ابوکبیر هذلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از تیره خُرَیب بن سعد<ref>یا حریث؛ ر.ک: ابن قتیبه، المعارف، ص۶۵.</ref>، از قبیله [[هذیل بن مدرکه]] از عدنان <ref>ابن حزم، ص۱۱ و ۱۹۷.</ref> وی را از شاعران بنو هذیل، از شاعران زمان جاهلی<ref>ابن قتیبه، الشعر و الشعرا، ص۴۰۴.</ref> و شاعر حماسی<ref>زرکلی، ج۳، ص۲۵۰.</ref> دانسته‌اند. نام وی را [[عامر بن لیس]]<ref>یا خنیس؛ ر.ک: زبیدی، ج۳، ص۴۳۶.</ref> گفته‌اند<ref>یعقوبی، ج۱، ص۲۶۹؛ جوهری، ج۲، ص۷۶۵.</ref>. تنها گزارشی که از وی در دست است اینکه وی اسلام آورد، سپس خدمت رسول خدا{{صل}} رسید و از آن حضرت خواست زنا را برایش حلال کند. حضرت از او پرسید: آیا دوست داری با نزدیکان تو چنین کنند؟ و چون او پاسخ منفی داد رسول خدا{{صل}} فرمود: "برای برادر دینی خود چیزی را بخواه که آن را برای خودت دوست داری"<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۷؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۴.</ref>. ابوکبیر پس از پاسخ رسول خدا{{صل}} از آن حضرت خواست برای وی دعا کند تا این خواهش نفسانی از وجود او بیرون رود<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۷؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۴.</ref>. حسان بن ثابت نیز این گزارش را منسوب به بنی هذیل در قالب شعری بیان کرده است<ref>ابن هشام، ج۳، ص۱۸۹؛ عسکری، ص۸۳۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۷.</ref>. برخی، گزارش یاد شده را به وفد هذیل مربوط دانسته و گفته‌اند ابوکبیر از سوی قبیله‌اش سخن گفته است<ref>استر آبادی، ج۴، ص۳۴۰.</ref>. در منابع شعر و ادب عربی، برخی از اشعار ابوکبیر آمده است<ref>ر.ک: ابن منظور، ج۲، ص۴۵۱؛ زبیدی، ج۴، ص۵۳.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوکبیر هذلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۸۲.</ref>