آل ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

==مراد از آل ابراهیم==

*با توجّه به گوناگونی معانی "[[آل]]"، [[مفسّران]]، آل ابراهیم را سه گونه [[تفسیر]] کرده‌اند:

#[[فرزندان]] [[پاک]] و [[برگزیده]] [[ابراهیم]] چون [[اسماعیل]]، [[اسحاق]]، [[یعقوب]]، [[داوود]]، [[سلیمان]]، [[یونس]]، [[زکریا]]، [[عیسی]]، [[محمد]]{{صل}} و [[جانشینان]] آن [[حضرت]] از [[خاندان]] وی. این [[تفسیر]]، با واژه {{متن قرآن| اصْطَفَى }} ([[برگزیدن]]) مناسب‌تر می‌نماید؛ زیرا [[خداوند]]، کسانی را برمی‌گزیند که از [[گناه]] منزّه باشند<ref>مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۷۳۵.</ref>. روایاتی که [[امامان]]{{عم}} را از آل‌ابراهیم شمرده نیز این معنا را [[تأیید]] می‌کند<ref>عیّاشی، ج ۱، ص ۱۶۸؛ نورالثقلین، ج۲، ص ۵۴۸.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}}می‌فرماید: آل ابراهیم ماییم، زیرا ما بازماندگان این [[خاندان]] هستیم و لذا [[فرزندان پیامبر]]{{صل}} و [[ائمه]]{{عم}} در شمار [[آل]] ابراهیم‌اند و در واقع [[نوادگان]] [[ابراهیم]] هستند <ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۴۴.</ref>. به نظر [[علامه طباطبایی]]، از [[سیاق آیه]] {{متن قرآن|أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا}}<ref>«یا اینکه به مردم برای آنچه خداوند به آنان از بخشش خود داده است رشک می‌برند؟ بی‌گمان ما به خاندان ابراهیم کتاب (آسمانی) و فرزانگی دادیم و به آنان فرمانروایی سترگی بخشیدیم» سوره نساء، آیه ۵۴.</ref> که درصدد [[سرزنش]] [[بنی اسرائیل]] ([[دودمان]] [[اسحاق]]) است، برمی‌آید که مقصود از آل ابراهیم، [[پاکان]] ذرّیه او از طریق [[اسماعیل]] است و شامل [[ذریه ابراهیم]] از طریق [[اسحاق]] نمی‌شود<ref>المیزان، ج ۳، ص ۱۶۶.</ref>.

*[[علامه طباطبایی]] [[معتقد]] است آل ابراهیم عبارت‌اند از: [[پاکان]] از ذریّه آن جناب از قبیل [[اسحاق]]، [[اسرائیل]] و انبیایی که از ذریّه آن [[حضرت]] در [[بنی‌اسرائیل]] [[مبعوث]] شدند و نیز [[اسماعیل]] و طاهرین از ذریّه آن جناب که [[سرور]] همه آنان [[محمد]]{{صل}} و از ذریّه آن [[حضرت]] است. در [[آیه]] {{متن قرآن|أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا}}<ref>«یا اینکه به مردم برای آنچه خداوند به آنان از بخشش خود داده است رشک می‌برند؟ بی‌گمان ما به خاندان ابراهیم کتاب (آسمانی) و فرزانگی دادیم و به آنان فرمانروایی سترگی بخشیدیم» سوره نساء، آیه ۵۴.</ref> که در [[مقام]] [[انکار]] و [[اعتراض]] بر [[بنی‌اسرائیل]] است، مراد از آل ابراهیم، [[بنی‌اسرائیل]] یعنی [[دودمان]] [[اسحاق]] و [[یعقوب]] نیست (چون [[بنی‌اسرائیل]] هم [[دودمان]] یعقوب‌اند) در نتیجه از آل ابراهیم تنها [[معصومین]] از [[دودمان]] [[اسماعیل]] باقی می‌مانند (که منظور از کلمه آل ابراهیم هستند) که [[پیامبر اسلام]]{{صل}} و دودمانش از ایشان‌اند<ref>ترجمه المیزان، ج۴، ص۶۰۰.</ref>.

*با توجه به مطالب فوق می‌توان نتیجه گرفت که آل ابراهیم، [[خاندان]] [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} هستند که [[خداوند]] در [[قرآن]] آنها را بر جهانیان [[برتری]] داده است و بر اساس [[روایات]] مختلف آل ابراهیم، [[فرزندان]] [[ابراهیم]]، [[موسی بن عمران]]، [[عیسی]]، [[پیامبران بنی‌اسرائیل]]، [[پیامبر اسلام]]{{صل}} و [[ائمه]]{{عم}} را شامل می‌شود. آل ابراهیم دارای [[فضائل]] بسیاری هستند که [[مقام تسلیم]]، [[عصمت]]، [[نبوت]]، [[امامت]]، [[هدایتگری]]، [[برگزیدگی]]، [[شایستگی]]، [[دریافت وحی]]، کتاب، [[حکمت]]، [[رحمت]] و [[برکات الهی]] از مهم‌ترین آنهاست.<ref>[[مرضیه السادات کدخدایی|کدخدایی، مرضیه السادات]]، [[ آل ابراهیم - کدخدایی (مقاله)|مقاله «آل ابراهیم»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۵۰-۵۲.</ref>