند ابولاس در مدینه سکونت گزید. شاید از این رو وی را مدنی<ref>ذهبی، تجرید، ج۲، ص۱۹۷.</ref> دانسته‌اند. از وی خبری نقل شده و شهرت دارد. بر پایه این خبر وی می‌گوید: رسول خدا{{صل}} ما را سوار بر شتران زکات که چموش بودند به حج برد<ref>یا ما سوار بر شترانی ضعیف برای رفتن به حج بر رسول خدا{{صل}} وارد شدیم؛ ر.ک: ابن معین، ج۱، ص۴۷؛ أحمد بن حنبل، ج۴، ص۲۲۱.</ref>. گفتیم: ای رسول خدا{{صل}}! گمان نمی‌کنیم این شتران ما را ببرند. فرمود: شتری نیست، جز آنکه در کوهان او شیطانی است. پس هنگامی که سوار می‌شوید، خدا را یاد کنید. چنان که پیش از این به شما امر کرده‌ام - سپس آنان را به خدمت بگیرید، خدا شما را می‌برد<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۲؛ احمد بن حنبل، ج۴، ص۲۲۱؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۳۰۵.</ref>. برخی این خبر را از طریق ابولاس از عمار نقل کرده‌اند<ref>مزی، ج۱۵، ص۳۹۳.</ref>. گفتنی است برخی منابع، حدیث دیگری مربوط به خشوع در نماز از طریق ابولاس از عمار نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: بیهقی، ج۲، ص۲۸۱.</ref>. به رغم آنکه گفته‌اند وی دو حدیث روایت کرده<ref>ذهبی، الکاشف، ج۲، ص۴۷۱؛ ابن حجر، فتح الباری، ج۳، ص۲۶۲.</ref>، اما ابن حزم<ref>ابن حزم، ص۴۱۱.</ref> وی را در شمار کسانی آورده است که یک حدیث از رسول خدا{{صل}} نقل کرده‌اند.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابولاس خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۸۶.</ref>